Potrawka najczęściej odgrywa w naszej kuchni rolę drugoplanową. To sposób na wykorzystanie tego co zostaje po procesie gotowania rosołu – gwiazdy polskich stołów. Ta potrawka gra główniaka. Wszystko co szykujemy, jest wyłącznie dla Niej. Dzięki temu dusza, która zwykle zostaje w rosole, wypełnia szlachetny smak potrawy. Przygotowanie potrawki aksamitnej staje się pretekstem do zakupu szafranu, który przyda nam się wielokrotnie, choćby do barwienia ryżu.

Składniki:

1 kurczak (ok. 1,3 kg),
20 dag włoszczyzny (marchewka, pietruszka, seler),
1 cebula (5 dag),
3 łyżki masła,
2 łyżki mąki pszennej,
2 żółtka,
sok z ½ cytryny,
2 gałązki natki pietruszki,
4 łyżki kaparów,
1 łyżka posiekanego koperku,
1 liść laurowy,
5 ziaren pieprzu,
1 łyżeczka cukru,
szczypta szafranu,
sól.

Jak przyrządzić?

Kurczaka myjemy, osuszamy, kroimy na pół i wkładamy do wrzącej posolonej wody (nie za dużo, ok. 2 litry).

Cebulę kroimy i rumienimy na 1 łyżce masła. Wraz z natką, liściem laurowym oraz pieprzem wkładamy do kurczaka.

Gotujemy 20 minut na bardzo małym ogniu, pod przykryciem.

Włoszczyznę obieramy, kroimy, wkładamy do garnka z kurczakiem i gotujemy jeszcze przez 15 minut.

Miękkiego kurczaka wyjmujemy, dzielimy na części i usuwamy kości.

Rosół cedzimy i wstawiamy na ogień, by odparował do objętości 1 ½ szklanki. To może potrwać nawet godzinę, warto więc wykorzystać garnek o jak największej średnicy.

Gotowy wywar studzimy. Roztapiamy masło, dodajemy mąkę, mieszamy. Rozprowadzamy całość zimnym wywarem i doprowadzamy do wrzenia. Żółtka lekko roztrzepujemy, wlewamy 4 łyżki gorącego sosu, mieszamy i łączymy z resztą sosu.

Dodajemy kapary, szafran, sok z cytryny i cukier.

Do sosu wkładamy pokrojonego na kawałki kurczaka i podgrzewamy. Musimy przypilnować, by potrawa się nie zagotowała i zdjąć garnek zanim zetną się żółtka.