Żyjemy w czasach, w których wszystko dzieje się szybko, stawiamy sobie coraz większe wymagania, pędzimy za pieniędzmi, robimy karierę. Każdy chce być najlepszy, ”wyścig szczurów” zauważany jest także u dzieci i to już w przedszkolu. W tak wczesnym wieku, a także później - w okresie dojrzewania dzieci nie radzą sobie z rywalizacją i z wymaganiami stawianymi przez ambitnych rodziców. Kiedy świat staje się smutny i brakuje powodów do radości, bo inni są lepsi, bo nic się nie udaje, łatwo wpaść w przygnębienie. Jeżeli taki stan trwa długo, pojawia się ryzyko wystąpienia depresji.
Co to jest depresja?
Depresja jest uznawana za chorobę społeczną. Jest zaburzeniem pracy mózgu wpływającym na sposób myślenia i działania. Depresja młodzieńcza nie jest rozpoznawana we właściwym czasie, gdyż problemy emocjonalne dotyczą także okresu rozwoju, a niepokojące objawy rodzice mylą z tymi, występującymi w okresie dojrzewania. Najnowsze badania wykazują jednak, że depresja dotyka od 19% do 38% dzieci.
Po czym można rozpoznać depresję?
brak radości, pesymistyczne odczucianiska samoocena, brak wiary w siebiebrak chęci do działania, uczucie nudy i pustkiizolowanie się od rówieśnikówniedbałość o wygląd zewnętrznywybuchy złości, agresja, kłótliwość, okresy buntu, sprzeciw wobec panujących normzmienność nastrojówbrak apetytuskurcze, nudności, bóle brzuchaproblemy z koncentracją uwagizapominaniebezsenność, koszmary sennemoczenie nocne („małe dziecko płacze pęcherzem”)uciekanie w narkotyki, alkoholpróby samobójcze
Krótkotrwałe pojawienie się jednego z objawów nie oznacza depresji. Niepokoić powinna sytuacja, gdy któryś z wyżej wymienionych symptomów występuje przez dłuższy czas – na przykład kilku miesięcy.
Jakie są przyczyny depresji:
problemy rodzinne (śmierć bliskiej osoby, rozwód rodziców, molestowanie, przemoc w domu, na podwórku lub w szkole)problemy w szkole (odrzucenie, brak akceptacji, słabe wyniki w nauce)czynniki genetyczne (jest większe ryzyko wystąpienia depresji u dzieci, jeżeli chorowali na nią także rodzice, ale znaczące tu może też być naśladowanie reakcji rodziców w trudnych sytuacjach)
W jaki sposób pomóc dziecku choremu na depresję?
uważnie obserwuj swoje dziecko, zastanów się jak długo występują niepokojące objawystaraj się spędzać jak najwięcej czasu z dzieckiemrozmawiaj z nim i słuchaj gonie udzielaj rad i nie pouczaj ucz wyrażania emocji i sam mów o swoich uczuciachwspieraj i zapewniaj o swojej miłościzachęć do uprawiania sportuzadbaj o prawidłową dietę i właściwą ilość snuzachęć do rysowania, dzięki czemu samodzielnie lub przy pomocy specjalisty wiele dowiesz się o tym, co czuje twoje dzieckoczytaj lub zachęć do czytania opowiadań terapeutycznych, w których często bohaterowie zmagają się z podobnymi problemami
W leczeniu depresji niezbędna jest pomoc psychologa, psychiatry (najlepiej dziecięcego) i rodziny. Czasami stosuje się leczenie farmakologiczne. Najważniejsze jest jednak otoczenie dziecka opieką i nie zostawianie go samemu sobie, bo bagatelizowanie problemu często prowadzi do tragedii.
