Fobia szkolna

Co to jest fobia szkolna?

Jest to rodzaj nerwicy dziecięcej, związanej z chorobliwym lękiem przed pójściem do szkoły. Występuje na skutek konieczności opuszczenia domu — symbolu bezpieczeństwa i wiąże z niechęcią dzieci do radzenia sobie w nowych sytuacjach bez pomocy rodziców.

Jakie są objawy?

bóle brzuchabóle głowywymiotygorączkaomdleniasilny kaszelpocenie sięsuchość w ustachprzyspieszone bicie sercadrżenie rąk

Objawy te nasilają się po feriach, wakacjach, dłuższej nieobecności w szkole spowodowanej chorobą. Ustępują po osiągnięciu celu przez dziecko, czyli pozostaniu w domu.

Jakie są przyczyny fobii?

nadopiekuńczość rodzicówzbyt wysokie wymagania wobec dzieckaproblemy rodzinne (np. przemoc, napięta atmosfera, trudności finansowe)lęk przed separacjązmiana szkołybrak akceptacji ze strony rówieśnikówagresja w szkolebrak porozumienia z nauczycielemkłopoty w naucecechy psychofizyczne (np. niepełnosprawność, dysleksja, wady wymowy, problemy emocjonalne, wady wzroku, słuchu)

Czym się różni wagarowanie od fobii szkolnej?

Wagarowicz wybiera sobie lekcje, na niektórych lekcjach jest, niektóre opuszcza, ale nie denerwuje się tym. Dziecko z fobią zostaje w domu, ale prosi o taką możliwość rodziców. Kiedy rodzice odmawiają, udaje, że wychodzi do szkoły. Wraca do domu zaraz po ich wyjściu do pracy. Przede wszystkim ma z tego powodu duże poczucie winy i nie jest tak beztroski jak wagarowicz.

Jak pomóc dziecku?

Nie należy lekceważyć żadnych objawów i jak najwcześniej starać się pomóc dziecku, dlatego trzeba z nim rozmawiać, słuchać go i obserwować. Samotne, opuszczone dziecko odczuwa tak duży lęk, że często szuka ucieczki w alkoholu, narkotykach i seksie. Zdarza się, że brak umiejętności radzenia sobie jest przyczyną samobójstw. Nie można dziecka izolować od rówieśników. Celem każdego rodzica powinien być jak najszybszy powrót ucznia do szkoły. Jednak o tym kiedy to nastąpi, często musi zadecydować samo dziecko po odpowiedniej terapii.

Co można zrobić?

współpracować z wychowawcą, pedagogiem szkolnym w celu stworzenia przyjaznej atmosfery w szkolew razie potrzeby zorganizować nauczanie indywidualneudać się wraz z dzieckiem na terapię rodzinną lub do psychologaleczyć farmakologicznie zgodnie z zaleceniem lekarzapomóc w naucekształtować umiejętności kontaktowania się z rówieśnikamiposłać dziecko na bajkoterapię