Mój syn ma 16 lat. Próbuję zrozumieć zachodzące w nim zmiany. Nie zawsze mi się to udaje. Przez 10 lat po rozwodzie stosunki z moim byłym układały się nienagannie. Syn widywał ojca kilka razy w tygodniu. W tym roku, syn potraktował go strasznie! Zwymyślał od debili, beznadziejnych ojców, wykrzyczał, że nie chce go znać ani nic od niego nigdy nie weźmie. Czy złe doświadczenia rodzinne jego dziewczyny mogły wpłynąć na jego negatywną ocenę ojca? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 25 lat, a przeżyć i chorób wystarczyłoby na emerytkę. Cierpię na cukrzycę i padaczkę, a od 6 lat leczę się na depresję, która nawiedza mnie falami. Zgodnie z zaleceniami terapii usamodzielniłam się, znalazłam pracę i wyprowadziłam się od mamy, która sporo mi w życiu namieszała. Podobno jestem ładna, zadbana… Nie udało mi się jednak tak pokierować znajomościami, żeby coś z tego wyszło, i bardzo z tego powodu cierpię. Czy to moje choroby zniechęcają mężczyzn? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam dwie córeczki w szkole podstawowej. Ze względu na burzliwy przebieg małżeństwa i rozwodu, przyrzekłam sobie, że dopóki nie staną się odpowiednio dojrzałe, w naszym domu nie będą się kręcili żadni „tatusiowie”. I bardzo długo, kilka lat, nie miałam mężczyzny ani takiej potrzeby. Kilka miesięcy temu poznałam kogoś. Nie chcę zrezygnować z przyjętych zasad i boję się go utracić, a są już pierwsze symptomy takiego ryzyka. Nie wiem, co robić z tym dalej... CZYTAJ WIĘCEJ

Rodzice oszukali mnie, wycofując dane słowo. Zresztą, niejeden raz. Zależało mi, żeby pojechać z moim chłopakiem na wakacje – wymyślili pretekst: nie mają pieniędzy. Chciałam więc sama zarobić. Najpierw bardzo długo nie pozwalali mi pracować. Wybrzydzali na prace, jakie wynajdywałam, żaden bar, późne godziny nie wchodziły w grę. Teraz, gdy zarobiłam, wymyślili kolejny pretekst... Są nieuczciwi i zawiedli mnie. Ja w zamian spełniałam ich wszelkie oczekiwania. Czy to jest w porządku. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam nowego chłopaka, jesteśmy razem od półtora miesiąca. Zawsze byłam zazdrosna, ale pracuję nad tą wadą i chodziłam nawet do terapeuty przez prawie rok. Moja koleżanka dobrze mnie zna, mieszkamy razem od dwóch lat. Jest typową wariatką, sto pomysłów na sekundę, wymyśliła więc, że trzeba sprawdzić, czy Igor nie spotyka się z inną równolegle, albo z innymi. Mimo mojego sprzeciwu zaczęła go śledzić... CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 36 lat, Jakuba poznałam przez biuro matrymonialne, wypełniłam mnóstwo testów i ankiet. Otrzymałam kontakty do trzech osób, w tym tylko Jakub mieszkał bezpośrednio w moim mieście i bardzo interesująco prezentował się na kasecie, więc jego wybrałam. Pierwsze spotkanie było miłe. Uśmieszki spełzły z czasem z mojej twarzy – a może to za szybko potoczyły się sprawy? CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem nauczycielką przedmiotu wiodącego w liceum. Pracę podjęłam zaraz po studiach, pięć lat temu. Spełniam się w zawodzie. Zainteresowałam się z wzajemnością kolegą z pracy. Gdy nasza bliskość stała się sprawą ogólnie wiadomą, rozpoczęły się problemy towarzysko-zawodowe. To wszystko zasługa pani dyrektor, która, jak głoszą plotki, kilka lat temu była jednostronnie zainteresowana moim partnerem i miała nadzieję na romans lub coś więcej, jednak bez powodzenia. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam bliskiego przyjaciela, poznaliśmy się w liceum. Jesteśmy nierozłączni od kilku lat. Chodzą słuchy, że Alek jest gejem. Rodzice mają do mnie pretensje, że pozwalam sobie życie wiązać dziwolągowi. To tylko przyjaźń, ale taka prawdziwa, z żadną dziewczyną nie łączyło mnie nigdy tyle zwierzeń i podobieństw co z nim. O tej jednej sprawie nie rozmawialiśmy szczerze. CZYTAJ WIĘCEJ

Wyjechaliśmy z moim chłopakiem do Anglii w lipcu 2011, mija prawie rok. Kiedyś myślałam, że jest niezaradny, nieśmiały, nie umie walczyć o swoje, teraz widzę, że po prostu leniwy, rozpieszczony bachor, który brnie przez życie na uroku osobistym. Wyciąga pieniądze od matki, grymasi, nie dokłada się do naszego życia, nie szanuje pracy. Co powinnam w tej sytuacji zrobić? Odejść, wyprowadzić się, zawiadomić jego matkę? CZYTAJ WIĘCEJ

Dopiero miną dwa lata od naszego ślubu, a już zaczęło się psuć. Adam jest agentem nieruchomości. Spotyka się z bogatymi klientkami nawet po 20:00. Ja siedzę w domu, mamy maleńką córeczkę. Od porodu nawracają mi ciągle infekcje intymne i nasze życie prywatne leży w gruzach. Ginekolog nigdy mi nie sugerował, że przyczyną moich kłopotów może być niewierność męża, ja sama o to zapytałam. Odpowiedź lekarza nie do końca mnie uspokoiła. Własne myśli mnie osaczają. Czy to możliwe, że on mnie zdradza? CZYTAJ WIĘCEJ

