Moja Marysia skończyła parę dni temu 13 lat. Wygląda na dużo starszą. Od 2 lat miesiączkuje. Jest dość mocnej budowy, wzrostu 178 cm. Ma ładną buzię, niestety zakrywa ją włosami, a całe ciało bezkształtnymi swetrami. Poważnych rozmów ze mną unika, chyba ma mnie za nudziarę. Znalazła sobie 19-letniego chłopaka (jak dla mnie za dorosłego) i chce z nim wyjechać w góry! Wydaje mi się, że 13 lat to za mało na dorosłość i nieskrępowaną wolność dziecka. CZYTAJ WIĘCEJ

Moja siostra to laska, starsza i przez to mądrzejsza przyjaciółka. Studiuje, zarabia, kupuje sobie obłędne ciuchy za bezcen, ma taki dar szukania no i gustu. Mnie chyba nigdy tego nie nauczy, to się ma lub nie. Do tego jest ładna, szczupła, nawet jak zje naraz 3 hamburgery, a ja wpieprzam sałatki wycięte z gazet i cały czas mam figurę małej zapasionej wiewiórki! Zazdroszczę jej. Zawsze kręcą się przy niej zarąbiści faciowie. A ja nie mam się w co ubrać, mam okropne włosy, zero kasy i apetyt na jej ucznia. CZYTAJ WIĘCEJ

Może nie idę w pierwszym szeregu pochodu feministek, ale facet, który przegina w kwestii podziału ról na kobiece i męskie, trochę mnie w dzisiejszych czasach śmieszy. Nie chciałabym, żeby mój chłopak rozwalił sobie nos o własne ambicje „bycia prawdziwym mężczyzną”. I wcale nie wiem, czy takie podejście do samego siebie jest fajne. CZYTAJ WIĘCEJ

Mojego chłopaka Maćka znam pół roku. Na razie układa się nam, nie powiem, chciałabym, żeby to w takim kształcie trwało całą wieczność. Ale był już pierwszy zgrzyt. Maciek nie rozumie mojej reakcji – jestem smutna, odezwały się wszystkie dawne strachy i kompleksy szarej myszki. Maćka „była” przywiozła jego narciarskie ciuchy do naszego mieszkania. Głupio mi go wypytywać, skoro on nie widzi w tym żadnej sprawy, luzacka „była” podrzuca mu rzeczy do domu, ciekawe, ile jeszcze tam fantów u niej zostawił? CZYTAJ WIĘCEJ

Po śmierci ojca mój mąż się zablokował i nie mogę do niego dotrzeć żadnym znanym mi sposobem – zagajeniem, spokojną rozmową, przeprosinami, buntem… U podstawy leży żal męża do mnie o to, że pod koniec życia teścia nie stałam u Jego boku w szpitalu, nie wspierałam Go… Jakiś czas po pogrzebie mąż powiedział do mnie w nerwach, że… nie chce mieć ze mną dzieci, ponieważ nie mam uczuć i nie nadaję się na matkę. CZYTAJ WIĘCEJ

Po bardzo długiej szarpaninie z moim chłopakiem, on ostatecznie rzucił mnie. Nie dla innej, chociaż… co można wiedzieć na 100 procent? Zrobił to w SMS-ie. Nadal wysyła uszczypliwe SMS-y w stylu: lepiej ci teraz? A to ja jestem tu potrzaskana, potraktował mnie jak lichwiarę, która chciała się go pozbyć, bo nie płacił czynszu w terminie, albo jak pogotowie seksualne. A ja tylko chciałam, żeby był ze mną szczery, we wszystkim. CZYTAJ WIĘCEJ

