Choroby skóry w ciąży

Winą za choroby skórne w ciąży w większości przypadków można
obarczyć hormony. Panująca w organizmie burza hormonalna prowadzi do
intensyfikacji pracy komórek barwnikowych, które odpowiadają za przebarwienia
skórne. Rosnący płód sprawia, że napięta i sucha skóra brzucha swędzi i pokrywa
się krostkami. Zmiany skórne w ciąży mogą być uznawane za normalne i
tymczasowe, ale także za patologiczne i wymagające leczenia.

Świąd skóry w ciąży

Skóra może swędzieć na skutek zaburzenia pracy wątroby, w
której wzrasta poziom soli kwasów żółciowych lub która źle reaguje na wzrost
stężenia estrogenów. Dysfunkcje wątroby są charakterystycznym objawem cholestazy ciążowej – rzadkiej i
niebezpiecznej choroby, która może zagrażać zdrowiu matki i dziecka. Dlatego
gdy tylko zauważysz pierwsze objawy cholestazy(pojawiają się ok. 30. tygodnia ciąży: swędzenie podeszwy stóp i
rąk nasilające się wieczorem, co utrudnia zasypianie, mdłości, utrata apetytu)
zgłoś się do lekarza.

Pokrzywka alergiczna
to kolejna możliwa przyczyna świądu. Pojawia się w trzecim trymestrze ciąży w
postaci bąbli i grudek umiejscowionych w okolicach rozstępów skórnych, na
tułowiu i kończynach. Pokrzywka nie zagraża ani matce ani dziecku. To jedna z
najczęstszych chorób skóry w ciąży. Warto jednak udać się do lekarza
prowadzącego i poprosić o bezpieczne środki uśmierzające świąd. Wysypka
ustępuje do kilku tygodni po porodzie.

Wysypka w ciąży

Na początku ciąży poziom progesteronu gwałtownie wzrasta. Gdy
kobieta cierpi na nadwrażliwość na progesteron (rzadka przypadłość), na
grzbiecie dłoni, kolanach, udach i pośladkach pojawia się wysypka
przypominająca trądzik. Wykwity nie swędzą, ale mogą pojawić się bóle stawów i
zmiany w płucach. Autoimmunologiczne progesteronowi
zapalenie skóry, bo tak nazywa się ta przypadłość, zwiększa ryzyko
wystąpienia porodu. Dlatego z objawami należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Ryzyko przedwczesnego porodu i zahamowanie rozwoju płodu
niesie ze sobą opryszczka ciężarnych.
Ta choroba o podłożu immunologicznym charakteryzuje się wystąpieniem
pęcherzyków i grudek w okolicy pępka, ale także na tułowiu, pośladkach,
przedramionach oraz na powierzchni dłoni i stóp. Zamiany skórne rzadko
pojawiają się na owłosionej skórze głowy. Choroba cofa się po porodzie. Wymaga
konsultacji lekarskiej.

Gdy krostki pojawią się w trzecim trymestrze ciąży w okolicy
fałdów skórnych, na zgięciach stawów, wewnętrznej części ud i podbrzuszu, a do
tego dojdzie gorączka, bóle stawów, biegunka, wymioty i obrzęki – możliwe, że
dolega ci liszajec opryszczkowaty. Choroba
może spowodować niewydolność nerek i krążenia u matki oraz obumarcie płodu.
Dlatego często lekarze podejmują decyzję o zakończeniu ciąży poprzez cesarskie
cięcie.

Przebarwienia skóry w ciąży

Przebarwienia w ciąży powstają przede wszystkim w wyniku zintensyfikowanej
pracy melanocytów, komórek barwnikowych. Działające od wewnątrz estrogeny, a od
zewnątrz promienie słoneczne zwiększają produkcję melaniny, która odpowiada za
kolor skóry, a w tym przypadku za przebarwienia. U kobiet w ciąży nadmiar
barwnika zwykle gromadzi się wokół ust, na policzkach, czole i skroniach,
tworząc symetryczne plamy. Jest to tzw. ostuda
(in. melanodermia). Leczenie przebarwień tego typu możliwe jest dopiero po
zakończeniu ciąży. W czasie ciąży należy unikać ekspozycji skóry na słońce oraz
stosować kremy z filtrami.

W czasie ciąży ciemnieją przede wszystkim obszary, które już
przed ciążą charakteryzowały się nieco ciemniejszym kolorem niż pozostałe
obszary skóry, czyli: sutki, skóra narządów płciowych, wewnętrzna strona ud
oraz skóra pod pachami. Charakterystycznym dla kobiet w ciąży przebarwieniem,
które znika po porodzie, jest linea nigra  – ciemna linia biegnąca wzdłuż brzucha.