Dziecko autystyczne

Marzenia rodziców opierają się w zdecydowanej większości na chęci posiadania zdrowego dziecka. Nie zawsze jednak to marzenie się sprawdza i rodzice dowiadują się, że ich pociecha jest chora np. na autyzm. Zaburzenia rozwoju społecznego i emocjonalnego powodują, że dziecko odróżnia się od swoich rówieśników zachowaniem i postępowaniem. Jak w każdej chorobie, ważne, by diagnoza została szybko ustanowiona, co zwiększa szansę na zaobserwowanie efektów terapii.

Co to jest autyzm?

Autyzm to choroba rozwoju emocjonalnego i społecznego, której przebieg jest różnorodny. Choroba ta nie dookreśla jednych, stałych symptomów. Pierwsze objawy autyzmu mogą być w prosty sposób lekceważone. Nierzadko wiele chorób o podłożu autystycznym obrazuje się w różnorodny sposób. Pojęciem wspólnym dla wszystkich odłamów autyzmu i wszystkich dzieci dotkniętych tą chorobą jest niemożność aktywnego funkcjonowania w świecie społecznym i emocjonalnym. Czuć i widać, że dziecko takie odizolowuje się od społeczeństwa, rodziców, rówieśników, chce żyć w swoim świecie. Otaczająca go rzeczywistość powoduje często reakcje nieadekwatne do sytuacji. Dziecko takie potrafi uciekać, „zawieszać się” w swoim myśleniu, krzyczeć i tupać, bez możliwości uspokojenia go przez najbliższych, kręcić się w kółko lub trzepotać rękami. Mimo iż zachowania dziecka bywają niepokojące, to przyczyny ich powstawania nie do końca są poznane.

Terapia dziecka autystycznego

Dziecko z autyzmem należy przede wszystkim nauczyć względnego funkcjonowania w świecie społecznym i reagowania emocjonalnego. Istotne jest jednak uświadomienie sobie, że terapia dziecka autystycznego opiera się na terapii zarówno dziecka, jak i jego najbliższego otoczenia. Mimo że w Polsce jest ciągle mało ośrodków wczesnej diagnozy i terapii dzieci z tym upośledzeniem, to w zależności od indywidualnej pracy z dzieckiem i jego zaburzeniami specjaliści mogą wybierać między różnymi zajęciami terapeutycznymi. Zalicza się do nich:

• Rehabilitację dziecka – wiele źródeł podaje, że rehabilitacja ma duże znaczenie w usprawnianiu funkcji zaburzonych u dzieci autystycznych;
• Metodę Dobrego Startu wg M. Bogdanowicz – usprawnienie i harmonizowanie współdziałania psychiki i motoryki;
• Metodę Dyna Lingua wg M. Młynarskiej i T. Smereki opartą na rozwijaniu oraz usprawnianiu mowy i myślenia;
• Program TEACCH to pierwszy ogólnokrajowy program wspomagający dla dzieci autystycznych i ich rodziców;
• Terapię behawioralną, której celem jest redukowanie zachowań niepożądanych, rozwijanie zachowań deficytowych i utrzymywanie efektów terapii;
• Metodę ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne, której głównym celem jest rozwój dziecka przez ruch;
• Terapię sensoryczną, której celem jest oddziaływanie na zaburzone sfery dziecka (słuchowe, wzrokowe, dotykowe);
• Terapię Holding wg M. Welch, której głównym celem jest wymuszenie bliskiego kontaktu fizycznego, aby przywrócić więź emocjonalną między rodzicami a dziećmi;
• Niedyrektywne formy terapii wg Virginii Axline, której celem jest nawiązanie z dzieckiem kontaktu i wiele innych, tj. terapia malowania, hydroterapia, hipoterapia, muzykoterapia etc.

Wybór zajęć terapeutycznych dla dzieci autystycznych zależy od decyzji rodziców i osoby leczącej dziecko. Warto jednak mieć świadomość, że terapia dziecka może przynieść wiele korzyści.