Po porodzie mąż nie widzi we mnie kobiety

Patrycja, Lublin

Anna Rekel — psycholog, psychoterapeuta, specjalizuje się w terapii indywidualnej młodzieży, dzieci i dorosłych oraz psychoterapii rodzin i par. Pracuje w Krakowskim Instytucie Psychoterapii, prowadzi też prywatną praktykę. W trakcie szkolenia podyplomowego, przygotowującego do uzyskania certyfikatu psychoterapeuty SNP PTP. Prywatnie żona, mama, także fotograf. Wolne chwile spędza ze swą rodziną, uwielbia zabawy z synkiem Iwem. Jej hobby to czytanie i artystyczne wariacje… w kuchni.

Pojawienie się dziecka to rewolucja, która — w równym stopniu — wywraca świat do góry nogami, tak w przypadku kobiety, jak i mężczyzny. Odnalezienie się w nowej sytuacji wymaga czasu i wysiłku każdej ze stron. Zmianie ulega wszystko — nie tylko dotychczasowy tryb życia, ilość snu, ale i relacje partnerskie. Małżonkowie zaczynają odgrywać nowe role – matki i ojca, co na nowo definiuje priorytety, a i kurczy się ich wspólna przestrzeń, w której w naturalny sposób dochodziło do zbliżeń. Narodziny dziecka przekształcają układ dwuosobowy w trójkąt, co może być szczególnie bolesne dla mężczyzny — zwłaszcza, gdy dotychczasowa uwaga partnerki skupiona była na nim. Trudno się dziwić, że mężczyzna może się poczuć zaniedbany.***Rada: Od pierwszych chwil powinno się dbać o zachowanie odpowiednich proporcji między nowopowstającą relacją „my – rodzice” , a już istniejącą „my - istoty seksualne”, która wymaga wyłączności. Warto pielęgnować związek, obdarzać się zainteresowaniem i czułością, pracować nad relacjami — nie dać się zwariować.***Przyczyną unikania zbliżeń, o którym Pani pisze, może być także sam poród rodzinny. Dla jednych mężczyzn towarzyszenie partnerce przy porodzie to cudowne, wspólne doświadczenie, które wzmacnia więź, ale dla drugich to szok: biologiczny realizm, krew, nieprzewidywalność reakcji partnerki, jej nadludzki wysiłek. Zapamiętany widok rodzącej i towarzysząca temu wydarzeniu fizjologia może mieć wpływ na sposób postrzegania kobiety przez mężczyznę, w konsekwencji przekładać się na zahamowania – głównie w sferze seksualnej. ***Impotencja poporodowa dotyka naprawdę wielu mężczyzn. To dowód na to, że poród rodzinny to nie opcja dla każdej pary. Młodzi rodzice nie powinni ślepo podążać za tą modą. Każda decyzja o wspólnym porodzie musi być poprzedzona rozmową – narodziny dziecka to nie tylko cud, ale naprawdę ekstremalna sytuacja, która wyzwala wiele emocji i konsekwencji, które czasem po prostu przerastają.***Dodatkowym dyskomfortem odczuwanym przez mężczyzn towarzyszącym przy porodzie jest niemoc i bezradność — świadomość, że ich pomoc jest bardzo ograniczona, a cały ciężar wydania na świat dziecka spoczywa na niej. Partner może czuć się sfrustrowany, bo w bierny sposób obserwuje cierpienie ukochanej kobiety. Cierpi jego ego i poczucie męskości. Czuje, że nie podołał, zawiódł. Przyszły ojciec może nie być gotowy — albo nieodpowiednio przygotowany — na takie przeżycie. Najtwardszy mężczyzna może nie znieść tego obciążenia.

Poród, nie tylko rodzinny, może także w inny sposób rzutować na życie seksualne młodych rodziców. Zdarza się, że mężczyzna nie jest w stanie spojrzeć na swą kobietę inaczej niż na matkę – istotę, która wydała na świat jego dziecko. Nie odczuwa pożądania, bo zdominowały go inne, niemal mistyczne myśli i uczucia. Bywa, że mężczyzna nie umie otrząsnąć się z poporodowego szoku, dlatego unika zbliżeń, żeby nie być źródłem bólu – tak podczas stosunku, jak i przy kolejnym – potencjalnym — porodzie. Czasem powodem unikania zbliżeń przez mężczyzn jest także lęk, że nie będzie on w stanie sprawić swojej partnerce satysfakcji, jeśli jej pochwa nie powróci do stanu sprzed porodu.

Jak Pani widzi, przyczyn zaistniałego stanu rzeczy jest naprawdę wiele. Jedno jest pewne — jeśli dalsze próby nawiązania bliskości, także seksualnej, nie będą się udawać, a rozmowy wciąż nie będą do niczego prowadzić, warto rozważyć konsultacje u specjalisty, by ratować waszą rodzinę i związek.

Anna Rekel
www.annarekel.plpsychoterapeuta@annarekel.pl

Opracowała: Zofia Bogucka