Cudowny aloes

Aloes należy do dużej grupy roślin zwanych sukulentami lub roślinami gruboszowatymi. Ich cechą charakterystyczną jest przystosowanie do życia w warunkach dużego deficytu wody, dzięki zdolności do jej magazynowania w tkankach. Aloes pochodzi z Azji Mniejszej i Afryki. Obecnie jest również rośliną uprawną. Wielkie plantacje aloesu znajdują się w Stanach Zjednoczonych (w Arizonie, Teksasie i na Florydzie) oraz w Australii.

Niewiele jest roślin leczniczych, które wywierają tak wszechstronne, dobroczynne działanie na organizm jak aloes. Lecznicze właściwości aloesu są znane i cenione od wieków. Używano go już w starożytnym Egipcie, a żołnierze Aleksandra Wielkiego sokiem z aloesu leczyli odniesione w bitwach rany. W medycynie ludowej wielu krajów aloes stosowany był przede wszystkim przy problemach z trawieniem (zaparcia, niestrawność) oraz zewnętrznie – na trudno gojące się rany i oparzenia. W naszym kraju aloes jest popularny jako ozdobna roślina doniczkowa, a wiele osób być może pamięta przyrządzaną przez mamy i babcie nalewkę aloesową z miodem i czerwonym winem.

Obecnie aloes również cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno lekarzy jak i kosmetologów. Najbardziej cenione są właściwości miąższu (żelu) aloesowego. Uzyskuje się go poprzez usunięcie z liści skórki, która zawiera aloinę – środek silnie przeczyszczający oraz mogący być przyczyną uczuleń. Miąższ aloesu jest bogaty w liczne aminokwasy, substancje mineralne (wapń, fosfor, magnez, cynk, miedź, żelazo) i witaminy (C, z grupy B, beta-karoten). Zawiera również kwasy tłuszczowe, mukopolisacharydy oraz liczne związki o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i odkażającym.

Badania wykazały, że substancje zawarte w miąższu aloesowym wzmacniają układ odpornościowy organizmu i pomagają w usuwaniu toksyn z tkanek. Miąższ działa również ochronnie na cały układ pokarmowy. Likwiduje stany zapalne żołądka i dwunastnicy oraz reguluje i wspomaga trawienie. Składniki zawarte w żelu aloesowym działają także przeciwmiażdżycowo. Obniżają bowiem poziom „złego” cholesterolu LDL oraz trójglicerydów, przy równoczesnym zwiększaniu poziomu „dobrego” cholesterolu HDL. W stomatologii wykorzystuje się regenerujące działanie aloesu i stosuje się go w leczeniu chorób dziąseł i stanów zapalnych śluzówki.

Miąższ aloesowy stosowany jest na szeroką skalę w recepturach produktów kosmetycznych. Związane jest to przede wszystkim z jego właściwościami silnie nawilżającymi i regenerującymi. Również pH miąższu jest lekko kwaśne, zbliżone do pH zdrowej skóry. Działanie aloesu na skórę nie ogranicza się tylko do jej warstwy powierzchniowej, czyli naskórka. Jego składniki wnikają w głąb skóry i pobudzają fibroblasty do produkcji kolagenu i elastyny, czego efektem jest bardziej gładka, sprężysta i elastyczna skóra. Miąższ aloesowy bywa także częstym składnikiem preparatów do cery trądzikowej. Ma on bowiem działanie antybakteryjne i przeciwzapalne, a także nawilża skórę trądzikową, która często bywa przesuszona na skutek stosowania zbyt silnych środków leczniczych.

Aloes znajdziemy również w składzie wielu szamponów i odżywek do włosów. W tych produktach spełnia on głównie funkcję nawilżacza, ale również zapobiega podrażnieniom skóry głowy. Żel aloesowy dodawany jest również do toników, mydeł, past do zębów oraz preparatów do higieny intymnej.