Wpadłam w sidła jak durna nastolatka. Co roku wynajmuję pokoje w swoim mieszkaniu. Studiuję i pracuję, płacę za studia, a mało zarabiam. Dwa pokoje zawsze oddaję w najem, nigdy nie miałam z tym kłopotu, a nawet było wesoło – praktycznie co rok nowe towarzystwo, nowe zwierzaki, goście, imprezy. Mam jednak problem z nowym lokatorem. Nie płaci. Jak sobie poradzić z takim „czarusiem”? CZYTAJ WIĘCEJ

Mój chłopak wytyczył między nami dopuszczalne granice pieszczot. Moje uczucia do niego narastały i domagały się spełnienia pod każdym względem. Skomentował złośliwie, że mam lepkie ręce, a podobno tylko facetom to dolega. Przy okazji okazało się, że ma zarówno doświadczenia, jak i wyrobione poglądy. Bez ślubu nie będzie fiku-miku, bo on jest z tych „porządnych”. Pragnęłam bliskości fizycznej, nie od razu planowania całego życia... To takie grzeszne i złe? CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem w najszczęśliwszym okresie życia kobiety, za jaki uważa się – obok ciąży – narzeczeństwo. Jestem szczęśliwa – teoretycznie. Tak naprawdę czuję gorycz, niesmak i niepewność co do naszej przyszłości. Zaręczyny odbywały się oficjalnie: rodzice mojego chłopaka przyjechali do moich z pierścionkiem, prosić o moją rękę. Jesteśmy rodziną wielopokoleniową, z okazji tej odbyło się więc małe przyjęcie. Pod koniec zdarzył się skandal. CZYTAJ WIĘCEJ

Jesteśmy młodym małżeństwem. W 2009 roku adoptowaliśmy kotka z FIV-em. Była to decyzja wspólna i w pełni świadoma. Zostaliśmy pouczeni o leczeniu i prowadzeniu kota-nosiciela, ale też odpowiedzialnie zapewnieni, że koci wirus nie przenosi się na ludzi. Kiedy wyjechałam do sanatorium na rehabilitację kręgosłupa, mój mąż oddał Mądraska do kolejnej adopcji bez uprzedzania mnie, w tajemnicy, korzystając z tego, że byłam przez 3 tygodnie nieobecna. CZYTAJ WIĘCEJ

Czy można człowiekowi dorosłemu kłaść do głowy, że jest OK, gdy on sądzi inaczej? Nie mam pomysłu, jak przełamać ten mur negatywnego myślenia o sobie samym. Nie chcę we dwoje "uciekać przed wrogim światem", bo nic w tym romantycznego, zwłaszcza że ja ten świat w miarę lubię... I chciałabym go tym lubieniem zarazić! CZYTAJ WIĘCEJ

Niedawno odkryłam w kompie mojego faceta foty dziewczyny. Piękne zdjęcia. To jego wielka, nieodwzajemniona miłość jeszcze z liceum. Chyba nigdy nikt nie kochał mnie tak, jak on ją. Pewnie też nie byłam niczyją pierwszą miłością. Źle się z tym czuję, jak ten odwieczny "numer drugi", który nigdy nie zostanie pierwszym. Trudno żyć z taką świadomością, że wielka, bezwarunkowa miłość została już rozdana i mnie się nie należy. Rozumiesz mnie - czy to wszystko jest odczapiaste? CZYTAJ WIĘCEJ