Przeżyłam historię jak z filmu, ale bez happy endu. Oszukuję teraz przynajmniej dwie osoby, w tym przede wszystkim siebie. Doszło do tego, że nie mam już ochoty na spotkania z moim obecnym chłopakiem, chociaż nic złego mi nie zrobił. O mojej platonicznej miłości z baru staram się nie myśleć, ale to „niemyślenie” wcale mi nie wychodzi. Co robić?! Kogo wybrać? CZYTAJ WIĘCEJ

Mieszkam od 4 lat w akademiku. Na początku myślałam, że mi się pofarciło, trafiłam na superwspółlokatorkę, zaprzyjaźniłyśmy się. Gdzieś po roku ona zerwała z chłopakiem ze swojego miasteczka i zaczęła świrować. Ponieważ ja byłam sama, bez chłopaka, coraz częściej musiałam iść z nią na ugody – zostawiać jej wolną chatę, nocować u kogoś. Jej nazwijmy to temperament był taki, że wkrótce nie znałam dnia ani godziny, nie mogłam się uczyć… CZYTAJ WIĘCEJ

Pół roku temu popełniłam życiowy błąd: powiedziałam najlepszemu przyjacielowi na świecie, jakiego kiedykolwiek miałam i mieć będę, że jest… tylko przyjacielem, nikim więcej. Częściowo stało się tak z powodu zaskoczenia. Nigdy nie spotkam kogoś takiego jak on, jest moim ideałem faceta i przyjaciela. Szkoda, że nie mogę cofnąć czasu... CZYTAJ WIĘCEJ

Z chęcią napisałabym utarty zwrot: mam chłopaka. To moje marzenie, nie wstydzę się tego. Ale czy można mieć drugą osobę? Mojego Benka raczej nie. Widuję Go rzadko, nie wydzwania, nie podtrzymuje, nie tłumaczy niczego. Potem nagle – ma pomysł i się odzywa, porywa mnie, zaraża entuzjazmem. Twardy, opiekuńczy, odpowiedzialny. Czy czuły? Trudno powiedzieć... Powiedz, jakbyś przebiła tę skorupę? I czy to w ogóle możliwe? CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem nieślubnym dzieckiem. Obsesją mamy było zawsze założenie rodziny, takiej z kochanym tatusiem i chmarą dzieciaków, ale dotąd jej się to marzenie nie ziściło. Z wiekiem mama popada w paranoję, już się martwi na zapas, że „zwiędnie”. Moim zdaniem przegina, stara się na siłę znaleźć męża i dlatego jej nie wychodzi. Nie do twarzy jest jej z tą idiotyczną babską kokieterią. Żal mi jej. Co jej poradzić? CZYTAJ WIĘCEJ

Każdy nosi w sercu przez całe życie jakąś tam Sylwię, Sandrę czy Karinę z podwórka, przedszkola, podstawówki… Bo się kochał w niej, w jej niebieskich podkolanówkach, uśmiechu i warkoczyku. Ktoś powie, że być zazdrosną o tak odległą przeszłość to prosta droga do paranoi. A co, jeśli podwórkowa księżniczka dawno wyrosła z warkoczyków i podkolanówek, i cały czas depcze mojemu narzeczonemu po piętach, a mnie – po duszy? CZYTAJ WIĘCEJ

Dawno temu rodzice nie wcinali się do mnie, byli daleko, a mi to, nie ukrywam, pasowało. Byłam jedną z tych szczęśliwych sierot z babcią, a rodzice - wiecznie za granicą. Pierwszy raz wkroczyli z hukiem, gdy się zakochałam. Wrócili z Francji, dopilnowali, żebym poszła do psychologa i psychiatry. Byli zbyt zajęci, żeby wniknąć głębiej... Teraz niby jest OK, ale rodzice wtrącają się bardziej, niż kiedy miałam 16 lat i tego potrzebowałam. Nie ufają mi! CZYTAJ WIĘCEJ

Poznałam Grzegorza niecały rok temu. Interesującego mężczyznę, wydawało mi się, że to może być coś na poważnie. Deklarował się od początku jako rozwodnik z różnymi jeszcze niezałatwionymi problemami, co przyjęłam ze zrozumieniem. Sama jestem po rozwodzie. Ale jesteśmy jeszcze na tyle młodzi, żeby zacząć wszystko od nowa. Tylko że drobiazg taki, ja wolałabym bez kłamstw. A on mnie oszukał... CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 34 lata, niezamężna, pracująca. Mieszkam na prowincji. Ani gruba, ani chuda, szpilek nie noszę, bo mnie kręgosłup boli. Włosy naturalny blond, do ramion. Nie jest to ogłoszenie matrymonialne, a jedynie pytanie – co może być ze mną nie tak, że przychrzaniają się tylko dwa rodzaje facetów: około dwudziestki albo po pięćdziesiątce. CZYTAJ WIĘCEJ

Przyjedzie do mnie na majówkę „mój” Szymek. Jestem przerażona, jeszcze nigdy nie spędziliśmy razem tylu dni, no i chyba TO ma się stać. Jestem speszona, wszelkie instrukcje w tej sprawie zawsze kierowane są do facetów. Należę do osób nieśmiałych i ostrożnych. Mam niebotyczne nadzieje i oczekiwania, raczej romantyczne niż praktyczne. Wstydzę się kupić prezerwatywy, a jego za żadne skarby nie spytam o to. Boję się tej wizyty. Poradźcie... CZYTAJ WIĘCEJ