Powieść poraża prawdą, którą odkrywa Andy - narratorka. W zwięzły sposób, dokonując brutalnej wiwisekcji, wydobywa z pamięci całą prawdę o swoim dzieciństwie. W opartej na motywach autobiograficznych powieści “Pożar w moim domu” Ashworth czyni swego rodzaju spowiedź, wyrzuca z siebie męczące ją wspomnienia, rozprawia się z przeszłością. Książka trudna, bolesna w swojej wymowie, bo porusza tematy, o których często wolimy milczeć i mówi o rzeczywistości, której chcielibyśmy nie widzieć. CZYTAJ WIĘCEJ

Nie łudźmy się więcej, że zadzwoni, nie wiśmy już tyle przy telefonie, nie czekajmy bez końca, aż przyjaźń przerodzi się w miłość. Nie wierzmy nazbyt łatwo w to, że ukochany zdecyduje się w jakiejś odległej i nieokreślonej przyszłości na małżeństwo. Może po prostu należy sobie powiedzieć: „Nie zależy mu na mnie!”, i żyć dalej nie oglądając się za siebie. Do tego z pewnością namawia nas Behrendt. CZYTAJ WIĘCEJ

Jeżeli szukacie lekkiej i przyjemnej lektury, polecam bez wahania wydaną niedawno przez wydawnictwo Zysk i S-ka powieść „Przyjaciel rodziny” Lisy Jewell. Książka opowiada zwyczajną historię wziętą z życia pewnej rodziny. Jej przesłaniem, z gruntu pozytywnym, jest pokazanie, jak istotną rolę w życiu każdego człowieka pełni rodzina, jak ważną rolę odgrywa w nim akceptacja, miłość i wzajemne przywiązanie jej członków. Powieść nie jest pozbawiona rażących wad: książka zbyt idealizuje szczęście rodzinne, momentami przybiera wręcz ton cukierkowy. CZYTAJ WIĘCEJ

W „Zabójstwie z premedytacją” Selenic splata ze sobą historie dwóch kobiet, lecz ich biografie nie są dla niego jedyną ważną rzeczą. Pisarz przede wszystkim opisuje bezmiar ludzkiej samotności i potrzebę miłości w czasach, gdy raz za razem triumfuje zło. Czas płynie, zmienia się ustrój, lecz historia zatacza koło i to, co było, znowu staje się teraźniejszością. CZYTAJ WIĘCEJ

Najnowsza powieść Władimira Sorokina „Lód” wzbudziła wiele emocji, wywołała istną burzę. Jedni ocenili ją pozytywnie, wypowiadając pełne zachwytu opinie pod adresem autora. Była też grupa takich, którzy odrzucili tę książkę, zarzucając Sorokinowi pisanie „pod publikę”, a także brak inwencji twórczej oraz opieranie się tylko na znanych wszystkim - i to aż za dobrze - chwytach literackich. Cóż, kwestia gustu. Ja zdecydowanie należę do tej pierwszej grupy. CZYTAJ WIĘCEJ

Jeżeli szukacie książki lekkiej, łatwej i przyjemnej, która przyniesie Wam wypoczynek od natłoku zajęć, nie będzie wymagała zbyt wielkiego wysiłku intelektualnego, ale też nie będzie kiczem, to taką z całą pewnością jest „Mma Ramotswe i łzy żyrafy” Alexandra McCall Smitha. To zgrabnie napisana powieść obyczajowa osadzona w realiach Afryki, zawierająca elementy romansu i powieści detektywistycznej. Książka, która pozwala z czułością i nieskrywaną zazdrością spojrzeć na mieszkańców Botswany, niewielkiego kraju na czarnym lądzie, którzy żyją według zasad prawości, dobroci, gdzie nie ma biedy ani głodu. CZYTAJ WIĘCEJ

