Zalety szpinaku

Szpinak jest rośliną pochodzenia perskiego. Do Europy przywędrował w średniowieczu. Na rozgłos czekał bardzo długo. Pierwszy raz usłyszano o nim w XIX wieku za sprawą pielęgniarek od św. Wincentego a Paulo, które karmiły nim chorych nędzarzy, osiągając często zaskakująco dobre efekty. Do sławy szpinaku jako zdrowego warzywa przyczynił się też błąd pewnej sekretarki, która zamiast wpisać w raporcie amerykańskiego naukowca, że 100 g szpinaku zawiera 3 mg żelaza, wpisała 30. Kolejny rozgłos przyniosła mu przed II wojną światową reklama producentów amerykańskich. Już wtedy doceniano jego właściwości lecznicze.

Zawartość szpinaku:

żelazo (3 mg na 100 g) - badania Layrisse`a, Martineza-Torresa i Heinricha przeprowadzone w latach 1971 i 1977 roku dowiodły słabą przyswajalność żelaza ze względu na dużą ilość szczawianów i fosforanów,wolny kwas foliowy — witaminy B 11 (1 mg na 100 kcal) - dzięki kwasowi organizm łatwiej wytwarza krwinki czerwone i wykorzystuje substancje białkowe. Kwas ten jest niezbędny w prawidłowym funkcjonowaniu układu trawiennego. O jego niedoborze informuje pieczenie języka i częste biegunki,roślinna sekretyna, która jest hormonem tkankowym wydzielanym w organizmie przez błonę śluzową jelit i kieruje procesem trawienia. Sekretyna pobudza produkcję soku trzustkowego oraz zwiększa oddziaływanie hormonu żołądkowo-jelitowego. W nawracających schorzeniach trzustki warto stosować szpinak lub sok szpinakowy, gdyż powodują one poprawę tego stanu. Przed większym posiłkiem lub podczas niego warto wypić 1–2 łyżki stołowe soku szpinakowego. Dobrze też pamiętać o diecie bogatej w węglowodany.

Ze względu na obecność w szpinaku kwasu szczawiowego, który w połączeniu z wapniem tworzy nieprzyswajalny szczawian wapnia, szpinaku nie powinny spożywać osoby mające problemy z:

nerkami (lepiej przestawić się na sok z pokrzyw),wątrobą,reumatyzmem,artretyzmem.

Lecznicze działanie szpinaku:

pomaga w zwiększaniu masy mięśniowej (najnowsze badania naukowców z Rutgers University dowiodły, że składniki zawarte w szpinaku zwiększają wzrost tkanki mięśniowej do 20 %),reguluje odkładanie tłuszczu w organizmie,zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób nowotworowych, zwłaszcza raka płuc (zaleca się pół szklanki szpinaku dziennie), szczególnie polecany palaczom zarówno czynnym jak i biernym,pomaga w chronicznych schorzeniach trzustki,pomaga w leczeniu zaparć i nadciśnienia,zdaniem amerykańskich naukowców może przywracać wzrok, ale bez możliwości postrzegania barwy,surowy pomaga chorym na anemię,liście szpinaku gotowane w oleju stosuje się jako okład przy opryszczkach, liszajach, trudno gojących się ranach i łuszczycy.

Zaletą szpinaku jest jego niskokaloryczność (100 g to 20–30 kcal). Warto pamiętać, że mrożony traci swoje właściwości.