Menopauza w młodym wieku

Na temat menopauzy funkcjonuje wiele kłamliwych przekonań, w związku z tym prawdzie o niej trudno się przebić. Przeciętna kobieta przechodzi menopauzę między 40–58 rokiem życia. Jeśli pojawia się naturalnie, łatwiej jest nam ją zaakceptować. Kończy się okres reprodukcyjny, a zaczyna się dojrzałość, swoboda seksualna, nieskrępowana późną ciążą. Jednak reguła nie zawsze się potwierdza i menopauza może się pojawić znacznie wcześniej, w okolicach 30. roku życia.

Odpowiedzialne za ten stan mogą być geny, choroby typu autoimmunologicznego, zaburzenia hormonalne, cukrzyca, terapia przeciwnowotworowa, późne przechodzenie chorób zakaźnych, np. świnki lub odry. Może też być wynikiem wcześniejszych zabiegów medycznych, np. obustronnego wycięcia przydatków macicy.

Pierwszym sygnałem wczesnej menopauzy mogą być wszelkie zmiany w cyklu miesiączkowym: krwawienia pojawiające się częściej niż do tej pory oraz takie, które są zbyt skąpe lub bardziej obfite niż zwykle. Zaniepokoić też powinno: wysuszenie skóry, nadmierne pocenie się, gwałtowne uderzenia gorąca, kołatanie serca w sytuacjach stresujących, zmiany nastrojów przechodzące od śmiechu do płaczu, duszności, suchość pochwy, bezsenność, bóle stawów i mięśni, brak koncentracji, częste oddawanie moczu lub jego zatrzymanie, bóle piersi, bóle i zawroty głowy, mrowienie i drętwienie kończyn. Takich objawów nie wolno lekceważyć, gdyż można przegapić szansę na leczenie wczesnej menopauzy.

Przedwczesne klimakterium potwierdzą lub wykluczą badania hormonalne. Ginekolog zdecyduje o najlepszej metodzie leczenia. Zwykle podaje się niskie dawki hormonów (estrogenów i progesteronu) i w taki sposób udaje się zatrzymać wygasanie czynności jajników, a owulacje i miesiączki powracają. Jeśli jednak objawy przedwczesnej menopauzy nie cofają się, leczenie należy kontynuować do osiągnięcia przez kobietę 50 lat.

W celu ułatwienia rozpoznania objawów przekwitania, twórcy kampanii „Kobiecość niejedno ma imię” stworzyli indeks Kuppermana, w którym odpowiadając na proste pytania możemy stwierdzić, czy wchodzimy w okres przekwitania.

Z powodu elementarnego braku wiedzy na temat naszej biologii kobiety są traktowane przedmiotowo. Skoro jej jajniki nie pracują, to nie jest już kobietą. Kobiety czują się niepełnowartościowe, boją się oceny innych, szczególnie najbliższych. A przecież poza tym, że jajniki przestają pracować, dotknięta tym kobieta jest nadal tą samą osobą. Może być tak samo atrakcyjna, czuła, pociągająca, aktywna.