Zakochałam się w synu szefa, który pracuje w naszej małej firmie. Powiedziałam o tym przyjaciółce z pracy. Zastanawiam się, czy on się jej podoba, czy zrobiła mi na złość, z własnego rozgoryczenia (od dawna jest sama, po rozwodzie). Zaczęła się z nim umawiać. Ja, gdyby mi się zwierzyła, że ktoś się jej podoba, w życiu nie zrobiłabym nic, aby się do tego człowieka zbliżyć. Nikomu już nie ufam. CZYTAJ WIĘCEJ

Mój chłopak był przeze mnie wyrzucany i przyjmowany z powrotem z powodu tego, że większą część doby spędzał w internecie. Jacek chce ode mnie odejść. Mówi, że nie rozumiem tego, co robi i tylko odliczam mu godziny spędzone przy komputerze. A mój poziom umysłowy ogranicza się do prania, zmywania i gotowania, i on nie może być z kimś, kto non stop daje do zrozumienia, że nie ma przy nim poczucia bezpieczeństwa. Kocham Jacka, ale jest fantastą i małym chłopcem. Czy warto przekonywać małego chłopca, żeby nie odchodził? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam problem ze sobą, jestem w rozsypce. Uważam, że nawaliłam, okazałam się złym człowiekiem. To uniemożliwia mi dopuszczenie męża do siebie i ułożenie z nim życia na nowo. Boję się, że nigdy nie będę szczęśliwa. Ani on. Mąż nie chce i nie może mi pomóc. Nie mam się kogo poradzić, nikt z rodziny ani przyjaciół nie zna całej prawdy. Życie w kłamstwie do przyjemnych nie należy. CZYTAJ WIĘCEJ

Mój chłopak był do niedawna bardzo nieśmiały. Utrudniało mu to kontakty towarzyskie i biznesowe, sukcesy czasem przelatywały koło nosa (jest zdolny, inteligentny, lecz nie umiał się nigdy sprzedać), ale za to był i wierzę, że jest nadal cudownym, wrażliwym człowiekiem, w którym zakochałam się jeszcze w szkole. Pewnego dnia stał się cud. Poznał jakiegoś pseudoguru od pseudoprzemian duchowych i zmienił się totalnie. Gdzie jest mój chłopak? Jak mam go wykraść z tego hadesu? CZYTAJ WIĘCEJ

Nie mogę pewnego kolegi rozpracować. Jest inny i wiem, że nie będzie łatwo, otacza się warownym murem kpiny i tajemnicy. Trzyma mnie na dystans, ale nie mówi: spadaj. Mam powody sądzić, że jest mną zainteresowany, tylko lubuje się w tym, żeby mnie wkurzyć, a jednak chce, żebym została, powalczyła o niego. CZYTAJ WIĘCEJ

Związałam się z kimś, kto za moją zgodą, bezwolnością, niszczył mnie – fizycznie i psychicznie. Mąż był kryminalistą i alkoholikiem. Wyjałowił mnie pod każdym względem – doprowadził do biedy, ruiny finansowej, byłam ścigana przez komornika i osoby z półświatka, do dziś spłacam długi po nim i dochodzę do siebie.Uciekłam od niego, zaopiekował się mną dobry człowiek – jak ojciec, przyjaciel, mężczyzna. Ale ja nie umiałam go pokochać... CZYTAJ WIĘCEJ

Jesteśmy z moim chłopakiem wierzący, odkładamy seks do ślubu. Niestety, pokłóciliśmy się o kwestie dosyć poważne i najważniejszy dzień życia trzeba było przełożyć. Wywiązała się między nami dyskusja o dzieciach i o przyszłości. Nasze małżeństwo zawisło na kołku, zapadło między nami ponure milczenie. Myślę, że każde z nas przeżuwa swoje racje i nie chce ustąpić. Może powinnam zadać sobie pytanie, gdzie tu miejsce na miłość? Może oboje powinniśmy? CZYTAJ WIĘCEJ

Moja córka (15) pierwszy "romans" miała 3 lata temu, a spotyka się z coraz starszymi chłopcami. Weszła w wiek "pyskowania" i moje rady nie są dla niej autorytetem. Sama urodziłam młodo, ominęły mnie studia, wakacyjne szaleństwa, nie zdążyłam ukształtować sobie wyobrażeń o domu, miłości, "tym idealnym mężczyźnie", bo Ewelinka pojawiła się na świecie, zanim na dobre spróbowałam życia. Kocham córkę i nie żałuję, że przyszła na świat, ale swojego losu jej nie życzę. Co robić? CZYTAJ WIĘCEJ

Umawiam się od jakiegoś czasu z mężczyzną poznanym na bardzo fajnych warsztatach psychologicznych. Ożyło moje życie towarzyskie, chciałam go w to włączyć, był niby entuzjastyczny, dopytywał o moje plany i wszędzie chciał być ze mną. Tymczasem, gdy przychodziło co do czego, nie przychodził. Zaczynam myśleć, że zareagowałam zbyt ostro, a czasem – że jednak zrobił mnie w przysłowiowego balona i mu nie zależy. CZYTAJ WIĘCEJ

Czadersko bawiłam się ze świeżo poznanym chłopakiem na sylwka, był nawet taki moment, że zaczęłam przyglądać mu się, czy coś by z tego mogło być. Dużo tańczyliśmy, dużo gadaliśmy, dużo piliśmy – jak kumple. Coś mnie do niego ciągnie, a coś odrzuca i jestem w kropce. W komórce mam zapisany jego numer, on ma mój. Nie wiem, czy się odezwie pierwszy i czy ewentualnie ja powinnam to zrobić. CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem trzydziestoletnią pesymistką po przejściach. Przez krótki czas miałam męża – słodkiego, charyzmatycznego chłopaka, który zataił przede mną nałóg alkoholizmu i skłonność do agresji. Krótki związek z nim nauczył mnie nieufności, ale też szacunku do siebie. Obecnie spotykam się z interesującym człowiekiem, jednak nie skaczę w to na główkę. Boję się porażki. A może to kolejny przypadek w moim życiu, gdy partner nie jest ze mną szczery? CZYTAJ WIĘCEJ

