Mam 30 lat, poznałam w Internecie chłopaka 4 lata młodszego, zakompleksionego, lecz niesamowicie utalentowanego w różnych kierunkach – literatura, fotografia, film, malarstwo, performance. Do tego, jak mi się wydawało, romantyka. Po kilku miesiącach intensywnej korespondencji umówiliśmy się na spotkanie, przyjechał do mnie na tygodniowy urlop... CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 22 lata, mieszkam z rodzicami i 4-letnią córeczką. Jej tata się ulotnił, była to szczeniacka przygoda, zresztą po części wbrew mojej woli, ja nigdy nie chciałam seksu przed ślubem. Wróciłam do dawnej siebie, chcę tylko na poważnie, żadnego przypadkowego seksu czy puszczania spraw na żywioł dla dobrego samopoczucia, jak mówią koleżanki. Spoważniałam po tamtej nauczce. Ale poznałam kogoś i... CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 38 lat i 10-letnią córeczkę, obie chorujemy na astmę. Od kilku lat jesteśmy samotne, niedawno podjęłam decyzję, że spróbuję ułożyć sobie życie na nowo z odpowiedzialnym, opiekuńczym, ale też coś sobą reprezentującym człowiekiem. Moje oczekiwania i standardy są wysokie, bo nikt i tak nie dorówna mojemu mężowi. Sobie jak sobie, ale Darii muszę zapewnić opiekuna na najwyższym poziomie, co sobie powtarzam w obawie o naszą przyszłość i samodzielność. Wróciła mi wiara w życie normalne, gdzie rządzi przeznaczenie, nie wirtualne czy reżyserowane… Na krótko. CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem trzydziestolatką poszukującą trwałego związku. Nie wierzę w Internet, tylko w przeznaczenie, zawsze wierzyłam, że gdzieś tam czeka na mnie właśnie ta osoba, specjalnie dla mnie, która na mój widok pomyśli o mnie w ten sam sposób. Tak poznałam Błażeja. Pomimo zaangażowania i gotowości na wiele, czuję się oszukana. Biję się z niewesołymi myślami, co należy zrobić. CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem maturzystką, mam chłopaka, który bardzo mi pomógł, żebym do tej matury dobrnęła:). Z czasem Wiktor ujawnił pewną swoją cechę – nie wiem, jak ją nazwać – rozkapryszenie, szpan? Mnóstwo rzeczy mu nie pasuje, bo już widział lub miał lepsze. (urodził się we Włoszech i mieszkał tam z rodzicami 12 lat) Takie tam różne smaczki i dziwaczenie. Myślę, że Wiktor to materiał na snoba, o ile już nim nie jest. Czy martwię się niepotrzebnie, na zapas? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 24 lata, od niedawna pracuję jako sekretarka w dużej firmie prawniczej. Wkrótce po podjęciu pracy zainteresował się mną Lutek. Jest typowym wielkomiejskim „rekinkiem” – mieszka w lofcie, ma samochód i motocykl, spędza urlopy w egzotycznych miejscach, uprawia ekstremalne sporty i bardzo o siebie dba. Zaczynałam się już w to poważnie zanurzać, Lutek podobał mi się coraz bardziej… Dopóki nie usłyszałam jego poglądów na temat tuszy! CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 19 lat. Przedtem nie zauważałam Mariusza, dopiero od przyjaciółki usłyszałam, że on taki inteligentny, przystojny, dobrze wychowany… Moja historia z Mariuszem była bardzo fajna do chwili, kiedy koleżanka wtrąciła się, próbując zrobić ze mnie ostatnią szmatę. Prawie odniosła sukces. CZYTAJ WIĘCEJ

Nasza paczka z uczelni wpadła na pomysł, żeby urządzić imprezę niespodziankę dla naszego kolegi Patryka, który w pewnym sensie jest święty:). Jest totalnym abstynentem. Rzadko baluje, a jak gdzieś bywa, to pije wodę i momentami moralizuje do innych. To mnie nie zachwyca. Patryk podoba mi się całościowo. Może odmienność tak frapuje... CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 39 lat, od kilkunastu miesięcy jestem w związku z rówieśnikiem poznanym u weterynarza (oboje mamy duże, wymagające ruchu psy). Przez przypadek znalazłam go na jednym z serwisów randkowych. Ludzie o uczciwych zamiarach nie robią sobie „zapasów”, planu B i C. Czy w ogóle mam z nim o tym rozmawiać, czy od razu zerwać? CZYTAJ WIĘCEJ

Mój chłopak uczęszcza do technikum z profilem sportowym, po zakończeniu kariery zawodniczej pragnie być trenerem osobistym. Dotychczas bywaliśmy w kinie, na koncertach, imprezach w domach znajomych, chodziliśmy na biegówki, po górach, na spacery z naszymi psami. Przychodziłam też kibicować na mecze siatkarskie Dominika. Niedawno zaszły nieprzyjemne wydarzenia. Jego rodzice uważają, że go demoralizuję! CZYTAJ WIĘCEJ

