W powieści sprawa losu czarnoskórych obywateli USA zajmuje wiele miejsca, ale pisarka nie staje się wcale ich orędowniczką. Nie dzieli świata na złych białych i dobrych czarnych. Dla McCullers kolor nie ma znaczenia, liczy się człowiek. I tak właśnie przedstawia swoich bohaterów. Pokazuje przede wszystkim ludzi nieszczęśliwych, okaleczonych, którzy wbrew trudnej sytuacji życiowej starają się odnaleźć swoje szczęście. CZYTAJ WIĘCEJ

„Śmierć na dobry początek. Opowiadania kryminalne” to zbiór jedenastu debiutów. Studenci polonistyki Uniwersytetu w Białymstoku postanowili pokazać, że nie tylko wiedzą, jakie warunki powinna spełniać dobra powieść, ale potrafią tę wiedzę zastosować w praktyce. Jako metodę dotarcia do szerszego czytelnika wybrali kryminał, niezwykle popularny gatunek literacki. „Fabryka bestsellerów”, czyli warsztaty kreatywnego pisania – trzystopniowy projekt - wyłonił jedenastu młodych adeptów literatury, których opowiadania znalazły się w zbiorze „Śmierć na dobry początek”. CZYTAJ WIĘCEJ

Z jednej strony „Zostaje noc” można odczytywać jako romans - jest młoda kobieta i młody mężczyzna, nagłe zauroczenia, porywy serca, namiętność, w końcu tęsknota i oczekiwanie. Jednak stwierdzenie, że jest to jedynie historia o miłości, byłoby dość poważnym uproszczeniem, ponieważ to przede wszystkim chyba książka przygodowowo-podróżnicza – są nawet szpiedzy, nagłe zwroty akcji, intryga. Z tych wszystkich powodów wielowątkową powieść „Zostaje noc” czyta się jednym tchem. Książka od samego początku przykuwa uwagę. Przez kilka godzin czułam się zakładnikiem historii wymyślonej przez Puertolas i muszę przyznać, że to uwięzienie wcale nie było męczące. CZYTAJ WIĘCEJ

„Obłok” jest z jednej strony powieścią na pograniczu kiczu, momentami przesłodzoną. Owa kiczowatość jest najbardziej wyrazista w momentach miłosnych wyznań, kiedy powieść zbliża się do harlequina. Z drugiej strony są sytuacje rodem z thrillera, które sprawiają, że wzrasta ciekawość czytelnika i napięcie. Autorka wprowadza do powieści wiele zamieszania, zapętlając akcję, burzy dotychczasowy ład, kiedy czytelnikowi wydaje się, że wszystkie elementy układanki są już na swoim miejscu, te się rozsypują. Podczas lektury ma się mieszane uczucia – fragmenty w stylu słodkiego love story odstraszają od dalszego czytania, z kolei momenty pełne napięcia zachęcają do podążania śladami Anny i jej partnerów. CZYTAJ WIĘCEJ

„Obóz dla prawdziwych mężczyzn” to powieść, która trafi przede wszystkim do kobiet, ponieważ – nie oszukujmy się – nie jest to instruktarz, który mężczyźni wzięliby na poważnie. Ta lekko i sprawnie napisana książka odsłania arkana dobierania się w pary, pokazuje sposoby randkowania, a przy okazji bawi. Porusza też problemy, które mają ludzie w chwili pierwszego spotkania, rozczarowanie po nieudanej randce czy w końcu żal, gdy uświadamiają sobie, że spotkanie było tylko kolejną pomyłką. CZYTAJ WIĘCEJ

Chyba trochę Karpowicz przesadził z tą lekcją historii w pigułce. Owe wizje, sceny rodem z wielkich wojen, korowód historycznych postaci nieco przytłaczają. Karpowicz miał interesujący pomysł na rozwinięcie realistycznej historii, ale nie potrafił go do końca sprawnie zrealizować, bo drugiej części brak lekkości charakteryzującej pierwszą. Pomimo niedoskonałości powieści muszę jednak stwierdzić, że Karpowicz to kolejny młody talent, a jego „Niehalo” wcale nie jest takie niehalo. Autorowi nie brak wyobraźni. Czekam na kolejną powieść Karpowicza i liczę, że wtedy w pełni rozwinie skrzydła. CZYTAJ WIĘCEJ