Nie mam szczęścia. Mąż okazał się lustrzanym odbiciem ojca. Nie może znieść, gdy książka leży "na ukos" na stoliku, a kapcie nie stoją równo przy łóżku. Czystość szklanek sprawdza pod światło, codziennie jeździ palcem po podłodze i szybach. Pranie ma być w koszu, parasol na wieszaku, torba na półeczce. Nigdy nie myślałam, że będę się cieszyć z powodu bezdzietności, ale na razie, pamiętając życie z ojcem, cieszę się, że mąż nie ma nikogo poza mną do tresowania. CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem nielubiana, nieakceptowana. Niektórzy mówią: "z kosmosu". Nie potrafię i nie mam zamiaru się zmienić. Brzydzi mnie plugawy język i nieposzanowanie dla samej siebie. Nie zachwyca mnie modna spontaniczność, zbliżenie bez wzięcia przedtem prysznica! Czy jesteśmy zwierzętami rzucającymi się na siebie bez hamulców, bez romantycznych preludiów? Mnie w każdym razie wychowano w innym myśleniu. Pragnę miłości, więź z drugą osobą jest dla mnie cudem zasługującym na wyjątkowe traktowanie, nic na to nie poradzę. CZYTAJ WIĘCEJ

Koresponduję od pewnego czasu z chłopakiem. Mamy pracę i niewiele więcej, kochamy się w swoich psach, lubimy podobną muzykę, mamy artystyczne ciągoty - samotnicy, broń boże abstynenci, sceptycy. On zaproponował niedawno spotkanie. Zrobił to tak, jakby chciał mnie zobaczyć, a zarazem zniechęcić. Jestem nadal zainteresowana i zaintrygowana, ale trochę się przestraszyłam. Biję się z myślami – wskakiwać do tego pociągu czy nie? CZYTAJ WIĘCEJ

Jest mi przykro, nic nie mogę robić od paru tygodni, nawet jeść. Mam 22 lata, mój narzeczony Aldek 21, nie jesteśmy w ciąży, chcieliśmy tylko być razem jak najszybciej, przygarnąć kota i psa, założyć mały ogródek, zacząć żyć, nie tracąc ani chwili. Jedyną zadrą byli zawsze rodzice Aldka – nie znoszą mnie. Nie wiem, co robić – unieść się honorem i podziękować tej pazernej rodzinie za wszelką współpracę? Czy walczyć o Aldka? CZYTAJ WIĘCEJ

Moje małżeństwo trwało zaledwie 6 miesięcy, byłam zmuszona wyjść jak stoję z domu męża i wrócić do ojca. Mąż uderzył mnie przy pierwszej byle sprzeczce i dla mnie było po miłości. Sromotny był to powrót i upokarzający, na pewno zaskakująco szybki, jednak nie mam na razie pracy, a tym samym innego wyjścia. Zagadką pozostaje dla mnie mój tata, którego po powrocie niemal nie poznaję, a przynajmniej przestałam rozumieć. On za wszystko i wszystkich się modli i zmienił zapatrywania na najważniejsze kwestie w życiu o 180 stopni, w tym na rozwód. CZYTAJ WIĘCEJ

Dopadły mnie wątpliwości. Czy właściwie żyłam, nie popełniłam kardynalnych błędów wobec siebie? Lub, co gorsza, wobec bliskich, ukochanych? Słyszałam nie raz, że dobrocią też można zatruć, zagłaskać na śmierć. Czy nie poradziłabym sobie bez męża, nie znalazłabym nowego? Może mąż byłby szczęśliwszy bez nas – zakładając dom z inną kobietą? Może niepotrzebnie go zatrzymałam, zamiast puścić wolno? Kazałam żyć w rozdarciu i poczuciu nieuczciwości, rozdwojenia. Ta niepewność coraz częściej nie daje mi spokoju. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam dylemat. Odwiedziłam mojego chłopaka w Warszawie, gdzie otrzymał pierwszą pracę. Nie podoba mi się to, co zobaczyłam w wynajmowanym mieszkaniu. Mieszka tam laska z psem, główna lokatorka. Bardzo ładna i deko za wesoła. A Oskara obskakiwała przy stole jak francuska oberżystka! Nie chcę być frajerką, płaczącą po nocach. Czy myślisz, że Oskar spełni mój warunek i się stamtąd wyprowadzi? CZYTAJ WIĘCEJ