Nie jestem zazdrosna i naśmiewałam się często z zazdrosnych kobiet. To wydawało się grubo poniżej mojego poziomu godności. Nawet będąc już z Wiktorem od dwóch lat, nie miałam takich epizodów, typu bliska koleżanka ze studiów, dawna znajoma ze szkoły... Do czasu współlokatorki, którą sami przyjęliśmy pod swój dach. Gra mi na nerwach do imentu, a mąż bawi się dobrze i mówi, że przeginam. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam fajną córę, lat 15. Jesteśmy z mężem rozwiedzeni, ale niemal jednakowo obecni w jej życiu. Beata od jakichś 4 lat przeżywa trudne chwile, zdaniem psychologa to naturalne w jej wieku – problemy z samookreśleniem się, poszukiwanie. Niestety, ja odbieram to poważniej, były mąż natomiast bagatelizuje i kibicuje Beatce we wszystkim dość bezkrytycznie. Trudno mi zdobyć się wobec niej na szczerość graniczącą z okrucieństwem i uświadomić jej brak talentu tanecznego. Co mogę zrobić? CZYTAJ WIĘCEJ

Moja szefowa jest bardzo charakterystyczną kobietą. Swoje humory, plan zajęć, jeśli nie w ogóle cały rozwój firmy uzależnia od takich zjawisk jak karty, gwiazdy, horoskop, doradztwo wróża i inne nietypowe wskazówki. Nie jest to bynajmniej praca w cyrku, lecz w normalnej firmie, do której przyszłam na handlowca. Zastanawiam się, czy nie trafiłam do domu wariatów, na dodatek z nienormalnym dyrektorem. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam 21 lat, mój brat 14. Nasza mama zawsze miała problemy, żeby na nas nastarczyć, tata z sukcesem migał się od alimentów pod pretekstem jakiegoś inwalidztwa, od 10 lat nie mamy z nim szczęśliwie żadnych kontaktów. Mama od niedawna kogoś ma. Boję się, czy nie przyjmuje od facia jakiegoś sponsoringu. Czy nie związała się z kimś chętnym do dawania drogich prezentów. To byłoby strasznie upokarzające i niesprawiedliwe. CZYTAJ WIĘCEJ

Znam się z Piotrem dwa lata, na maj zaplanowaliśmy ślub. Będzie w kościele, zgodnie z moim pragnieniem – Piotr oświadczył, że to jego symboliczny dowód miłości wobec mnie. Ostatnimi czasy zastanawiam się, czy może nie było w tym kpiny. Jego rodzina jest jawnie ateistyczna, a ja jestem wierząca. Mam wrażenie, że drwią ze mnie. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam przyjaciela i chyba kogoś więcej od lat – może nawet na całe życie. Zaczęliśmy chodzić w liceum, swoje pierwsze razy przeżyliśmy ze sobą po studniówce. Pięć lat temu kupiliśmy razem mieszkanie, o ślubie nigdy nie było mowy. Wydawało się, że nie możemy znudzić się sobą, ale po trzech latach rozpoczął się proces kryzysu. Od dłuższego czasu jedynie mieszkamy razem, przyjaźnimy się, tylko nie jesteśmy ze sobą. Nie wiem, co czuję... CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem wniebowziętą mamą dwumiesięcznego Wojtusia. Jestem też od 25 lat szczęśliwą żoną, mamą dwóch dorosłych cór i babcią trójki wnuków. Wojtek „zdarzył się”, gdy miałam 43 lata. Teoretycznie cudem, bo od 40. roku życia właściwie przestałam miesiączkować - może trafiło się 2-3 razy w roku… Ufając chylącej się naturze, zaniedbaliśmy z mężem antykoncepcję. Córki mają żal do mnie. Ich zdaniem „strzeliłam” sobie dziecko… CZYTAJ WIĘCEJ

Od kilku lat jestem i czuję się samotna. Byłam w wieloletnim związku. Stało się nieszczęście – rodzice mojego ukochanego zachorowali - jedno na schizofrenię, drugie na chorobę Parkinsona. Musieliśmy się rozdzielić. Wiem, że znalazł sobie przyjaciółkę. Nasza córka jeździ do nich dwa razy w roku i wraca wniebowzięta. Ja jestem na cenzurowanym: niezamężna, ojcu dziecka „pozwoliłam” na wyjazd do Ameryki, jestem dziwna, bo nie mizdrzę się do mężczyzn i nie chcę ułożyć sobie życia z byle kim… Moje podejście do życia jest źle widziane. CZYTAJ WIĘCEJ

Znam go kilka tygodni. Chodziliśmy do kina, kafejek, na łyżwy. Raz był u mnie w akademiku, ja u niego dwa razy w domu. Zostaliśmy zaproszeni na imprezę, po raz pierwszy razem. Chciałam, żeby poszedł ze mną do sklepu i pomógł wybrać szałową sukienkę, zależało mi na czymś eleganckim. Jego reakcja na mój dekolt zszokowała mnie. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam dylemat: nie potrafię ocenić swoich uczuć. Spotkałam niedawno kogoś, w kim kochałam się platonicznie i w sekrecie dwa lata temu, spędziliśmy około godziny rozmawiając w większym towarzystwie. Byłam na imprezie ze swoim chłopakiem, niczego nie zauważył. Przez kilka ostatnich dni patrzę na niego trochę innymi oczami, jakby z oddali, i nie lubię siebie za to. CZYTAJ WIĘCEJ