Selline Bleu EDT

Ostatnio stanęłam przed sporym wyzwaniem – absolutnie pozbawiona środków finansowych musiałam kupić babci jakiś oryginalny prezent na 70-te urodziny. Z ostatnimi groszami w portfelu wybrałam się na zakupy, wylądowałam w Rossmanie. Absolutnie nic nie przypadło mi do gustu. Błądząc tak bez celu i nadziei, zawędrowałam w okolice półki z perfumami. A tam cena prześciga cenę, a marka markę. Spuściłam smutnie wzrok i na samym dole wielkiej kolumny, moim oczom ukazało się to czego szukałam. Błękitne i różowe kartoniki opatrzone etykietkami z ceną idealnie mieszczącą się w resztkach mojego budżetu.

Oczywiście tak niewygórowana cena wyklucza dostępność jakichkolwiek testerów. Nawet pani obsługująca stoisko nie była w stanie mi pomóc, powiedziała jedynie, że prawdopodobnie wersja Rouge będzie słodsza. Trudno, raz kozie śmierć. Dla bezpieczeństwa własnego nosa wybrałam wersję Bleu.

Przybiegłam do domu, żeby obejrzeć jakiego kota w worku zakupiłam. Ostrożnie otworzyłam pudełko. Moim oczom ukazała się smukła, elegancka butelka (100ml) zwieńczona niebieskim, matowym koreczkiem. Ostrożnie psiknęłam na nadgarstek – zapach miły, taki wiosenny, kwiatowo-powietrzny, bardzo lekki. Nie pogardziłabym takim, gdybym sama miała go dostać w prezencie. Pobiegłam zatem do łazienki, dokładnie umyłam rączki mydełkiem, tak aby nic nie dało się wyczuć. Cóż, na niewiele to się zdało, gdyż zapach wciąż był wyczuwalny na moim nadgarstku. Trudno, ale miało to znaczyć, że zapach będzie trwały (i faktycznie tak jest!).

Kiedy nadszedł sądny dzień, zapakowałam kartonik i wręczyłam go solenizantce. Babcia nie mogła wyjść z zachwytu nad zapachem, a przyznam, że jest dość wybredna w tej kwestii. Cieszę się, że sprawiłam jej tyle radości, a przy okazji niechcąco sobie, gdyż czasem zdarza mi się podkradać Selline mojej babuni.

Z całej historii wniosek płynie taki, że wcale nie trzeba wydawać kosmicznych pieniędzy na dobry, ciekawy zapach. Polecam!!!