Zawsze byłam z łże-singlami! Jakby wyczuwali mnie węchem! Mieli dziewczyny w innym mieście albo dwie ulice dalej. Mieli żony i dzieci, „nie zdążyli” jeszcze się rozwieść i „zapomnieli” mi o tym powiedzieć. Potrzebowali przyjaciela, kochanki, na jeden wieczór, na kilka wieczorów, na długie miesiące życia w kłamstwie. Płakałam, zrywałam, ufałam znowu. Przez 10 lat szukania „prawdziwej” miłości nauczyłam się, że to nie ze mną jest coś nie tak, tylko ze światem, pełnym łże-singli, traktowanych z pobłażliwą wyrozumiałością i badanych naukowo. CZYTAJ WIĘCEJ

Zakochałam się, ale... Nie jestem w stanie ogarnąć jego sposobu myślenia, nadążyć za pomysłami. Wszystko dzieje się tak szybko! A z drugiej strony, nie dzieje się nic. On o niczym nie uprzedza, z niczego się nie tłumaczy. Mamy iść do kina, zmienia plany, wiezie mnie na pole, gdzie przez zimę wyrosło nowe drzewko. Albo wymawia się od imprezy, na którą go zaprosiłam, a następnego dnia przyjeżdża pod szkołę z bagażnikiem kwiatów. Chciałabym wiedzieć, czego ode mnie chce? Ale czy takiego faceta można zmusić do poważnej dyskusji? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam pierwszy poważny związek i bardzo bym nie chciała go zepsuć. Niestety, szybko weszłam w konflikt z byłą żoną. Nie wiem jak z nią postępować, nie mam doświadczenia w takich sprawach. Nie jest to przypadek kobiecej rywalizacji. Konflikt rozgorzał o ich córkę Zosię. Marcin jest rozwiedziony od 7 lat i według niego „sprawy nie ma”. CZYTAJ WIĘCEJ

Zdałam sobie sprawę, że zatruwamy sobie życie duperelkami, podczas gdy można poświęcić ten czas na rzeczy naprawdę ważne. Mam wrażenie, że zbyt często skupiamy się na drobiazgach: krzywo spojrzał, nie dał kwiatków, nie odpowiedział na SMS-a, nie pozmywał naczyń – na pewno mnie już nie kocha. Jak się człowiek przebije przez gęstą sieć drobiazgów, zobaczy prawdziwą osobę: jej wartości, ideały, postępowanie, zalety, marzenia. Nie sprowadzajmy szczęścia do czystych firanek, bo obrażamy w ten sposób własną inteligencję. CZYTAJ WIĘCEJ

Czemu faceci kłamią? Kim trzeba być, żeby móc bez mrugnięcia okiem wejść jednego dnia w dwie różne kobiety? Składam gratulacje wszystkim „damom”, które za torebkę ze strusia przestają zadawać niezręczne pytania. Nie przeszkadza im, że żona hojnego ofiarodawcy łazi z workiem z „ekologicznej” skóry, kupionym na pobliskim bazarku. Bo przecież wspólnie oszczędzamy na większe mieszkanie. I w ogóle – trzymam kciuki za całe draństwo świata tego! CZYTAJ WIĘCEJ

Mam problem w pracy. Moja koleżanka siedzi mi dosłownie za plecami i namacalnie czuję nóż wbijany w plecy w każdej minucie. Już dawno nie musiałam nikomu udowadniać, ile jestem warta w sensie zawodowym. Może i jest to doping pozytywny, żeby człowiek nie spoczął na laurach i nie zasnął, zachwycony swoją doskonałością. Wiem, że cały czas trzeba przypominać swoje zalety, tak jest nie tylko w pracy, ale i w relacjach z ludźmi. Ale bez przesadyzmu! CZYTAJ WIĘCEJ

Jestem z kolesiem nie z tej ziemi i chciałam się zapytać, po co - może ty wiesz? Tak zapracowanym, że nigdy nie zostaje u mnie na noc, ani ja nie mogę zostać u niego – rano trzeba wstać, a on ceni sobie prywatność. Ma opinię milczka, drętwiaka. Chyba zwyczajnie nie lubi ludzi. Jestem zbyt otwarta i facet zabarykadowany jak ten, budzi we mnie niepokój. Co według ciebie powinnam zrobić, dać sobie spokój? CZYTAJ WIĘCEJ

Mój chłopak spiknął się w Anglii z nieciekawym środowiskiem, uwikłał się w układ erotyczno-biznesowy z zamożną, twardą Chorwatką, czternastokrotną rozwódką. Ma 49 lat, dziewięcioro dzieci i kilkoro wnuków. Polskich mężczyzn traktuje jak mięso robocze i nie tylko. Przed otwarciem rynku pracy wychodziła za mąż inkasując pieniądze i pomagając w formalnościach. Teraz pracuje w nieruchomościach. Mariusz nie może wrócić, a ja nie wiem dlaczego. Jest tatusiem? Ściga Go policja... Co mam robić? CZYTAJ WIĘCEJ

Mam dylemat. Mogę zachować się jak świnia albo zgodnie ze swoimi dotychczasowymi zasadami, jak przyzwoity człowiek. Każdy prawie ma taki wybór i teoretycznie nie powinien się wahać, bo odpowiedź wydaje się oczywista. Jest może jednak więcej prawdy w tym, że wzgardzona kobieta jest jak anioł zemsty. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam dylemat. Mogę zachować się jak świnia albo zgodnie ze swoimi dotychczasowymi zasadami, jak przyzwoity człowiek. Każdy prawie ma taki wybór i teoretycznie nie powinien się wahać, bo odpowiedź wydaje się oczywista. Jest może jednak więcej prawdy w tym, że wzgardzona kobieta jest jak anioł zemsty. CZYTAJ WIĘCEJ