Książki Roalda Dahla rozchodzą się w księgarniach jak świeże bułeczki. Najchętniej czytane są przez dzieci i to z kilku powodów. Na przykład dlatego, że pierwszymi ich czytelnikami i krytykami były dzieci samego autora. Wszystko zaczęło się więc od wymyślania historyjek dla maluchów. Dahl tworzy fascynujący z dziecięcej perspektywy świat, w którym Wielkoludy porywają dzieci i pieką z nich chleb, a podstawowym składnikiem tego chleba są ludzkie kości. CZYTAJ WIĘCEJ

Dwaj stróże prawa z Bangkoku, Sanchai i Pichai, synowie prostytutek, są wzorem moralności i prawości. Wśród skorumpowanych kolegów, którzy czerpią zyski z nielegalnego handlu narkotykami lub z prowadzenia „przybytków rozpusty”, są chyba jedynymi w tym mieście policjantami bez skazy. Ale nie zawsze tak było. W młodości przyjaciele zamordowali sprzedawcę baa (rodzaj narkotyku) i zostali przez swoje matki wysłani do klasztoru. CZYTAJ WIĘCEJ

Trudno oprzeć się wrażeniu, że tytuł „Śmieszni kochankowie” nawiązuje do „Śmiesznych miłości” Milana Kundery. Cieślik przyznaje się zresztą do fascynacji czeską prozą: w jego debiutanckiej książce ujawnia się ona nie tylko w sparafrazowanym tytule książki Kundery, lecz także w zawikłanych dialogach oraz wyważonych puentach opowiadań, które niosą ze sobą istotne przesłania. W CZYTAJ WIĘCEJ

„Noc wyroczni”, najnowsza powieść Paula Austera, współczesnego i niezwykle popularnego także w Polsce amerykańskiego pisarza (znakomita „Trylogia nowojorska”) i scenarzysty filmowego („Lulu na moście”, „Dym”, „Brooklyn Boogie”), posiada wszelkie zalety jego dotychczasowej twórczości. Tradycyjnie już głównym bohaterem jest pisarz, który stara się przełamać swoją twórczą niemoc i na nowo zaistnieć w literaturze. CZYTAJ WIĘCEJ

Debiutancka powieść „Darkroom” urodzonej w Zagrzebiu trzydziestosiedmioletniej Rujany Jeger została właśnie wydana przez wydawnictwo Czarne w serii „Europejki”. Celem tej serii jest prezentowanie współczesnej literatury kobiecej powstającej w różnych regionach Europy. Książki te mają przybliżać czytelnikowi życie kobiet w dzisiejszym świecie. Powieść Rujany Jeger zdaje się świetnie pasować do tego wydawniczego projektu. CZYTAJ WIĘCEJ

Myślę, że odczytywanie tej książki jako przypowieści, bajkowej historii może sprawić czytelnikowi dużą satysfakcję. Oddaje ona jednak także historyczno-obyczajowe realia życia w Wietnamie na początku XX wieku, opisuje świat, który już bezpowrotnie przeminął. Z tej perspektywy patrząc, „Gobelin” Kien Nguyena stanowi zarazem coś diametralnie różnego od bajki, mianowicie próbę zapisu i dokumentacji przeszłości. CZYTAJ WIĘCEJ

Biografia tej znawczyni sztuki, kolekcjonerki, a także gorszycielki i buntowniczki została napisana przez Antona Gilla z godną podziwu dokładnością. Autor przeprowadził szereg badań, przy okazji odkurzając wiele anegdot i zabawnych historyjek z życia Peggy i jej przyjaciół – światowej sławy artystów. Walorem książki jest z pewnością to, że pokazuje kolekcjonerkę wielowymiarowo: jako znawczynię sztuki, bywalczynię salonów, ale także jako kobietę stęsknioną męskiej miłości, poszukującą uczucia. Historia życia Peggy Guggenheim układa się w pouczającą i porywającą powieść o trudach życia, samotności i opuszczeniu, a także nienasyceniu i umiłowaniu sztuki. CZYTAJ WIĘCEJ

