Moi rodzice nienawidzą mojego chłopaka i mnie… Jak miałam 14 lat, byłam podejrzana o nierząd. Ukochana córeńka tatusia. Dziś mam 21 i lepiej nie jest. Nie mieszkam już w domu, mieszkam z chłopakiem, który kupuje mi rzeczy, których nie chcę - perfumy, szlafroczki. Gdyby teraz ojciec zobaczył naszą łazienkę, powiedziałby znów, że jestem dziwką. W domu mam wielki telewizor i mało miłości. Dokładnie jak u rodziców. Chciałabym normalnie żyć, w szacunku dla moich uczuć. CZYTAJ WIĘCEJ

Od 20 lat opiekuję się ojcem. Opłacam mu całodobową opiekę pielęgniarską. Siostry i brat rozpierzchli się dawno po świecie, dokładają się do utrzymywania taty w godziwych warunkach. Tato jest już niekontaktowy i uradziłyśmy z mamą, że wyjściem będzie sprawdzony ośrodek opiekuńczy z dobrym dojazdem. Pojawił się jednak kolejny, nieoczekiwany przeze mnie problem – reakcja rodzeństwa, które od ponad 20 lat nie mieszka w Polsce i przyjeżdża do nas raz na 2-3 lata. Kategoryczny sprzeciw! CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem w meganiezręcznej sytuacji zawodowej. Pomimo doświadczenia nie umiem wybrnąć, nie widzę też swojej winy, może Ty mi ją wskażesz? Szef zatrudnił niedawno młodego pracownika na stanowisko telesprzedawcy i powierzył go mi, w sensie przyuczenia. Jest to rosły, przystojny 28-latek przekonany o swoim nieodpartym magnetyzmie. Nie mam siły na tego małolata! CZYTAJ WIĘCEJ

Popełniłam chyba odwieczny błąd zadurzonej idiotki, mówiąc o sobie wszystko swojemu chłopakowi, na dobre i na złe. Ostrzeżenie dla wszystkich dziewczyn: nie mówcie całej prawdy o sobie, nawet najukochańsza osoba kiedyś to wykorzysta lub wypomni, mimo że przeszłości zmienić się nie da. CZYTAJ WIĘCEJ

Mój mąż był naukowcem z krwi i kości, zamiłowanym. W macierzystej uczelni przepracował 10 lat i miał szansę na profesurę. Miał wspaniałych kolegów, życie towarzyskie kwitło, oddychałam pasją tych ludzi jak zdrowym powietrzem. Nagle go zwolniono. Zatrudnił się w korporacji jako inżynier o najwyższych kwalifikacjach, po gładkim przejściu od teorii do praktyki zaczął zarabiać porządne pieniądze. I nagle się zmienił! CZYTAJ WIĘCEJ

Od zawsze, bez względu na wszystko stoję murem przy przyjacielu, jestem na zawołanie i na to samo mogę liczyć u niego. Nie było sytuacji wymagających od nas dramatycznych kompromisów, wyborów czy poświęceń. Jak w życiu – czasami wystarczy pogadać i wysłuchać, innym razem konieczne jest działanie, zaangażowanie. Niestety, w naszej przyjaźni z Konradem nie ma już miejsca na spontaniczność, żaden telefon nie jest już „niewinny”... CZYTAJ WIĘCEJ

Słyszałam, że kobiety lubią życie pełne niespodzianek. Chyba zależy, jakich... Jestem mężatką od półtora roku, znałam męża przed ślubem niecały rok, to podobno krótko, ale w tzw. drugim rzucie się nie przebiera, a oboje jesteśmy już po poważnych porażkach. Właśnie ostatnio mój mąż okazał się parokrotnie mężczyzną niespodziankowym. Kupił laptopa i kazał zakładać oddzielne konta, a jego pieniądze w banku wyparowały. CZYTAJ WIĘCEJ

Wydawało mi się, że mam niepodległy umysł i swój wewnętrzny świat, jak mama. Teraz myślę, że jestem tylko głupiutką, uległą gęsią. Zostawiłam wszystko, co kocham, dla faceta, a nasze drogi rozeszły się i zostałam sama z niczym, w obcym miejscu, którego nawet nie polubiłam. Chciałam postawić na swoim, a cały czas robiłam tylko to, czego chcieli, oczekiwali ode mnie inni... CZYTAJ WIĘCEJ

Piszę, żeby nie było, że na świecie są tylko kobiety skrzywdzone... Ja nie czuję się przez nikogo skrzywdzona, jeśli o cokolwiek, to obwiniam tylko siebie. To że marihuana nie uzależnia, to bajka. Ja się nie mogę od niej uwolnić (jak od kilku innych rzeczy) i to trwa już wiele, wiele lat. Żyję jak zombie, sama. We własnym sosie się kiszę. I zamykam się coraz bardziej... CZYTAJ WIĘCEJ

Zawsze byłam wierząca, a życie ułożyło mi się tak, że z punktu widzenia wyznawanych przeze mnie zasad postępuję niemoralnie. Nie jestem tym, kim chciałam być, nie robię tego, w co wierzę, wręcz przeciwnie. I to bardzo boli. Jestem właśnie w takim punkcie, gdy zrozumiałam wszystkie swoje błędy oraz to, jaka jestem żałosna. Czy jest dla mnie powrót na prostą drogę? Co opowiem wnukom o swoim życiu, gdy będę je huśtać na kolanach? Stek kłamstw w imię wyższych racji? Czyli – jakich? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 23 lata. Kiedy moi rodzice zrozumieli, że pomimo kilkuletniego związku ja i mój chłopak nie zamierzamy się pobrać, skapitulowali i kupili mi mieszkanie. Warunek – połowę kwoty wzięli na kredyt i nas zobowiązali do spłacania go. Niestety wkrótce straciłam pracę, do tego zaczęłam tyć. Mój chłopak zamiast mnie wspierać, zmienił front. I stało się... CZYTAJ WIĘCEJ