Kocham w ciszy, od wielu lat. Wzdycham do Niego, jest dla mnie bożyszczem – jako człowiek, mężczyzna, fachowiec, partner, przyjaciel. Zmarnowałam własne życie, skupiając się na Nim i podsycając w rozmaity sposób to uczucie, choć On uczciwie nigdy i niczym nie dał mi nadziei… Dojrzałam do zmian, ale nie widzę w sobie siły. Kocham Go, w każdym znaczeniu tego słowa. Czy takie coś można w sobie unicestwić i pójść dalej? Zwątpiłam w to już dawno. CZYTAJ WIĘCEJ

Powoli wpadam w depresję przedświąteczną. Nie lubię tego naprężu, żeby zrobić i wystawić jak najwięcej żarcia, a potem i tak człowiek nie może na to patrzeć, bo po trzech daniach już jest najedzony. Zrobiłem sobie wreszcie porządny prezent: SZEŚĆ płyt Floydów! W rezultacie nie mam kasy na prezenty dla innych i mnie to dołuje. Wiem, że dziewczyna się na mnie obrazi, bo zażyczyła sobie perfumy reklamowane przez Umę Thurman. CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem młodą mężatką (staż 3 lata). Od ślubu spędzamy święta z mężem osobno – ja z moimi rodzicami, on – sam w domu lub na jakimś wyjeździe. Mój błąd polegał na zbytniej, dziecinnej niemal uległości wobec mojej mamy, która właśnie w dniu ślubu ustaliła warunki panujące w naszej rodzinie. Poszło o to, że mój Darek nie chciał się nagiąć do ślubu kościelnego, pomimo istniejącej opcji dla niewierzących. CZYTAJ WIĘCEJ

Moja starsza koleżanka z pracy ma 47 lat i odgrywa tzw. dzidzię piernik. Jej ulubionym zajęciem jest opowiadanie mi podczas lunchu czy w palarni o tym, jakie to ma wzięcie u młodych chłopaków. Nie zaprzeczę, jest atrakcyjna, zadbana, dobrze ubrana, samotna – nie ma zbyt wielu zmartwień, poza znalezieniem partnera. Nie jest też jednak zjawiskiem, a na taką pozuje. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 19 lat, od 3 miesięcy spotykam się z miłym chłopakiem. Dowiedziałam się niedawno w żartach sprowokowanych zresztą przez niego, że nasze spotkanie nie było przypadkowe. Jedna z moich (teraz naszych) wspólnych znajomych, która mi Arka przedstawiła, trudni się niezbyt ładną profesją. Laska inkasuje 150 zł od faceta za poznanie go z dziewczyną! CZYTAJ WIĘCEJ

Mam mało pieniędzy. Pochodzę ze wsi, a studiuję w mieście. Mieszkam u cioci, która mnie żywi, poza tym na cokolwiek zechcę, muszę zarobić sama. Mam przyjaciółkę z rodzinnej miejscowości, która przyjechała tu wcześniej, wyposażona we wszystko przez rodziców, łącznie z samochodem. Rani mnie, że Paulina ma do mnie surowy stosunek, jakby chciała mi udowodnić, że moje życie jest ciężkie. Zadziwia mnie jej brak taktu, podejrzewam ją o złośliwość. Nie rozumiem jej motywacji. CZYTAJ WIĘCEJ

Zawsze chciałam mieć rodzinę. Byłam szczęśliwa w gromadce braci i sióstr w rodzinnym domu, z jasnym podziałem na role, odpowiedzialnym ojcem i zapracowaną, ale wiecznie roześmianą, ciepłą mamą. Szybko zorientowałam się, że żyłam w iluzorycznym, słodkim układzie. Statystyczna rodzina to codzienna walka o zachowanie godności i pełni władz umysłowych. Zrozumiałam to w kilka godzin po własnym ślubie. Mąż po raz pierwszy potraktował mnie wtedy jak przedmiot... CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 40 lat, mój partner 38. Mieszkamy razem od 5 lat. Niedawno przeczytałam, że 50% Polaków szpieguje swoich partnerów, grzebiąc im w komputerach i komórkach, też do nich należę. Wyjechałam na weekend i po powrocie zauważyłam w mieszkaniu zastanawiające szczegóły. Ledwo ruszył pociąg, a mój partner zaczął czatować z gejami. Nie wiem, czy ktoś odwiedził tamtej nocy nasze mieszkanie i czy coś się wydarzyło. Jestem zdruzgotana, nie umiem zacząć rozmowy na ten temat. CZYTAJ WIĘCEJ

Zaczęłam chodzić z chłopakiem, którego od dawna zna mój brat. Chłopaki się nienawidzą. Mój brat jest złośliwy, zdolny do wszystkiego. Teraz nienawidzi i mnie, bo jesteśmy razem. Śledzi nas, przebija opony w samochodzie. Jest zazdrosny o wszystko. Mnie wyzywa od najgorszych. Może powinnam porozmawiać o nim z naszym księdzem, który jest blisko z parafianami, o wszystkim wie, a mój brat wiele lat służył do mszy i może taki autorytet wreszcie by do niego przemówił... CZYTAJ WIĘCEJ