Diane Middlebrook opisuje życie i twórczość poetki oczami jej męża, przy okazji podejmując próbę zmierzenia się z mitami narosłymi wokół tego związku. Historia pary wybitnych poetów kończy się nie z chwilą śmierci Sylvii, lecz zaledwie kilka lat temu, bo w 1998 roku, w momencie śmierci Teda. To on jest przewodnikiem po świecie i poezji żony. Ted Hughes marzył o nieśmiertelnej sławie poety, lecz to właśnie dzięki żonie udaje mu się zamieszkać w pamięci potomnych. Powieść „Jej mąż” pozwala czytelnikowi poznać Plath nie tylko jako autorkę rewolucyjnych wierszy oraz powieści „Szklany klosz”, ale jako kobietę, matkę, żonę. CZYTAJ WIĘCEJ

Pisarz konfrontuje swoich bohaterów z ich marzeniami. Wykorzystując powszechnie znane hasła: miłość, przyjaźń, wierność, zmusza bohaterów, aby zastanowili się nad swoim życiem, relacjami z drugim człowiekiem. Szukając prawdy o miłości, poszukują także prawdy i uczciwości wobec samych siebie. Autor zagląda w głąb dusz swoich bohaterów i stawia przed nimi ważne życiowo pytania. Czy zdołają być na tyle uczciwi, aby świadomie udzielić na nie odpowiedzi? Odsyłam do tej powieści i radzę nie zrażać się jej początkiem. CZYTAJ WIĘCEJ

„Freud by płakał” jest dziennikiem z podróży. Bohaterka odwiedza Kijów, Dżakartę, Paryż, Bangkok, Katmandu, Pragę... Za sprawą podróży wiele się dowiaduje. Wyjeżdżając ze swojego rodzinnego miasta, ma pewność, że nie będzie tęsknić za tym miejscem. Nie czuje żalu, że z chwilą przekroczenia granicy na zawsze pozostawia za sobą szare i nudne we własnym mniemaniu miejsce swojego dzieciństwa. Wierzy, że czeka na nią lepsze i piękniejsze życie. CZYTAJ WIĘCEJ

Malwina Chojnacka napisała powieść „Syndrom starszej siostry” o kobiecie na rozstaju dróg, pomiędzy pragnieniami a rzeczywistością, uwikłanej w niezdrowe, a nawet toksyczne układy. To dość przyjemna książka, którą czyta się niezwykle szybko. Wystarczy jeden wieczór, aby prześledzić historie Zuzanny, jej rodziny i przyjaciół. Książka skierowana jest głównie do kobiet, bo to one jak nikt inny zrozumieją problemy pani redaktor. Gdyby nie zakończenie, nie miałabym nawet zastrzeżeń do „Syndromu starszej siostry”, który, mimo że opowiada o wcale niełatwych sprawach, napisany jest w lekko i sprawnie. CZYTAJ WIĘCEJ

„Człowiek jest tylko bażantem na tym świecie” to bolesna kronika oddalania się, opis próby ucieczki z totalitarnego więzienia, palenia za sobą mostów, a także przekraczania mentalnych granic. To powieść złożona z zatrzymanych chwil. Historia ludzi, których marzenia popychają do działania. Mówi o bezsilności, ale i o psychicznej sile; trwaniu i dążeniu do celu. To opowieść delikatna, subtelna, ale i przemawiająca bardzo silnie do czytelnika. CZYTAJ WIĘCEJ

Nicole Krauss wprowadza do powieści wiele postaci, stosuje liczne zmiany czasowe, zapętla fabułę, a jednak panuje nad materią książki, prowadzi akcję świadomie i umiejętnie. Tworzy pełnokrwiste i zindywidualizowane postacie. Nie ma tutaj miejsca na banał, na bylejakość. Powieść tętni życiem. Każde zdanie jest przemyślane. Każdy rozdział ma sens i pomaga w odkrywaniu tajemnicy. Od pierwszej aż do ostatniej strony udaje się autorce trzymać czytelnika w napięciu. CZYTAJ WIĘCEJ