Moja córka ma 21 lat. Latem wyszła za ukochanego, wieloletnią miłość. Chłopaka zawsze lubiłam, nie odradzałam jej, choć są bardzo młodzi. Plan początkowy był – wymyślony przez nich – że mieszkają ze mną przez kilka miesięcy, do czasu znalezienia sensownej pracy przez jedno lub oboje. Córka mnie okłamała. Pracuje jako pokojówka i kelnerka w pensjonacie swoich teściów, 12-14 godzin na dobę. Mieszka w służbówce z inną dziewczyną z Polski, chociaż rodzice Artura mają dla siebie osobny, wielki dom! A mój zięć mieszka u mnie i nie zarabia. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam od lat kolegę z wrodzoną wadą postawy – nazywając po imieniu, ma lekki garb, skrzywienie kręgosłupa piersiowego i wystającą łopatkę. Pomimo licznych operacji, skaza jest widoczna. W odbiorze jednak znajomych i przyjaciół wcale nie przykra wizualnie, zwłaszcza że Łukasz to klasyczna dusza towarzystwa: wysportowany, znakomicie tańczy, oczytany, kinomaniak, rewelacyjne poczucie humoru, super się ubiera. Nie mam jednak odwagi okazać mu, że coś czuję. Nie wierzę, żeby Łukasz interesował się takimi nijakimi kurdupelkami jak ja... CZYTAJ WIĘCEJ

Zgadałam się z kolegą, który mieszka w Hamburgu – zaproponował mieszkanie, jedzenie, zwiedzanie i byczenie się nad morzem, więc pojechałam na 2 tygodnie. Kolegę znam 8 lat, jeszcze ze studiów, i nigdy nie był nikim więcej, o czym najlepiej wie mój partner. Niestety, mój chłopak najpierw zgodził się, żebym pojechała, a po powrocie obraził na mnie. Nie rozumiem dlaczego? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam wybitnie trudną relację z rodzicami. Mój ojciec był twardym, zasadniczym człowiekiem, mama biernym. Tato wyrzucił mnie z domu, gdy jako 20-letnia studentka związałam się z rozwodnikiem. Nie odezwał się do mnie przez 12 lat, aż do swojej śmierci, nie pozwolił też przekroczyć mi progu rodzinnego mieszkania, ani nie poznał własnych wnucząt. Mama wydała na to milczące przyzwolenie, spotykałyśmy się na krótko w kawiarniach, parkach, w sekrecie przed ojcem. Wciąż trudno mi to pojąć. CZYTAJ WIĘCEJ

Na kilku portalach randkowych dałam anons: że chcę wyjechać z tego kraju… Nie chodzi mi o ślub, ani o sponsoring – chociaż to pierwsze w sumie w perspektywie mile widziane. Raczej o ogólne poznanie kogoś o pokrewnej duszy i dalsze wspólne zastanowienie się, co by tu razem… Byle nie tutaj. Zakochałam się w jednym rozmówcy i wyjechałam do Finlandii... A tam coś mnie zaskoczyło. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam dylemat, czy wrócić do swojego poprzedniego chłopaka. Podpadł mi ostro i jestem teraz z kimś innym od kilku miesięcy. Niestety, wątpię w swój obecny wybór chłopaka i ciągnie mnie znów do byłego. Chyba nie udało mi się tak całkiem zatrzasnąć drzwi byłemu, a on zdążył wetknąć stopę w odpowiedniej chwili. Co ja zrobię? CZYTAJ WIĘCEJ

Jedną rzecz wiem na sto procent: jak to jest źle wybrać i zmarnować kilka lat z nieodpowiednim facetem. Ale wiem też, ile dobrego można z tego wywnioskować i osiągnąć potem, gdy się to już zakończy... O ile się zakończy. Wiem, ile mnie kosztowało zbudowanie tego, co mam teraz. I siedzę na tym jak smok na skarbach, nie umiem sobie wyobrazić, że przyszedłby jakiś chłystek i bez wysiłku zaczął z tego korzystać... Ale samotność też nie jest za wesolutka. Już widać odreagowałam tamto i puste życie mi doskwiera. CZYTAJ WIĘCEJ

Poznałam mojego aktualnego Kolegę, będąc od dłuższego czasu bez pracy. Ta miłość nawinęła się w dobrym momencie, byłam solą w oku rodzicom, zwłaszcza ojcu, który dogadywał. Wreszcie znalazłam pracę i przeprowadziłam się do chłopaka. Ale jemu nie spodobało się moje kelnerowanie do północy. Teraz po pracy idę do domu jak na szafot, ale co – do rodziców mam wracać? Kiepski pomysł. Jestem chętna jeszcze ponegocjować. Tylko jakoś nie ma zachęty z jego strony ani zapału z mojej. Którędy dalej? CZYTAJ WIĘCEJ

Kiedy mąż porzucał mnie z 11-letnią córką na wakacjach i 6-miesięczną „u cyca” - byłam całkiem inną kobietą niż dziś. Zakochaną i naiwną jak nastolatka. Po rozwodzie zmieniłam się. Podejmowałam kilka prób znalezienia sobie nowego partnera, niestety, wszystkich odstraszam swoim nowym „ja”. Sprawdzam, dopytuję, węszę, przeglądam, rewiduję, oskarżam. Czuję wieczne zagrożenie. Chciałabym zaufać bezgranicznie, jak kiedyś, ale to się zwyczajnie nie opłaca. CZYTAJ WIĘCEJ