„2 młode wina”, Vlad Lanné

Czeskie komedie cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem polskich widzów. Pewnie dlatego, że mają tzw. słowiańską duszę, a do tego bywają znacznie zabawniejsze niż rodzime produkty. Już sam język pepiczków bawi nas do tego stopnia, że nawet dramaty egzystencjalne w stylu Butelek zwrotnych uważamy za lekkie i wesołe.

Tym razem zresztą też w centrum fabuły są szklane opakowania, choć nie chodzi o flaszki z ulubionym napojem Czechów — piwem. Akcja toczy się bowiem na Morawach, gdzie nasi sąsiedzi próbują wytwarzać wino. Wielu pamięta pewnie zresztą film sprzed paru lat Młode wino, czeskie Bezdroża o dwóch cwaniaczkach z Pragi, którzy trafiają na prowincję.

Ta filmowa przypowieść o życiu, piciu i fermentacji doczekała się sequela. 2 młode wina znów opiewają zalety życia na Morawach i wychwalają cnoty prostodusznych mieszkańców tej krainy, którzy choć nie pozbawieni przywar, bywają na ogół ludźmi poczciwymi. A to dlatego, że hodują i piją tytułowe młode wino o wdzięcznej nazwie "bobule", które leczy alergię, nieśmiałość w stosunku do kobiet, a nawet prostuje charakter.

Młody Honza, który wcześniej żył z drobnych przekrętów w Pradze, w drugiej części jest już porządnym właścicielem ziemskim. Po śmierci dziadka chłopak zajmuje się remontem domu i uprawia winorośl wraz z urodziwą Morawianką Klarą. Sielanka tych dwojga zostaje jednak brutalnie zakłócona przez przyjazd Jirka, kumpla Honzy i specjalisty od kłopotów wszelakich, z sercowymi na czele.

Czeski Don Juan uwiódł córkę znanego mafioso i zbiegł z miejsca zdarzenia. Przy czym wściekły tata poszkodowanej zdążył posłać za nim swojego człowieka od mokrej roboty. Podstarzały pan Tichy, który przybywa do wioski, może się wydawać zabawny, ale w walizce ma takie narzędzia, których raczej nie wozi się ze sobą pod namiot.

Na szczęście na Morawach nigdy nie brakuje "bobula", który skutecznie obraca poważną przestępczość w pijackie wybryki, kładąc pokotem tak mafijnych macherów, jak i mundurowych.

Widać, że podobnie jak Polacy, nasi sąsiedzi za kołnierz nie wylewają. Jednak — co trzeba zaznaczyć — lansowany trunek jest tu jakby mniej groźny, a warunki jego spożywania iście europejskie: degustuje się go w ceglanych piwniczkach oświetlanych świecami, podczas wernisaży, ewentualnie smakuje soków dojrzałej winorośli na świeżym powietrzu.

Ten dyskretny urok Moraw ubogacony czeskim humorem i galerią sympatycznych postaci wraz z sypiącym mądrościami duchem dziadka daje w sumie skuteczną mieszankę rozweselającą. W dodatku 2 młode wina to rzadki przypadek komedii romantycznej, na którą można zabrać nawet najstarszych członków rodziny.

Ale nie tylko, bo film Vlada Lanné w zasadzie nikogo nie dyskryminuje, nie szczędząc ciepłych słów rolnikom, włóczęgom, nowobogackim, ludziom ciężkiej pracy i leniom. Główny bohater to przecież marzyciel-nieudacznik, którego dziadek zza grobu poucza, że "lepiej schrzanić po swojemu niż według czyichś wskazówek".

I to chyba owa tolerancja i dobrotliwość przekonały mnie ostatecznie do tej komedii. Bo choć alkoholowi zdarza mi się powiedzieć zdecydowane "czemu nie", to pijackie żarty na ogół mnie nie śmieszą. Zwłaszcza w takim nasileniu. Tu jednak tematyka monopolowa potraktowana została tak lekko, że prawie się jej nie czuje.

W każdym razie lepsze to od naszych ciężkich klimatów żytnio-wyborowych, które lansowane uparcie przez polskich filmowców bywają potwornie przygnębiające. Moglibyśmy sobie więc życzyć, żeby uprawy na naszych polach, trunki w naszych kieliszkach i sposób przyjmowania procentów w kraju nad Wisłą wyewoluowały w stronę modelu morawskiego. Byłoby to z pewnością korzystne tak dla zdrowia populacji, jak i rodzimego rynku filmowego.