Magia teatru

Kiedy w 1922 roku Jacob L. Moreno otworzył w Wiedniu teatr, był to zamysł czysto artystyczny. Środkami wyrazu miały być improwizacja i włączanie do gry widzów. Wówczas sztuka naprawdę „żyła”. Nic nie było udawane. Z czasem jednak Moreno zauważył, że ten rodzaj artystycznej formy przekazu ma właściwości terapeutyczne…
Trzydzieści lat później, już w Stanach Zjednoczonych, otworzył instytut, w którym prowadził zajęcia terapeutyczne opracowaną przez siebie metodą psychodramy. Technika ta szybko zyskała grono sympatyków, a sam Moreno stał się bardziej pełnym pomysłów reżyserem przedstawienia niż teoretykiem.

Psychodrama prowadzona jest w różnych formach i różnych celach. Osoby, które nie biorą udziału w epizodzie, mogą dzielić się uwagami z innymi uczestnikami terapii i wnieść do dyskusji ciekawe spostrzeżenia. Pacjent, którego problem jest odgrywany, może wziąć w nim udział lub patrzeć z boku. Każda forma dramy daje wiele możliwości rozwoju. Pozwala spojrzeć z dystansu na relację z najbliższymi osobami, przypatrzeć się z boku własnym zachowaniom (jeśli odgrywają je inne osoby), wcielić się w innego pacjenta bądź osobę z jego najbliższego otoczenia.

Fałsz czy naga prawda?

Gra aktorska toczy się między bohaterami epizodu. Magia teatru polega na tym, że ludzie na scenie wcielając się w swoje postacie, autentycznie przeżywają swoje emocje, wypowiedzi, podejmowane decyzje. Obserwatorzy rozgrywającego się na scenie dramatu widzą odgrywanie jakiejś postaci. Aktor czuje, że się obnaża. Autentycznie przeżywa to, co odgrywa. I tak też jest w psychodramie.

Katharsis

Psychodrama pozwala wyzwolić się z tłumionych konfliktów i urazów. Człowiek ma szansę wyrazić swoje głęboko skrywane uczucia, ponieważ nie rzuca ich w przestrzeń, ale kieruje je do konkretnej osoby. Co więcej, sam wczuwając się rolę obcej mu osoby, jest w stanie „wejść w skórę” kogoś innego, spojrzeć na świat z innej perspektywy.

Psychoterapia prowadzona tą metodą leczy ludzi z lęków, depresji, nieśmiałości. Pozwala odnaleźć im siebie i uczy nawiązywania zdrowych relacji międzyludzkich. W psychodramie stosuje się różne techniki, takie jak: granie samego siebie, monolog, sobowtór jako sumienie, zamiana ról czy zwierciadło.

Teatr fascynuje ludzkość już od stuleci. Zaskakujące jest to, jak wielki jest wpływ aktorstwa na ludzką psychikę i proces terapeutyczny.