Piekielnie ostra zupa z czerwonej papryki

Dziś chciałabym przedstawić bardzo ciekawy przepis na zupę paprykową. Receptura dzięki swojej ostrości i składnikom wpisuje się w kuchnię meksykańską. Podstawą zupy, o której będziemy mówić, jest bardzo ostra czerwona papryka, która wywodzi się z tropikalnych regionów Ameryki. Stała się niezwykle popularna w kuchni meksykańskiej, której jest symbolem. Na obszarze tym aztecka chili jest niezastąpionym elementem większości potraw.

Papryka w kuchni

W jaki sposób papryka chili zyskała taką popularność? Zjawisko to ma związek z wierzeniami Indian, którzy uważali, że zjadane w znacznych ilościach są w stanie poprawić potencję oraz nadają człowiekowi zdolność do rzucania czarów na innych. Istnieją meksykańskie plemiona indiańskie, które po dziś dzień czczą bogów chili, mających czuwać nad uprawami papryki. Z czasem trafiła ona także do Europy. Tak właściwie, została odkryta wraz z Ameryką przez Krzysztofa Kolumba, który po raz pierwszy trafił na Haiti (wówczas zwane Hispaniolą) w 1492 roku. Zamiast owianych legendą bogactw Wschodu, podróżnik i odkrywca ze swoich 4 wypraw na nowy kontynent przywiózł fasolę, tytoń, wiele nowych owoców oraz ostrą paprykę chili. Europejską stolicą papryki są z pewnością Węgry. Tu jednak papryka trafiła inną drogą – wschodnią, wraz z najazdami Turków. Dla Węgrów ma one ogromne znaczenie – wielu podkreśla, iż pomaga im zachować charakterystyczny dla tej nacji temperament. Papryczka chili niewątpliwie może mieć wpływ także na ognisty rytm węgierskiego czardasza. Co ciekawe, w postaci wysuszonej i sproszkowanej przez wiele stuleci stosowana była przez ludzi ubogich, nie mogących sobie pozwolić na drogi ówcześnie pieprz, który sprowadzany był z Indii. Z tego tez powodu, księgi kucharskie pochodzące z tego okresu nie zawierają przepisów na dania z papryką. Jednak z czasem zaczęła być używana w kuchniach coraz to zamożniejszych Węgrów, aż w końcu została ich przyprawą narodową.

W kuchni papryka chili jest niezastąpiona ze względu na swoją wyjątkową pikantność, której nie posiada nawet pieprz. Można ją spotkać w wielu postaciach, m.in. w formie suszonej, marynowanej, mrożonej, surowej oraz w licznych sosach do potraw. Jest popularnym składnikiem gulaszu i paprykarza. Ponadto, nierzadko stosowana jest do wzbogacenia smaku potraw z fasoli, soczewicy, drobiu oraz zup z mięsem. Ciężko wyobrazić sobie kuchnię meksykańską bez tego ostrego składnika.

Paprykowe akcenty w zupie

A teraz czas na przepis. Nie jest to typowa meksykańska zupa, ale sądzę, że żaden mieszkaniec latynoamerykański nie pogardziłby talerzem paprykowego przysmaku! Zatem do dzieła!

Składniki:

• 4 łyżki oliwy z oliwek,
• 2 cebule (posiekane),
• 2 marchewki (obrane i posiekane),
• 3 ząbki czosnku (posiekane),
• 2 łyżeczki posiekanych świeżych liści tymianku,
• 6 szklanek bulionu z kurczaka,
• 2 słoiki palonej czerwonej papryki (odsączone),
• kilka ziemniaków (obrane i grubo posiekane),
• ½ szklanki białego wytrawnego wina,
• 1 łyżka cukru,
• sól i świeżo zmielony czarny pieprz,
• kawałki bagietki pokrojonej w kostkę,
• ½ szklanki serka mascarpone.

Przygotowanie:

Podgrzej 2 łyżki oleju w głębokim garnku na średnim ogniu. Dodaj cebulę, marchew, czosnek, tymianek i smaż, aż cebula się zeszkli. Dodaj bulion, paprykę, ziemniaki, wino i cukier. Doprowadź do wrzenia na dużym ogniu. Następnie należy zmniejszyć temperaturę, częściowo przykryć garnek i gotować na wolnym ogniu, aż ziemniaki staną się bardzo miękkie, mieszając zupę od czasu do czasu. Potem trzeba schłodzić nieco zupę, a korzystając z blendera, zmiksować zupę na gładkie puree. Doprawić zupę do smaku solą i pieprzem. W międzyczasie podgrzać pozostałe 2 łyżki oleju na patelni na średnim ogniu. Dodać kostki chleba i przysmażyć je na złoty kolor. Na koniec wlać zupę do miseczek, na wierzch wkładając łyżeczkę sera mascarpone i grzanki. Solidnie posyp jeszcze pieprzem i skrop lekko tabasco, jeśli chcesz!

Bardzo ostre i bardzo smaczne!