Przerośnięte migdały

Migdały podniebienne są parą węzłów chłonnych w głębi gardła. Stanowią część układu obronnego przeciwko bakteriom, które dostają się przez gardło i nos do organizmu. Są w nich produkowane przeciwciała. Z wiekiem liczba produkowanych przeciwciał się zmniejsza, więc nie stanowią już one tak dużej roli ochronnej. Migdały w czasie choroby powiększają się. Zdarza się, że po infekcji gardła lub przeziębieniu pozostają one nienaturalnie duże i nie wracają już do swoich prawidłowych rozmiarów.

Skutki występowania przerośniętych migdałów, w tym tzw. trzeciego migdałka

utrudnione przełykanie, co może doprowadzić do braku apetytu oraz niedoboru masy ciała i wzrostu,nadmierna senność w czasie dnia,problemy z koncentracją uwagi,słaby rozwój fizyczny, intelektualny i emocjonalny,ciągłe zmęczenie nawet po długim śnie,sen nawet w pozycji stojącej,częste anginy, zapalenie zatok, krtani, co może rozwinąć się w zapalenie stawów, mięśnia sercowego czy tzw. gorączkę reumatyczną,częste występowanie kataru i kaszlu,powiększenie węzłów chłonnych szyi,ropnie okołomigdałkowe,częste stany zapalne, gdyż w przerośniętych migdałach gromadzą się bakterie, które dostają się do krwi,utrudnione oddychanie przez nos,zapalenie ucha środkowego lub niedosłuch na skutek braku przepływu świeżego powietrza do ucha środkowego,chrapanie podczas snu,bezdechy trwające od kilku do kilkunastu sekund, co może doprowadzić do zmian w płucach, zmian w ośrodkowym układzie nerwowym, a nawet do zatrzymania akcji serca,mowa nosowa,wada zgryzu.

Ważne jest, aby dbać o odporność organizmu i szybko zwalczać pojawiające się infekcje. Jeśli jednak anginy powracają kilka razy w roku i występują niektóre z wyżej wymienionych objawów najlepiej udać się do laryngologa, który oceni, czy warto poddać się zabiegowi i na pewno zleci wykonanie wymazu z gardła. Nie zawsze usuwa się migdały w całości, czasami się je tylko zmniejsza. Obecnie głównym wskazaniem do usunięcia migdałów jest problem z połykaniem, bezdech senny oraz powikłania anginy w postaci ropowicy lub ropnia okołomigdałkowego. Sam zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. Trwa krótko, zwykle około pół godziny i wiąże się z krótkim pobytem w szpitalu (1–3 dni).Wcześniej jednak należy wykonać badania EKG, prześwietlenie klatki piersiowej, badanie moczu oraz badanie krwi umożliwiające ocenę krwawienia i krzepnięcia krwi. Jest to bardzo ważne badanie, gdyż rany po zabiegu muszą zagoić się same (migdałów się nie zszywa). Jeżeli krew będzie słabo krzepła, może dojść do poważnego krwotoku, a nawet śmierci. Po zabiegu należy prowadzić oszczędzający tryb życia przez około trzy tygodnie i spożywać chłodne, płynne pokarmy — wskazane są lody. Dorośli zazwyczaj przechodzą ciężej taką operację niż dzieci, u nich też problemy z przerośniętymi migdałami mogą przebiegać inaczej.