Warto sięgnąć po tę książkę choćby po to, aby przekonać się, jaka jest ta mało znana u nas szwedzka literatura dla dorosłych: chłodna, ascetyczna i surowa pięknem tamtejszej przyrody. Poezja i proza Christine Falkenland to doskonała literacka podróż za zimne morze Bałtyckie, do kraju naszych sąsiadów i może początek fascynacji północną egzotyką. CZYTAJ WIĘCEJ

Powieść Jillian Medoff „Grzeczne dziewczynki schodzą na psy” doskonale oddaje charakter serii „Jej portret”, wydawanej przez wydawnictwo Rebis. Seria ta skupia książki pisane przez kobiety, o kobietach i dla kobiet. „Grzeczne dziewczynki...” mają wszystkie te cechy – książkę tę napisała kobieta; bohaterkami są kobiety i jest ich aż siedem; powieść traktuje o babskich sprawach, dylematach i często niełatwych wyborach; trudno sobie wyobrazić, by odbiorcą tej powieści był mężczyzna, bo który z nich zechce czytać o kobiecych pogaduszkach, zażartych debatach, zakupach itp. CZYTAJ WIĘCEJ

Powieść tę można odczytywać jako historię społeczności saskiej osiadłej w Rumunii, ale i całego rumuńskiego narodu. Jest świadectwem tego, jak dyktatura zmienia patrzenie uciskanych ludzi na świat, jak szybko w reżimie wartości się dewaluują, a to, co pewne i odwieczne, się dezaktualizuje. Na ponad 700 stronach Schlattner opisał ważną epokę w historii Rumunii – kraju, o którym większość Polaków mało wie, co jest jednym z wielu powodów, dla których warto sięgnąć po “Czerwone rękawiczki”. CZYTAJ WIĘCEJ

Akcja “Ekspiacji” rozrywa się współcześnie, konkretnie w 2001 roku, lecz jest konsekwencją wydarzeń, które miały miejsce wiele lat temu, w czasach PRL-u, kiedy w Polsce i innych krajach-satelitach Związku Radzieckiego życie społeczno-polityczne było kontrolowane przez krajowe służby specjalne i agentów sowieckich. Bohater, jak to w powieści sensacyjnej bywa, jest silny, wysportowany, opanował doskonale wschodnie sztuki walki, a do tego jest przystojny, jednak pisarz, trochę przewrotnie, przyodziewa go w sutannę księdza katolickiego. CZYTAJ WIĘCEJ

To książka napisana z zacięciem, sugestywnie opisująca świat chłopięcych zauroczeń i dziewczęcego dojrzewania. Proza Eugenidesa jest równym stopniu nasycona marzeniami, co fatalizmem, nieuchronnością mającej nadejść tragedii. Mimo że poprzednia jego powieść „Middlesex” nie wzbudziła mojego entuzjazmu, to „Przekleństwa niewinności” rozwiały wcześniejsze wątpliwości i tylko zastanawiam się, w jakiej mierze stało się to za sprawą filmu Sofii Coppoli. CZYTAJ WIĘCEJ

Z jednej strony „Fototerapia” jest portretem warszawskiego mikroświata, z drugiej - historią uniwersalną, bo dotykającą nas wszystkich. Interesująca proza o zwyczajnych sprawach, ale jakże ciekawie napisana. Dużym plusem są zamieszczone w książce fotografie Małgorzaty Sałygi stanowiące dopełnienie historii o grupie warszawskich przyjaciół. CZYTAJ WIĘCEJ

„Dama z jednorożcem” nie jest z pewnością powieścią dla tych, którzy pragną pogłębić wiedzę o średniowiecznych gobelinach, bo za dużo tu fikcji i nadinterpretacji. Jednak Ci, którzy rozsmakowali się w poprzedniej powieści Tracy Chevalier, „Dziewczynie z perłą”, nie powinni czuć się zawiedzeni. CZYTAJ WIĘCEJ