Dlaczego przeciwieństwa się przyciągają

Odrzuciwszy wiarę w zjawiska paranormalne i metafizykę miłości, nauka szuka wytłumaczenia w podświadomości, którą kształtują doświadczenia całego życia, a zwłaszcza dzieciństwa.

Podświadome dopasowanie.
Wszelkie doświadczenia życiowe odciskają się na psychice ludzkiej pozostawiając niezatarte ślady. Ten, posługując się terminologią kryminalistyczną, „portret psychologiczny” każdego człowieka zawiera informacje o lękach, pragnieniach i marzeniach, mechanizmach radzenia sobie i obronnych, z których istnienia sam zainteresowany nie zawsze świadomie zdaje sobie sprawę. Jako postronni obserwatorzy, mniej lub bardziej celnie, w zależności od własnego bagażu doświadczeń i płynącej stąd wiedzy, a także tego, na ile obserwowane przez nas osoby potrafią „się maskować”, przybierać pewne mylące postawy, potrafimy podświadomie odczytać ich profil psychologiczny.

Przyciągające przeciwieństwa.
Najbardziej fascynują nas ludzie, których konstrukcja psychiczna dopełnia się z naszą; szukamy podobieństw, wspólnego języka, ale nieodparty czar mają różnice, to, czego nam brakuje. Funkcją tego podświadomego uczucia dopasowania jest związanie się z kimś przypominającym w wielu aspektach do nas samych, kto musiał w życiu pokonać podobne przeciwności losu, ma podobne doświadczenia, natomiast, co kluczowe, wypracował inny sposób radzenia sobie w tych przeżytych, porównywalnych sytuacjach. Idealny partner to zatem ktoś — jak słusznie przeczuwamy — z kim mamy największe szanse osiągnąć psychiczną pełnię.

Partnerzy komplementarni.
Chociaż każdy człowiek jest inny, a tym bardziej niepowtarzalny musi być związek dwojga indywidualności, psychologowie wyróżniają kilka podstawowych typów związków, w których ważnym obszarem podświadomego dopasowania stron jest podobny problem emocjonalny. Czy któryś z poniżej opisanych jest ci znajomy?

Rodzic i dziecko
W tego typu związku problem są kwestie zaufania i niezależności. Osoba zależna jak dziecko jest skrycie przekonana i wierzy, że będąc bezradną wobec życiowych problemów, umacnia w partnerze motywację, by ten się o nią stale troszczył. Z kolei partner wchodzi w rolę rodzica, gdyż lubi mieć poczucie, że od niego zależy czyjeś szczęście i bezpieczeństwo.

Pan i niewolnik
W tym związku problemem jest władza i kontrola. Jeden z partnerów czuje się zagrożony, gdy w jakiejkolwiek kwestii jest podporządkowany drugiej stronie, dlatego nie dopuszcza do takich sytuacji, zachowując się władczo, uzurpując sobie prawo do kontrolowania wszelkich domowych spraw. W związkach z takimi autorytarnymi partnerami pozostają zwykle osoby bojące się odpowiedzialności, niepotrafiące samodzielnie kierować swoim życiem. Sumiennie wypełniają żądania partnera, choć po cichu sądzą, że zachowują właściwy dystans do jego „odchylenia” psychicznego.

Goniący i uciekający
W tym związku obie strony mają problem z okazywaniem uczuć i czują się nieswojo w intymnych sytuacjach. Według ich niepisanej umowy jedno z nich pragnie więcej czułości, seksu i intymności, podczas gdy druga ucieka, wymiguje się, ulega niechętnie. Czasem role się zamieniają i goniący staje się uciekającym.

Idol i wielbiciel
Gdy w związku jedna strona wynosi drugą na piedestał, często jest to przejaw ucieczki od konkurowania z partnerem. Gdy jeden z partnerów ma silną potrzebę bycia tą lepszą połową, natomiast drugi pragnie pozostawać w cieniu i nie chce podważać pewności „idola”, między partnerami zawiązuje się niepisana umowa, która zobowiązuje strony do unikania działań, które prowadzą do porównań na ważnych dla „idola” polach, np. popularność towarzyska, kariera, sport. Gdy „wielbiciel” zrywa ową niepisaną umowę i zaczyna odnosić sukcesy w dziedzinach do tej pory zarezerwowanych dla „idola”, ten ostatni czuje się bardzo zagrożony, jego poczucie własnej wartości drastycznie spada.Związki ludzi szukających psychicznego dopełnienia służą zabezpieczeniu się przed dyskomfortem i frustracjami płynącymi ze świata zewnętrznego. Większość par jest nieświadomych dopasowania, które scala ich związek, dopóki nie zaistnieją jakieś okoliczności, które wpłyną na zmianę zachowań jednego z partnerów i ku rozpaczy drugiego, skłonią go do wyzwolenia się z wygodnego niegdyś układu.

Gdy dwoje ludzi popada w pewien schemat zachowań, w dłuższym okresie czasu może to spowodować niemożność szczerej komunikacji i zupełną bezradność wobec narastających w związku problemów. Mam nadzieję, że niniejszy artykuł pomoże wam spojrzeć z dystansu na pewne wzorce zachowań w waszym związku, które może warto niekiedy przełamywać oraz, co najważniejsze, szczerze porozmawiać o swoich problemach i oczekiwaniach wobec siebie.