Znieczulenie przy porodzie

Na znieczulenie podczas porodu decyduje się niewielka ilość kobiet. Najpopularniejsze jest znieczulenie zewnątrzoponowe. Poród naturalny jest trudnym przeżyciem dla każdej kobiety. Znieczulenie pozwala lepiej znieść ten moment i cieszyć się narodzeniem malucha. Niestety, niesie ono za sobą pewne ryzyko, którego większość pań chce uniknąć.

Wady i zalety znieczulenia przy porodzie

Ból przy porodzie jest bardzo silny. To, czy kobieta jest w stanie go znieść, zależy od jej progu bólu. Fizjologiczny próg bólu jest podobny u większości osób, jednak stopień tolerancji na niego jest już inny. Nie wszystkie panie są w stanie urodzić dziecko bez znieczulenia. Lekarze niekiedy robią zastrzyk z leków rozkurczających, podają czopek przeciwbólowy lub podłączają kroplówkę. Działania te mają na celu przyniesienie ulgi kobiecie rodzącej, jednak ich efekty nie są zbyt imponujące. Dlatego też część kobiet decyduje się na znieczulenie do porodu.

Ryzyko znieczulenia przy porodzie:

• wydłużona akcja porodowa,
• brak odczuwania przez kobietę bólów partych (położna instruuje kobietę, kiedy ma przeć),
• zaburzony przebieg porodu,
• dolegliwości poporodowe, tj. obniżone ciśnienie krwi, ból głowy, zawroty głowy, mdłości,
• infekcje układu nerwowego,
• nieprawidłowa alergiczna reakcja na leki,
• nakłucie opony twardej rdzenia kręgowego.

Zalety znieczulenia do porodu to głównie złagodzenie bólu i możliwość cieszenia się momentem narodzin dziecka. Wbrew powszechnej opinii, poród ze znieczuleniem nie jest porodem zabiegowym, który wymaga użycia kleszczy, próżnociągu lub wykonania cesarskiego cięcia.

Przeciwwskazania do podania znieczulenia to np. zaburzenia układu krzepnięcia, niekontrolowane krwawienie, schorzenie ośrodkowego układu nerwowego lub zaburzenia odwodowego układu nerwowego. Znieczulenie podawane jest na wyraźne życzenie pacjentki, gdy ta nie akceptuje bólu porodowego. Koszt znieczulenia do porodu waha się od 250 zł do 700 zł. Niekiedy, po podaniu znieczulenia bóle porodowe mogą nie ustąpić. Zdarza się, że znieczulenie przestaje działać w trakcie porodu, wówczas bóle są dużo silniejsze. Ponieważ skurcze porodowe są słabe, lekarz podaje oksytocynę. Jeżeli znieczulenie poda się zbyt szybko, tempo porodu się wydłuża.

Rodzaje znieczulenia

Znieczulenie zewnątrzoponowe jest najpopularniejszą formą. Podany lek zmniejsza odczuwanie bólu w dolnej części ciała. Kobieta nie traci świadomości i może aktywnie uczestniczyć w porodzie. Przed jego wykonaniem pacjentka musi dostać litr płynów dożylnie. Takie działanie uchroni przed konsekwencją znieczulenia, jaką jest spadek ciśnienia. Do podania znieczulenia kobieta musi przyjąć pozycję na boku i podciągnąć kolana do brzucha. Skóra w okolicy krzyża zostanie miejscowo znieczulona. Następnie lekarz wkłuje igłę i przez jej światło wprowadzi do przestrzeni zewnątrzoponowej cienki silikonowy cewnik, przez który podany zostanie lek. Znieczulenie zacznie działać po ok. 20 minutach przez dwie godziny. Pewną niedogodnością jest to, że podawanie leku trwa około 15–20 minut. Kobieta przez ten czas musi leżeć nieruchomo, a pozycja nie jest zbyt dogodna. Jeśli kobieta nie urodzi przez najbliższe dwie godziny, podawana jest kolejna dawka leku.

Jeśli nie ma możliwości wykonania znieczulenia zewnątrzoponowego, podawana jest pochodna morfiny. Środek podaje się domięśniowo. Rozkurcza on szyjkę macicy i zmniejsza częstotliwość skurczów. Pochodna morfiny wywołuje uczucie senności, przez co kobieta traci kontrolę nad porodem. Poza tym lek przedostaje się do organizmu dziecka i działa na nie niekorzystnie. Dziecko po porodzie jest ospałe, ma słabą reakcję na bodźce i zmniejszony odruch ssania. Najbezpieczniejsze są naturalne sposoby na ból, tj. techniki oddechowe, techniki relaksacyjne. Mężczyzna przy porodzie może zrobić kobiecie masaż.