Mam dylemat. Mogę zachować się jak świnia albo zgodnie ze swoimi dotychczasowymi zasadami, jak przyzwoity człowiek. Każdy prawie ma taki wybór i teoretycznie nie powinien się wahać, bo odpowiedź wydaje się oczywista. Jest może jednak więcej prawdy w tym, że wzgardzona kobieta jest jak anioł zemsty. CZYTAJ WIĘCEJ

Zjechałam w głąb kopalni w Wieliczce, przestraszyłam się strasznie i przytuliłam w desperacji przewodnika sąsiedniej grupy zwiedzającej. Potem miał być hotel wielogwiazdkowy i szampan z moim chłopakiem, taki nasz wygłup z okazji licencjatu. Nie wyszło, on wziął gacie, szlafrok i poszedł obrażony w nocy na basen, gdzie pływał zawzięcie przez godzinę. A potem nadał mi imię: Zdzirka. CZYTAJ WIĘCEJ

Jest mi przykro. Przy moim biurku ciągle znajduję jakieś zbiórki starych dziurawych ciuchów dla dzieciaków. Owszem, kupuję rodzinie używane rzeczy, ale tylko fajne, warte polowania. Z tymi torbami nie wiem jak postąpić, by nikogo nie urazić. To, że nie jeździmy z mężem pickupem i nie spędzamy wakacji za granicą, nie znaczy, że chcemy sobie zbudować kurną chatę z nawozowych brykietów i żywić się na śmietnikach. Zastanawiam się czemu jestem traktowana jak dziwadło. CZYTAJ WIĘCEJ

Miałam bardzo wielu chłopaków i to zawsze oni odchodzili ode mnie. Jeden z nich powiedział mi, że musiałby poczekać, aż dojrzeję, a nie wiadomo, czy to w ogóle nastąpi. Mogło chodzić o seks, bo ja się z tym nie śpieszę. Jestem 19-letnią dziewicę. Może też chodzić o to, że z kimkolwiek jestem, podczepiam się pod tę osobę i robię to, co on. Ale nigdy nie stanęłabym przed kwiaciarnią i nie upomniałabym się o kwiaty. Nie rozumiem, dlaczego oni mnie rzucają? CZYTAJ WIĘCEJ

Pogoniłam chłopaka, którego zaczęłam się bać. Chciał, bym prasowała rzeczy tuż po ich wyschnięciu, żebym chodziła wyłącznie w spódnicy, robił mi niezapowiedziane wizyty. On przyjął teraz postawę błagalną, straszył nawet samobójstwem. Staram się być nieugięta. Zapewne tli się we mnie resztka uczucia do niego, jednak bodźców negatywnych było zbyt wiele jak na moją wytrzymałość. Nie wiem czy robię dobrze? CZYTAJ WIĘCEJ

Poznałam mężczyznę na imprezie zorganizowanej przez moich znajomych. Spontanicznie odłączyliśmy się od towarzystwa i przesiedzieliśmy kilka godzin pijąc piwo i rozmawiając. Potem spędziliśmy ze sobą noc. Na jednym ze spotkań powiedział mi, że musiał kiedyś odejść od bliskiej mu osoby, ponieważ doszedł do wniosku, że ją krzywdzi. A on nie chce nikomu robić krzywdy i paranoicznie boi się takiej możliwości. Woli nie sprawdzać, do czego byłby zdolny. Czy dał mi ostrzeżenie, żebym się nie angażowała? CZYTAJ WIĘCEJ

Wszystkie moje związki były krótkie, ponieważ wsiadałam na kolesia z byle powodu i w efekcie nie mógł się wysmarkać bez mojego pytania, dlaczego to robi. Byłam w tym straszna i śmieszna, wiem. Nos mi się powiększył od węszenia. Jestem pod tym względem prawdziwym „monsterem”, jak mówią znajomi. Gdy zaczęłam kręcić z Erykiem, postanowiłam odstawiam zazdrość. Chyba się nie udało? CZYTAJ WIĘCEJ

Spotkała mnie podwójna klęska. Powinnam jakoś wybrnąć z tego z twarzą, ale na razie jestem zamroczona i nie mogę nawet zebrać myśli. Koleżanka najpierw załatwiła mi pracę, a potem zaczęła mnie obgadywać, zarzucając mi lenistwo i posądzając mnie o częste romansy, w dodatku zdyskredytowała mnie u chłopaka, który podobał mi się bardzo i na którym mi zależy. Nie wiem dlaczego to zrobiła? CZYTAJ WIĘCEJ

Moje szczęście zatruwa zbyt zakleszczona więź z własnymi rodzicami oraz rodzicami męża. Cała czwórka przyjaźni się i jest w pełni sił witalnych, a w związku z tym rwie się – chyba trochę z nudów – do organizowania nam życia, nazywając to pomocą. I oczywiście, istnieje w ich obecności, dyspozycyjności jakiś element ulgi dla nas – zapracowanych młodych Polaków na dorobku. Doceniam to. Ale bez przesady! CZYTAJ WIĘCEJ

Nie wiem, co robić. Poznałam chłopaka, który jest jak magnes, jednocześnie jest w nim coś przerażającego. Kilka razy dziennie patrzę na komórkę i zastanawiam się czy zadzwonić. Nie zdążyłam się jeszcze zakochać, ale pozostało we mnie podniecenie, takie przedziwne parcie, żeby brnąć w to dalej i zobaczyć, co będzie. Głos wewnętrzny podpowiada jednak, że jestem na to za cienka. Bo chłopak jest mroczny i całkowicie odleciany! CZYTAJ WIĘCEJ