Przyczyn Wysiłkowego Nietrzymania Moczu jest wiele. Na większość z nich nie mamy wpływu, jest to: wiek, płeć, czynniki genetyczne, anatomiczne czy neurologiczne, przyjmowane leki, wady wrodzone czy też ciąża i poród. Są także czynniki, które predysponują do nietrzymania moczu, to: palenie tytoniu, otyłość, nieleczone zapalenia dróg moczowych, zaparcia. Chociaż mamy na nie wpływ, bardzo często nie zdajemy sobie z tego sprawy, albo zdajemy, ale nie chcemy tych czynników wyeliminować, bo dobrze nam jest, jak jest - lubimy palić i się objadać i nie chcemy tego zmieniać.
Nietrzymanie moczu jest chorobą, której nie powinno się bagatelizować. Niestety bardzo często kobiety - bo tutaj głównie o nie chodzi - nie chcą się przyznać do tego, nawet przed sobą, że dokucza im WNM. Sprawa jest bardzo delikatna i wstydliwa. Coraz częściej nietrzymanie moczu dotyka młodych kobiet. Starsze panie częściej zdobywają się na to, żeby pójść do lekarza po pomoc. Młode pokolenie, pokolenie matek, które po urodzeniu swojego pierwszego dziecka zauważyły pierwsze objawy popuszczania moczu, bagatelizują objawy myśląc, że wszystko samo się cofnie. Niestety - nie cofnie się, zostawmy więc dumę w kieszeni i udajmy się jak najszybciej do lekarza, który dokładnie nas zbada, oceni co jest przyczyną naszej dolegliwości i zaproponuje leczenie. W leczeniu Wysiłkowego Nietrzymania Moczu stosuje się dwie metody: zachowawczą - farmakoterapia, fizykoterapia, ćwiczenia; oraz operacyjną - która jest stosowana w najcięższych przypadkach, jeśli leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatów.
Ćwiczenia mięśni Kegla
Mięśnie kegla to mięśnie odpowiedzialne za podtrzymanie dna miednicy i pęcherza. Kiedy mięśnie te są osłabione, ich działanie staje się mało efektywne, co powoduje wyciek moczu bez naszej kontroli. Aby wzmocnić te mięśnie, wystarczy regularnie wykonywać proste ćwiczenia.
Połóż się na plecach, usiądź wygodnie na krześle lub po prostu wstań - przyjmij dogodną dla siebie pozycję i głęboko oddychaj, a wraz z wydechem podciągnij do góry i do wewnątrz mięśnie dolnej części brzucha. Na początku wystarczy kilka powtórzeń zaciskających mięśnie pochwy i odbytu na 5 sekund, z dnia na dzień powinno się wydłużać czas napięcia mięśni oraz ilość serii powtórzeń. Gdy zauważymy poprawę w napięciu mięśni, możemy zmniejszyć ilość ćwiczeń, ale nie rezygnujmy z nich całkowicie, wystarczy kilka powtórzeń dziennie, aby objawy popuszczania moczu nie pojawiły się ponownie.
Elektrostymulacja
Elektrostymulację stosuje się u pacjentów, u których mięśnie są tak słabe, że ćwiczenia nie dają żadnej poprawy. Mięśnie, które nie mogą być wzmacniane poprzez proste ćwiczenia, poddawane są działaniu bodźców elektrycznych wymuszających siłę skurczu potrzebną do poprawy ukrwienia i uruchomienia procesu odbudowy mięśnia. Taki zabieg wykonywało się zazwyczaj w gabinecie lekarskim pod okiem specjalisty. W ostatnim czasie coraz częściej na naszym rynku pojawiają się elektrostymulatory, których użytkowanie jest bardzo proste, wygodne i bezpieczne. Z takiego urządzenia mogą skorzystać pacjentki, które nie potrafią samodzielnie ćwiczyć, albo są na tyle leniwe, że wolą wydać pieniądze na urządzenie, które wykona za nie całą robotę. Koszt takiego urządzenia to 500-600 zł.
Trening pęcherza
Trening pęcherza to świadome odraczanie oddawania moczu wraz z zapisywaniem swoich obserwacji w specjalnym dzienniczku. Kontrolowanie oddawania moczu wiąże się także ze ścisłą kontrolną spożywania płynów oraz zapisywaniem parć i mikcji. Ćwiczenia polegają na oddawaniu moczu w określonych godzinach i stopniowym zwiększaniu odstępów wizyt w toalecie. W niektórych przypadkach lekarz decyduje się na założenie specjalnego krążka do pochwy, który ma wzmocnić mięśnie miednicy i pozwolić na kontrolę oddawania moczu.
Jeżeli żadna z powyższych metod nie zadziała, a lekarz nie zadecyduje inaczej, czeka nas operacja. W każdym większym mieście znajdziemy ośrodki specjalizujące się w leczeniu zachowawczym Wysiłkowego Nietrzymania Moczu. Swój problem możemy zgłosić także do lekarza ginekologa, który nas poprowadzi dalej albo skieruje do innego specjalisty.