Mój pracodawca na 10-lecie firmy wręczył nam pomysłowe premie okolicznościowe. Ja dostałam eleganckie darmowe zaproszenie do restauracji dla 2 osób na menu z afrodyzjakami. Jestem sama, więc zaproszenie sprezentowałam koledze i jego żonie z okazji jego obrony dyplomu i ich parapetówki. Żona kolegi okazała się sztywniarą! Obejrzała, spojrzała na mnie jak na karalucha, a potem wyrzuciła prezent do kosza. Chciałam zadzwonić, zapytać dlaczego, ale nie mogę się zebrać do tego telefonu. Ilekroć o tym pomyślę, czuję się, jakby ktoś wylewał na mnie kubeł zimnej wody. CZYTAJ WIĘCEJ

Odnowiłam jakiś czas temu znajomość z dawniej bliską koleżanką. Przez pewien czas było to bardzo ożywcze odrodzenie, wiele dawało nam obu. Ale w jej życie niespodziewanie wkroczył były mąż, w charakterze zabiegającego od nowa o Jej względy. Zastanawiam się, jak to jest możliwe, że ona ponownie nie dostrzega jego wad? Czy powinnam Jej przypomnieć to, co sama mi opowiadała o nim, ostrzec Ją przed wejściem znów w tę zdradliwą rzeczkę? CZYTAJ WIĘCEJ

Wydaje mi się, że mój Skarb wyleciał z pracy, i to nie z powodu braku zwolnienia lekarskiego, ale czegoś związanego z limem, z którym wrócił po jednym ze spotkań firmowych. Tylko dlaczego nie ufa mi na tyle, żeby powiedzieć prawdę, co się wtedy stało? Źle się czuję z tym jego milczeniem i bagatelizowaniem mojej troski o niego. Odstawił mnie na boczny tor i ucina każdą wzmiankę na ten temat, a czy ja nie mam prawa wiedzieć? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 20 lat, studiuję pierwszy rok. Mam koszmarne warunki domowe. Rodzice zwrócili się do mnie z żądaniem, żebym odstąpiła swój pokój jednemu z braci, gdyż sytuacja u nas staje się nie do wytrzymania, bracia ciągle się biją. Miałabym zamieszkać na rozkładanej kanapie w kuchni. Jestem rozżalona, bo muszę się uczyć, wysypiać, a w kuchni jest głośno chodząca pralka, pies i kot! CZYTAJ WIĘCEJ

Spodobał mi się bardzo kolega na moim osiedlu, sprowadził się niedawno. Był mną zainteresowany do czasu, gdy dowiedział się o mojej przeszłości z innym chłopakiem. Zaczął mnie unikać, prześladować złośliwościami, był naprawdę wredny. Zostałam upokorzona. Powiedział, że nie dojada resztek po znajomych. Próbuję się odkochać, ale idzie mi słabo. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam fantastycznego, kochanego chłopaka, a zaczęło się psuć dlatego, że Michał ubzdurał sobie karierę po szczeblach. Zaskoczył mnie. Chce wrócić na stare śmieci i startować w wyborach do samorządu lokalnego. Ja się polityką brzydzę i on o tym świetnie wie. Dla mnie to przekreśla nasze bycie razem. Nie chcę patrzeć, jak normalny, wrażliwy człowiek staje się jakąś skorumpowaną bestią robiącą przekręty na swoim poletku. A gdzie ja? Moje plany? Moje poglądy? Czuję się ignorowana i jednocześnie przymuszana do czegoś, w co nie wierzę. To już koniec naszej pieśni. CZYTAJ WIĘCEJ

Czy syn może wejść ze mną w konflikt pokoleniowy bez konfliktu – tak cichcem, bez żadnej kłótni? Nie rozumiem jego zachowania. Wiem od znajomych, że z 15-latkami bywa różnie. Tej jesieni coś się z nim stało, nie wiem, czy to próba powiedzenia mi czegoś "na około", czy jakieś zaburzenia chorobowe. Olaf zatracił poczucie rzeczywistości, jakby miał zaniki pamięci, czy celowo zostawiał po sobie ślady. Nie wiem, jak rozmawiać z dzieckiem, które powtarza, że wszystko jest w porządku. A może to są narkotyki lub jakaś choroba mózgu? CZYTAJ WIĘCEJ

Żyję jak tysiące innych ludzi. Uczę się, pracuję, wynajmuję mieszkanie. Dni upływają na codziennych obowiązkach, jestem samotna i źle mi z tym. Gdy z kimś jestem, tracę własne poglądy na wszystko i przejmuję opinie tej osoby. Boję się być sobą, jestem zlepkiem własnych i cudzych wyobrażeń o sobie. Ta druga osoba jest mi niezbędna, żeby wierzyć w siebie, czuć, że w ogóle żyję. Dopóki nie rozwiążę spraw z mamą i bratem, będę wieczną ofiarą losu i nieudanych prób bycia z kimś. CZYTAJ WIĘCEJ

Nie wiem już, co mam robić z moim chłopakiem-sroką, napsuł mi krwi i napędził stracha wiele razy, a wszystko przez to, że ma za lepkie ręce. Nie wiem, może to jakaś choroba, jak kleptomania, z której powinno się leczyć? Przynosi z pracy do domu papier toaletowy, worki na śmieci, cytryny, kawę, wodę mineralną. Wzrusza tylko ramionami na moje uwagi, nie wiem, co mu powiedzieć, żeby do tego zakutego łba trafiło, że robi źle. CZYTAJ WIĘCEJ

Słuchając koleżanek, zastanawiałam się: dlaczego my wszystkie nie weźmiemy po prostu karabinów maszynowych i nie powystrzelamy tych naszych wszystkich kochanych misiów czy pieseczków? Przychodziło mi to do głowy najczęściej w chwili, gdy słuchałam, jak polski mężczyzna zostawia swoją kobietę. Ile farby śnieżki zużywa, żeby się wybielić, jakim cudem nie zadławi się własnymi kłamstwami. Posmakowałam tego i ja. Mój narzeczony próbował zerwać za pomocą SMS-a. CZYTAJ WIĘCEJ

Mój chłopak jest gadżeciarzem i romantykiem. Ma problemy z utrzymaniem pracy, a gdy przypadkiem akurat ją jakimś cudem zatrzyma na dłużej, to - uciekają mu pieniążki. U nas regułą się stało, że w połowie miesiąca jesteśmy bez grosza i zaczynamy dookoła pożyczać. Bawiło mnie dotąd wspólne wariackie życie „na supełek”, ale grubsze długi mnie przerażają. Jak mogę Go zreformować? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam za swoje. Padłam ofiarą swojej pustoty, próżności, pozoranctwa. Zakochałam się w koledze z pracy, który przeszedł niesamowitą metamorfozę - z grubego, mrukliwego, zaniedbanego pochłaniacza hamburgerów w niezłe ciacho. Chciałabym móc śpiewać, że miłość jest cudem, za który trzeba być wdzięczną. A tymczasem mogę tylko obrzucać się wyzwiskami za głupotę, ręce mam związane. CZYTAJ WIĘCEJ

Odliczam dni, kiedy będę musiała zostawić synka, a sama pojawić się z powrotem w pracy, zgodnie z umową. Przez 2 lata mojego siedzenia w domu z małym zorientowaliśmy się z mężem, że jego pensja nie wystarcza, żyjemy gorzej niż na styk, a wiadomo – kredyty, samochód, przyszłość dziecka. Odzwyczaiłam się od stresów związanych z pracą, z kontaktami społecznymi. Czuję się jak dziecko, które przed klasówką chce symulować gorączkę i zdezerterować. CZYTAJ WIĘCEJ

Ratuj, czy można zerwać z powodu tego, gdzie się chce mieszkać? Wynajmuję z chłopakiem mieszkanie. Jest usytuowane dokładnie na drugim końcu miasta w stosunku do mieszkania moich rodziców. Rodzice chcą nam podarować mieszkanie po babci, blisko ich, ale mój chłopak woli wynajmować z dala od nich. Nie podoba mi się odrzucanie takiego podarunku od bliskich. Czy mogę Go przekonać bez stawiania sprawy na ostro? CZYTAJ WIĘCEJ