Czym przejawia się przemoc psychiczna w małżeństwie? Poznaj przyczyny i skutki znęcania psychicznego

Przemoc psychiczna może przybierać na początku subtelne formy, dlatego też ofiara przez dłuższy czas nawet ich nie zauważa. Mowa o pewnego rodzaju przyzwyczajeniu w zachowaniu i mowie danej osoby. Często także kobiety dotknięte przemocą psychiczną są obojętne na intencjonalne zachowanie sprawcy, które ma za zadanie wytrącić z równowagi, zranić oraz podporządkować. Niestety ofiary przemocy psychicznej usprawiedliwiają takie zachowanie, ponieważ kochają swojego oprawcę.

Przemoc psychiczna w małżeństwie – jak ją rozpoznać?

Przede wszystkim należy pamiętać, że przemoc może mieć wiele oblicz. Fizyczna, seksualna i psychiczna to tylko niektóre z możliwości wyrządzania krzywdy drugiej osobie. Najczęściej przemoc emocjonalną definiuje się jako wywieranie wpływu na zachowanie, myśli oraz stan fizyczny drugiej osoby bez jej zgody. Typowymi formami przemocy psychicznej są groźby, molestowanie psychiczne, obelgi, upokorzenia, wyzwiska i wszelkie urągania godności osobistej. Jak się okazuje najczęstszymi ofiarami przemocy psychicznej padają kobiety oraz dzieci, czyli osoby uznawane powszechnie za najsłabsze ogniwa w systemie rodzinnym. Niestety, ale wszelkie przejawy przemocy emocjonalnej wiążą się z toksycznymi związkami, które niszczą małżonków i ich dzieci — świadków domowych awantur.

Przemoc psychiczna w małżeństwie – typowa manifestacja wyzwisk

Spośród wszelkich form przemocy psychicznej istnieje lista najczęściej występujących zachowań ze strony toksycznego partnera. Manifestacja przemocy emocjonalnej przejawia się na wiele sposobów:

• agresja słowna i ciągła krytyka – krzyk, nieustanne oskarżenia, wyzwiska i obelgi;
• okazywanie pogardy i lekceważenie współmałżonka, poniżanie przy ludziach, brak poszanowania dla pracy partnerki;
• wywieranie presji – rozpowiadanie plotek, szykanowanie, zabieranie pieniędzy;
• izolacja od otoczenia – blokowanie rozmów telefonicznych, narzucanie swojej woli, utrudnianie kontaktu z rodziną;
• prześladowanie, śledzenie partnerki, otwieranie prywatnej korespondencji;
• groźby – niszczenie rzeczy osobistych ofiary, rzucanie na oślep różnymi przedmiotami, wymachiwanie nożem i manifestowanie siły fizycznej;
• toksyczni partnerzy zazwyczaj wypierają się swojego zachowania i wmawiają swoim ofiarom, że to one "sprowokowały" ich do agresji;
• psychiczny sadysta nie toleruje własnego zdania współmałżonka i nie znosi sprzeciwu;
• zachowanie tyrana wynika z danego nastroju – raz jest miły i bardzo czuły, a wystarczy chwila i diametralnie zmienia się w brutala.

Przemoc psychiczna w małżeństwie i jej skutki

Ofiary przemocy psychicznej są wykończone wszystkimi obelgami pod ich adresem. Bardzo często nie potrafią żyć jako samodzielne jednostki, bo mają zaniżoną samoocenę. Uparcie wierzy, że rzeczywiście do niczego się nie nadaje, bo w takim przekonaniu utwierdzał ofiarę mąż. Często kobieta ma poczucie winy za akty przemocy w domu. Bardzo często ofiary przemocy emocjonalnej podejmują próby samobójcze, cierpią na depresję, nerwicę czy stany lękowe. Innymi skutkami tyranii słownej są także częste koszmary senne, zaburzenia apetytu, odczuwanie nasilonego lęku, zawroty głowy, kołatanie serca, drżenie rąk. Osoby żyjące ze sprawcą przemocy psychicznej są bardzo zamknięte w sobie i nie chcą rozmawiać na ten temat – spuszczają wzrok.

Nigdy nie można pozostawać obojętnym na krzywdę ofiar przemocy psychicznej. Należy próbować rozmawiać, delikatnie wypytać, słuchać oraz wspierać w walce z sadystą. Najlepiej, gdy maltretowana osoba trafi na terapię do psychologa w jednej z najbliższych placówek pomocy psychicznej.