Wiele w powieści Guzik cierpienia, wiele smutku i tęsknoty, ale też determinacji. Konieczność zapewnienia godziwych warunków życia rodzinie w Polsce okazuje się dla kobiet ważniejsza niż własne pragnienia. Przebywają za granicą czasem rok, ale czasem wiele lat, dlatego w pewnym momencie Włochy stają się ich drugą ojczyzną. Tam, daleko od domu, kobiety są dla siebie jak rodzina. Spotykają się w parku, aby porozmawiać, zwierzyć się, a czasami po prostu pomilczeć. To książka o sile kobiet. Podczas lektury kołatało mi się w głowie jedno pytanie – gdzie są mężczyźni, gdzie mężowie tych kobiet? CZYTAJ WIĘCEJ

Włoscy dziennikarze Rita Monaldi i Francesco Sorti zapragnęli dołączyć do grona pisarzy rewizjonistów. Przez dziesięć lat prowadzili badania historyczne w największych archiwach Europy, a owocem ich ciężkiej i długiej pracy jest powieść „Imprimatur”. Akcja rozgrywa się w 1683 roku w Rzymie. W gospodzie Donzello w dziwnych okolicznościach umiera jeden z gości, prawdopodobnie na dżumę... CZYTAJ WIĘCEJ

Choć "Warszawskie wersety" mają pewne niedociągnięcia, nie można odmówić Sufinowi talentu. Młody debiutant ma słuch językowy i wrażliwość. Konstruuje zdania naszpikowane wulgaryzmami, ale czasami przemyca w nich subtelny dowcip, oryginalny koncept. Czasem sięga po najprostszy sposób, aby zjednać sobie czytelnika, w innym miejscu jego pisarstwo i umiejętności językowe mogą zachwycić. Nie jest to debiut doskonały, powieść, która zostaje na długo w pamięci; ale niewątpliwie jest to pozycja, na którą warto zwrócić uwagę. CZYTAJ WIĘCEJ

Janusz Anderman w książce rozprawia się z mitem heroicznych postaw polskiej inteligencji w czasach komunizmu, zwłaszcza z etosem literata piszącego tylko w podziemnych oficynach i krytykującego ówczesną władzę. Dowodzi, że łajdactwo szerzyło się także w kręgach inteligenckiej opozycji, bowiem Peerel stworzył cieplarniane warunki dla miernot i hochsztaplerów. CZYTAJ WIĘCEJ

Marta ma trzydzieści lat, pochodzi z małego miasteczka, ale mieszka i pracuje w Warszawie. Jest samodzielna, niezależna finansowo, świadoma swojej wartości. Dość niespodziewanie pojawia się w jej życiu dziecko i burzy dotychczasowy ład. W jednej chwili Marta musi stać się w pełni odpowiedzialną osobą. Zostaje wciągnięta w wiele społecznych ról, których wcześniej pełnić nie musiała. Staje się żoną, matką, synową. CZYTAJ WIĘCEJ

„Arcydzieło” jest debiutancką powieścią Mirandy Glover, pisarki specjalizującej się w teorii historii sztuki i designu. Główną bohaterką powieści jest Esther Glass, współczesna performerka z Londynu. Jej sztuka stale wywołuje sensacje, którymi karmią się zarówno brukowce, jak i poczytne opiniotwórcze magazyny. Esther wpada na iście diaboliczny pomysł – chce samą siebie wystawić na sprzedaż w domu aukcyjnym. CZYTAJ WIĘCEJ

„Grzech” to głębokie psychologiczne studium ludzkich uczuć, wgląd w duszę człowieka owładniętego obsesją niszczenia. Hart pokazuje, co dzieje się z ludźmi podążającymi za głosem nieopanowanej namiętności. Pisarka w sposób analityczny przedstawia człowieka kierującego się wewnętrznym imperatywem zemsty. CZYTAJ WIĘCEJ

Prawdopodobnie wydana ostatnio „Fototapeta” nie będzie już tak szeroko komentowana i nie wzbudzi tylu emocji co „Lubiewo”. Wydaje się wręcz grzeczna po językowych i fabularnych ekscesach poprzedniej. Jednak sposób patrzenia na świat, fascynacja kiczem, tandetą, mitologizacja dzieciństwa i wczesnych lat młodości jako raju utraconego łączy obie pozycje. CZYTAJ WIĘCEJ