Rodzice zadręczali mnie swoją pedanterią. Przejęłam ich cechy z nawiązką, tak zostałam skutecznie wytresowana. Zakochałam się w chłopaku kontrastowo różnym ode mnie (co jest typową reakcją na określone wychowanie). Nie możemy się dograć w codziennym życiu. Stresuje mnie to i wywołuje poczucie winy. Jestem osobą "pod linijkę", nad czym boleję, ale nie umiem się zmienić i z każdą kłótnią martwię się, że zamęczymy się nawzajem tymi różnicami. Co robić? CZYTAJ WIĘCEJ

Facet, na którym mi zależy, potraktował mnie jak kumpelę, której warto dać dobrą radę na resztę życia: podobno mam "olewczy" stosunek do związków. Spuścił mnie na bambus, sugerując, że "zaliczam", a potem porzucam – nie wiem, skąd mógłby powziąć taką opinię, gdyby mu ktoś w tym nie pomógł. O tyle to dziwne, że z nikim jeszcze tak naprawdę nie byłam, jestem dziewicą. Odnoszę wrażenie, że ktoś mi zrobił kiepski PR. CZYTAJ WIĘCEJ

Mój chłopak coś między nami zepsuł i nie widzi problemu, a mi z kolei ambicja nie pozwala pierwszej wyciągnąć ręki. Raz myślę, że to już koniec i dobrze, bo Damian jest obleśny z tym swoim notesem adresów burdeli, innym razem coś mnie ściska, był dla mnie kochany przez większość czasu. Może tylko popisywał się przed kolegami, że jest macho? CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem w 6. miesiącu ciąży, mieszkam z mężem i teściem (tato w kuchni, my w pokoju z psem). Jednocześnie z cudowną niespodzianką w postaci poczęcia córeczki otrzymaliśmy kredyt na mieszkanie. Wymaga trochę pracy: pomalowania, położenia glazury. Prac wykończeniowych podjął się mąż i zawiódł. Wytrzasnął skądś telewizor, podłączył się do kablówki, rozwalił na materacu. Nie wiem, jak go zmobilizować. Kiedyś mi się zdawało, że kręci go wizja samodzielnego życia. A może podejmował się czegoś, czego nie jest w stanie wykonać, ale bał mi się powiedzieć? CZYTAJ WIĘCEJ

Pracuję jako opiekunka 3 chłopców u młodego małżeństwa z przepięknym domem i ogrodem. Mam do dyspozycji samochód i wysokie zarobki. Ludzie ci mają wolne zawody, sporo czasu spędzają w domu i na tym tle rodzi się we mnie pewne skrępowanie. Są naturystami. Cała rodzina chodzi po mieszkaniu nago, łącznie z dziećmi 3, 7 i 13 lat! Nie jestem zacofana, ale taka "otwartość" jest dla mnie przesadna i sprawia, że źle się czuję w tej pracy. Czy mogę powiedzieć im o swoich zastrzeżeniach i zasugerować więcej "skromności"? Zależy mi na tej pracy. CZYTAJ WIĘCEJ

Nigdy nie podobałam się tym chłopakom, którzy mnie interesowali, czy to jakieś fatum na mnie zaciążyło? Lubię chłopców w moim wieku, wysportowanych, ładnie zbudowanych. Żeby mieli równo pod sufitem i nie byli pokryci od stóp do głów tatuażami. Tacy jednak kompletnie nie zwracają na mnie uwagi! Jakbym była przezroczysta! Chcę być po prostu szczęśliwa, czy to brzmi naiwnie? CZYTAJ WIĘCEJ

Po 4 latach małżeństwa namówiłam męża na wynajęcie kawalerki. Mieszkaliśmy dotąd w wielkim segmencie, z jego rodzicami. Nie układało się jednak. W naszym małym mieszkanku mąż dusi się, wszystko go irytuje, mimo że ja staram się za dwoje, tworzę klimat, dopieszczam go i wyręczam. Nie chciałabym doprowadzić do rozwodu, kocham męża, ale wiem, że teściowie wciąż go podburzają i ja do nich na pewno nie wrócę. CZYTAJ WIĘCEJ