Dodatek, który ma zaciekłych wrogów - w tym wiele osób młodszych wiekiem, jak zagorzałych wielbicieli.

Składniki:

- 1 kg szpinaku,
- 1 cebula,
- 2 łyżki masła,
- 2 łyżki oleju (żeby masło się nie paliło),
- 2-3 ząbki czosnku,
- 1/2 opak. śmietany 12%,
- odrobina gałki muszkatułowej,
- biały pieprz,
- sól,
- 1 łyżka płatków lub słupków migdałowych.

Jak przyrządzić?

1) Górę szpinaku, którą przynieśliśmy do domu dokładnie myjemy w zlewie, żeby usunąć piasek, bo to niemiłe uczucie, gdy w czasie jedzenia trzeszczy między zębami.

2) W dużym garnku gotujemy wodę (ok 3 litry), lekko solimy i wkładamy szpinak, który zaczyna się kurczyć na naszych oczach.

3) Po ok.5 min. wylewamy wszystko na sito i dociskając szpinak łyżką usuwamy niepotrzebną wodę. Kroimy niezbyt drobno, ok.1 cm kawałki. Nie wiem jak wy, ale ja nie znoszę (od czasów przedszkola) widoku szpinaku jako rozlewającej się brejki na talerzu.Podczas krojenia udaje nam się wydusić jeszcze trochę wody.

4) Na rozgrzaną patelnię z połową masła i odrobiną oleju, kładziemy cebulę pokrojoną w drobną kostkę, przysmażamy na złoto, dorzucamy drobno pokrojony czosnek i zanim wszystko się zrumieni dokładamy szpinak. (Jeśli ktos nie lubi nachalnego smaku żywego czosnku, może go zastąpić sproszkowanym, który ma o połowę słabszy aromat.)

5) Dusimy pod pokrywką 10 - 15 min, odkrywamy i przyprawiamy wg własnego smaku: solą, gałką i białym pieprzem. Gałkę trzemy na tarce bezpośrednio do szpinaku - wtedy ma najlepsze walory smakowe, a pieprz młynkiem.

6) Są dwie szkoły wydania:
a) położyć na talerzach szpinak i na to kleksem wyłożyć śmietanę, posypać zarumienionymi na maśle (łyżka masła) lub bez masła, migdałami,
b) gotowy szpinak wymieszać ze śmietaną, kłaśc na talerze i posypywać każdą porcję migdałami jak wyżej.

7) Oczywiście można w bardziej uroczyste dni podawać w ładnej misce i dekorować wg. jednej z metod przedstawionych wyżej.