... się irytujący i pretensjonalny. Ma to być antyczna tragedia przepuszczona przez rodzimą, chrześcijańską symbolikę. Wychodzi histeryczna, rozedrgana psychodrama, którą widz ogląda bez najmniejszych emocji. ... . Wszystko rozegrane jest tutaj na ...
... są nijacy, towarzyszący humor boleśnie infantylny, poszczególne sceny przeciągnięte, statyczne, nudne. Gładka komedia romantyczna przechodzi w ton bolesnej psychodramy. ... w ton bez mała bolesnej psychodramy. Film pęka na dwie, zupełnie nie ...
... , w którym prowadził zajęcia terapeutyczne opracowaną przez siebie metodą psychodramy. Technika ta szybko zyskała grono sympatyków, a sam Moreno stał się bardziej pełnym pomysłów reżyserem przedstawienia ... niż teoretykiem. Psychodrama ...
... , szarlotka i whiskey. Wydaje się, że Cowanowie i Longstreetowie dogadają się bez trudu. Ale Polański i Reza nie byliby sobą, gdyby nie zafundowali nam psychodramy. I rzeczywiście: rozmowa szybko wymyka ... w swoich słynnych Scenach z życia…). ...
... się już po eksplozji. Świadomość własnych działań, ich konsekwencji, zagrożenia odsiadką weryfikuje postawy naszych bohaterów. Relacje pomiędzy domorosłymi zamachowcami przechodzą w fazę swoistej psychodramy ...
... , bolesną psychodramą. To w gruncie rzeczy lekkie i bezwzględnie urokliwe kino. Wyśmienicie się je ogląda. Twórcy doskonale wyważyli proporcje. Osobnym bohaterem jest tu przepiękna przyroda Finlandii ...
... , że twórcy nie pozwalają się widzowi należycie skupić. Głównie poprzez niespójną tonację. Bo raz po raz nie wiadomo, czy chodzi tu o ciężką, zahaczającą o założenia Dogmy psychodramę, czy może o toporne ...
... sile, jaką daje szczerość i odrobina dystansu. 19564Oczywiście można też narzekać. Że takich kameralnych, opowiedzianych na ciepło psychodram były już setki, jeśli nie tysiące. Że Jaoui pozwala ...
... poróżniły obu gigantów, z drugiej miały znaczący wpływ na podstawowe założenia ich teorii. Czyli strach się bać. Bo to kino gęste, mroczne, traumatyczne. Coś na pograniczu psychodramy i horroru ...
... do większej szczerości z samym sobą, stawiam tę psychodramę wyżej niż oceniane na 4 gwiazdki solidne kino amerykańskie. ...
... . Funduje im swoistą psychodramę (m.in. szczuje jednych na drugich), bez wahania stosuje też przemoc fizyczną: wszystko, by adepci osiągnęli formalną doskonałość. Z początku może się wydawać, że oglądamy ...
... . Bo jest to (jak mówił sam reżyser) komedia feministyczna i protest przeciwko seksizmowi, ale też wnikliwe studium flirtu, psychodrama odsłaniające tajemnice bohatera, wciągający obraz gry o dominację, kpina z damsko ...
... się wszędzie”) i beznadziejnie szablonowe, „kryminalne” śledztwo o łatwym do odgadnięcia rozwiązaniu. Kino dla nastolatków (horror i love story) kontra „dorosła” psychodrama. Do pewnego momentu wydaje ...
... Chociaż reżyserem filmu jest Michel Gondry, od początku czuć w nim rękę scenarzysty Charliego Kaufmana, mistrza pogmatwanej psychodramy. Nad fabułą nie będę się rozpisywał, bo jeszcze coś komuś spalę ...
... , realistyczną opowieść o emocjach seniorów. Oczywiście, Dwoje to film hollywoodzki, nie ma tu miejsca na psychodramę, ale nie ma też błaznowania, sztucznego podbijania tempa itd. Kamera spokojnie śledzi ...
... ". A więc, szeroki odbiorco, ostrzegam: wynudzisz się na Białej wstążce. Haneke próbuje nawiązać do bergmanowskiej psychodramy, ale napięcia obecnego w filmach szwedzkiego mistrza nie sposób się tutaj ...
... , psychodramę z musicalem. Całość interpretować można w zasadzie dowolnie. Ja odebrałem Holy Motors przede wszystkim jako hołd dla szalonej, surrealistycznej wyobraźni Bunuela. I dla barokowej błazenady ...
... . Orzeł vs Rekin to niezwykle zgrabny miks wielu estetyk - komedia sąsiaduje tu z dramatem, a pastisz z psychodramą. I chociaż poważnych treści nie brakuje, są one sprytnie zamaskowane, jak mówi sam ...
... sprawdzony schemat: uwięzieni w zamkniętej przestrzeni oprawcy i ich ofiary prowadzą psychologiczną grę, walczą o dominację, oszukują się nawzajem, dalej dochodzi do swoistej psychodramy itd. Ot, bardziej ...
... na jego temat. Ale bez obaw: nie jest to ciężka psychodrama, kolejne (z całym szacunkiem dla Bergmanowskiego arcydzieła) „Sceny z życia małżeńskiego”. Przeciwnie: to kino lekkie, komediowe. McDowell zna ...