Co to jest związek kohabitacyjny? Czym różni się od konkubinatu?
JOANNA KOBYLAŃSKA • dawno temuZwiązek kohabitacyjny to relacja, którą bardzo często wybierają polskie pary. Dotyczy to zarówno osób młodych, jak i tych po przejściach. Zazwyczaj o związku kohabitacyjnym mówi się, że jest formą tzw. małżeństwa bez papierka, ponieważ nie wymaga żadnych urzędowych formalności. Choć nie ma jednej i dobrej definicji określającej związek kohabitacyjny, najczęściej wspomina się, że warunkiem koniecznym do jego zaistnienia jest wspólne zamieszkanie pary.
Często zdarza się tak, że osoby pozostające w związku kohabitacyjnym są traktowane z pewnym ostracyzmem. Pary będące w nieformalnych relacjach zazwyczaj traktują zamieszkanie przed ślubem jako formę przejściową. Większość z nich decyduje się później na prawne zawarcie związku małżeńskiego, a związek kohabitacyjny pomaga parom na wprowadzenie wspólnego trybu życia.
O co chodzi ze związkiem kohabitacyjnym?
Jak już zostało wspomniane powyżej związek kohabitacyjny oznacza relację dwóch osób, które decydują się na wspólne życie bez formalności. Para nie tylko ze sobą mieszka, ale również prowadzi razem gospodarstwo domowe, dzieli się codziennymi obowiązkami oraz pozostaje w relacji seksualnej. Według nowszych badań socjologicznych wynika, że związek kohabitacyjny oznacza spędzanie ze sobą wszystkich weekendów w ciągu co najmniej 4 miesięcy albo przynajmniej 4–5 nocy w tygodniu na przestrzeni 3 miesięcy. Tak naprawdę nie istnieje wspólna definicja, która wytycza pewne prawa i zachowanie osób pozostających w związku kohabitacyjnym.
Na czym polega związek kohabitacyjny?
Związek kohabitacyjny może przyjąć kilka form, a wszystko zależy od decyzji partnerów. Wzajemnie ustalają, w jaki sposób podzielą się obowiązkami domowymi oraz wydatkami, a także formą spędzania czasu wolnego. Większość par decyduje się na związek kohabitacyjny przed ślubem – zamieszkują razem, aby wzajemnie się poznać i wprowadzić wspólny tryb życia. W takim przypadku, głównym celem pary jest małżeństwo, natomiast kohabitacja ma wyłącznie charakter przejściowy. W drugim przypadku, w nieformalną relację wchodzą osoby, które mają za sobą rozwód i nie mają zamiaru w przyszłości zawierać po raz kolejny związek małżeński. Z kolei w trzecim przypadku związek kohabitacyjny jest jedyną alternatywą, ponieważ żadna ze stron nigdy nie brała i nie zamierza brać ślubu. W ostatnim z wymienionych przykładów kohabitacji, bardzo często pojawiają się w niedalekiej przyszłości dzieci.
Związek kohabitacyjny a prawo
Związek kohabitacyjny nie jest w żadnym wypadku sankcjonowany prawnie. To oznacza, że pary żyjące w kohabitacji nie mogą korzystać z praw, które przysługują małżeństwom. Dotyczy to rozliczania podatku, wspólnocie majątkowej, a także partner nie może dziedziczyć po śmierci drugiej osoby. Niestety, w związku kohabitacyjnym występują także problemy w życiu codziennym – nie zostanie im udzielona informacja związana ze stanem zdrowia partnera lub partnerki. W Polsce nie ma możliwości zawarcia związku partnerskiego, natomiast w Niemczech, Wielkiej Brytanii, Czechach i Grecji, taka ewentualność istnieje.
Czym się różni związek kohabitacyjny od konkubinatu?
Tak naprawdę jedyna różnica pomiędzy związkiem kohabitacyjnm a konkubinatem jest naprawdę niewielka. W pierwszym przypadku para musi ze sobą mieszkać, natomiast w drugim wspólne zamieszkanie nie jest konieczne. Związek kohabitacyjny to pojęcie używane przez wielu badaczy społecznych i antropologów. Konkubinat zaś używany jest w mowie potocznej oraz w prawie. Oba sformułowania oznaczają praktycznie to samo i mogą być używane wymiennie.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze