Tragiczna passa serialowych śmierci trwa. Po Hance z M jak miłość, ofierze zdradzieckich kartonów, przyszła kolej na postać jeszcze ważniejszą. Ryszard Umyjcie Rączki Lubicz odejdzie z tego świata. Tabloidy pełne są spekulacji na temat terminu i sposobu uśmiercenia – i to słowo jest całkowicie uzasadnione – kultowego bohatera Klanu. Nie ma co się oszukiwać: to jest koniec pewnej epoki. CZYTAJ WIĘCEJ

Wigilia u mojej mamusi, pierwszy dzień świąt u twojej? Czy może odwrotnie? Albo dwie godziny tu, a potem tam? A czy babcia się nie obrazi? U kogo spędzić święta, żeby obyło się bez ofiar w ludziach? A może nigdzie nie jechać, zamknąć się w domu i udawać, że padliśmy ofiarą rybiej ości? Jak zadowolić wszystkich i samemu przeżyć jakoś ten czas? CZYTAJ WIĘCEJ

Święta powinny być wesołe, rodzinne i spędzane w atmosferze spokoju. Ale w tym roku będziemy mieli kryzysowe Boże Narodzenie. Jak się cieszyć, kiedy człowiek traci pracę, albo zaczyna dzień od nerwowego sprawdzania kursu franka? Jeśli zewsząd trąbią, że Europa się rozpada, a minister finansów straszy wojną? I jeśli mikołajowi w tym roku do nas nie po drodze? CZYTAJ WIĘCEJ

Każdy z nasz szukał kiedyś pracy. Część zrzuca swoje niepowodzenia na magiczne słowo: znajomości. Podobno jeśli w Polsce ich nie masz, to i pracy nie będziesz miał. Pisany ci zmywak w Anglii. Możemy nawet nie wiedzieć o tym, że przegraliśmy w wyścigu z kuzynką szwagra wujka Zdzisia. Przecież nikt nam oficjalnie nie powie, że w firmie panuje nepotyzm. CZYTAJ WIĘCEJ

Zadzwoniła miła pani i pełnym entuzjazmu głosem obwieściła, że mój operator telefonii komórkowej postanowił odmienić nędzną egzystencję, którą prowadzę. Nowym abonamentowym telefonem za złotówkę (czyli siedemdziesiąt miesięcznie przez dwa lata, tak w zasadzie). Przy jego pomocy będę mogła robić „dosłownie wszystko” (trochę się wystraszyłam). Gdy odpowiedziałam, że telefonu używam tylko do rozmów, zapadła przykra cisza. CZYTAJ WIĘCEJ

Dużo się teraz mówi o kobietach, które świadomie rezygnują z pracy zawodowej i, wzorem części naszych babć, zajmują się domem oraz dziećmi. Konserwatyści nazywają to zjawisko powrotem do tradycyjnych wartości. Świetnie, gdy dwoje małżonków zgadza się na taki układ. Ale są mężowie, którzy chętnie wypchnęliby swoje żony z domu, bo nie chcą sami utrzymywać rodziny. A żonom do pracy nieśpieszno. CZYTAJ WIĘCEJ

Podobno stosunek do starych i chorych jest miarą rozwoju cywilizacyjnego społeczeństw. Ostatnio nachodzi mnie za to refleksja: czego miarą są tabuny chamskich starszych ludzi, którzy przemierzają nasze ulice? Dlaczego spotykam tak wielu sympatycznych gimnazjalistów i tak wielu wrednych emerytów? To stała tendencja, czy po prostu mam jakiegoś pecha? CZYTAJ WIĘCEJ

Większość z nas uważa, że narodziny potomka są dla małżeństwa czymś oczywistym i upragnionym. Ale czasami jest wręcz odwrotnie. Przypadkowa ciąża, a nawet narodziny oczekiwanego dziecka potrafią zniszczyć małżeństwo. Płaczący noworodek może być trudniejszym wyzwaniem niż wredna teściowa albo brak pieniędzy. CZYTAJ WIĘCEJ

Niektórzy ludzie rozstają się w zgodzie. Są nawet tacy, którzy potrafią przyjaźnić się po rozwodzie. Po prostu bajka. Ale niekoniecznie spotyka się to z entuzjazmem kolejnych partnerów. Czy aby na pewno to tylko przyjaźń? A może po prostu przykrywka dla zupełnie innych uczuć? W końcu stara miłość nie rdzewieje. CZYTAJ WIĘCEJ

Są trzy stałe rzeczy każdej jesieni: spadające liście, wybory (nieważne do czego – jakieś są co roku) i fala nienawiści wobec nauczycieli. Dwie pierwsze mnie nie dziwią, ot, zwykłe zjawiska. Ale ostatnia sprawa frapuje. Leniwi, niedouczeni, pazerni – to tylko te milsze z określeń. Cały Internet aż przelewa się od żali kochających mamuś i gnębionych uczniów. Myślę sobie, że to jakiś spisek, a złych nauczycieli wysłali nam Niemcy i Rosjanie na zgubę narodu polskiego. CZYTAJ WIĘCEJ

Są w życiu kobiety momenty przełomowe, takie jak małżeństwo czy narodziny dzieci. Każda z nas przeżywa je w różnym czasie. Ale są i takie chwile, które przychodzą nieuchronnie, choćbyśmy się ze wszystkich sił opierały. Do nich należą trzydzieste urodziny. Niby jeszcze młoda, ale... O swoim podejściu do trzydziestki opowiedziały panie z rocznika '81. CZYTAJ WIĘCEJ

Mądrzy psychologowie twierdzą, że podstawą związku jest zaufanie. Ale nasze równie mądre mamy i babcie często bez skrępowania sprawdzały kieszenie mężowskich marynarek. A ile z nas zagląda do komórki swojego faceta? Ile sprawdza jego pocztę? Na pewno więcej, niż gotowych jest się do tego przyznać. Są i takie kobiety, które mówią wprost: nie ufam swojemu facetowi i dobrze na tym wychodzę. CZYTAJ WIĘCEJ

Znacie to przysłowie? Wulgarne, ale obrazowe: głowa siwieje, d... szaleje. Dotyczy głównie życia erotyczno-miłosnego, ale nie tylko. Istnieje grupa ludzi, którzy na emeryturze całkowicie zmieniają swoje życie. To często ostatni moment, by spełnić marzenia. Nowa żona, nowy kontynent, nowa praca? Nieciekawą egzystencję można zmienić w każdej chwili, wystarczy chcieć. Jednak jest ktoś, kto na takie zmiany reaguje alergicznie: dorosłe dzieci. CZYTAJ WIĘCEJ

Przed rozpoczęciem roku szkolnego wielu rodziców ma dylemat: wysyłać dziecko na religię, czy nie wysyłać? Jeśli są praktykującymi katolikami, nie ma zwykle problemu. Ale co mają zrobić niewierzący, gdy ich dziecko chce uczestniczyć w katechezie z innymi dziećmi z klasy lub grupy? Lub gdy nastolatek któregoś dnia buntuje się i oświadcza, że zamiast spotkania z katechetką woli pouczyć się angielskiego w świetlicy? A co mają zrobić ludzie innego wyznania, gdy szkoła oferuje jedynie nauczanie religii katolickiej. CZYTAJ WIĘCEJ

Takie rzeczy to tylko w filmach! Niekoniecznie. Pozostawienie narzeczonego czy narzeczonej dosłownie w ostatniej chwili przed sakramentalnym „tak” zdarza się także w rzeczywistości. Męczące przygotowania, stres, a czasem nagłe olśnienie, że to jednak nie jest ta osoba, z którą chcemy spędzić życie... Różne są powody. Szok, złość i poczucie porażki u porzuconej „drugiej połowy” pozostaje ten sam, niezależnie od pobudek. CZYTAJ WIĘCEJ

Znacie ludzi, dla których każdy ból głowy jest zapowiedzią rychłego zgonu, wysypka początkiem łuszczycy, a zapomnienie o spotkaniu to oznaka galopującego alzheimera? W dodatku wszystkie sygnały choroby zdają się sprawiać im masochistyczną przyjemność. Nie jest łatwo żyć z takimi osobami, bo swoimi obawami potrafią doprowadzić otoczenie do czarnej rozpaczy. CZYTAJ WIĘCEJ

Koło mnie mieszka owczarek niemiecki. Za ścianą mam uroczego bernardyna. Piętro wyżej jest labrador. Wszystko pięknie, jest tylko jeden problem: w moim bloku nie ma mieszkań większych niż sześćdziesiąt metrów. Kiedy więc czytam, że kogoś pogryzł jego własny pies, tylko kiwam głową. Bo gdybym na przykład była takim bernardynem z M2, to po moich sąsiadach zostałyby już tylko ich ulubione chińskie klapki. CZYTAJ WIĘCEJ

Żadna praca nie hańbi? Podobno, ale jakoś niewielu jest chętnych na posadę sprzątaczki czy kanalarza. Nawet jeśli ktoś uważa te „wstydliwe” zawody za całkiem przyjemne, to podejście otoczenia potrafi sprawić, że najbardziej zaprzyjaźniona z mopem sprzątaczka zwątpi w sens swojej pracy. Bo jak tu ją lubić, gdy inni nie szanują? A co zrobić, gdy sami uważamy swoją pracę za bezsensowną lub nawet szkodliwą? CZYTAJ WIĘCEJ

Zapraszać z dziećmi czy bez? Gdy śluby i wesela były po prostu wielkimi uroczystościami rodzinnymi, nikt takiego pytania nie zadawał. Dzieci biegały między biesiadnikami. Ich obecność była oczywistością. Dzisiaj część młodych par uważa swoje wesele za imprezę towarzyską, na którą lepiej zaprosić koleżankę ze studiów niż ciocię z jej piątką potomstwa. I tu zaczynają się rodzinne konflikty. CZYTAJ WIĘCEJ

Nieumalowana, w rozciągniętym dresie poplamionym przecierem z marchwi. Smętnie zalegająca przed telewizorem i oglądająca telewizję śniadaniową przy wtórze ryku niemowlaka. Pijawka żerująca na wymęczonym, zapracowanym mężu. Taki obraz niepracujących matek to coraz częściej tylko głupi stereotyp. Nadchodzi era mam, które nie pracują poza domem, ale podchodzą do macierzyństwa jak do wyzwania zawodowego. CZYTAJ WIĘCEJ