Wczesne objawy SM. To zaniepokoi nawet 20-latka!

— W porę postawiona diagnoza i odpowiednie leki są w stanie spowolnić rozwój choroby, a także złagodzić jej niezwykle bolesne i utrudniające normalne funkcjonowanie objawy – mówi dr n. med. Gabriela Kłodowska-Duda z Neuro-Care w Katowicach, specjalizująca się w leczeniu chorych na SM.

Choroba ta może się objawiać na różne sposoby, gdyż oddziałuje na różne części mózgu. We wczesnym stadium chorzy mogą doświadczać tylko jednego symptomu choroby, a niektórzy mają kilka objawów jednocześnie.

Jednym z najwcześniejszych objawów może być upośledzenie wzroku, od lekko nieostrego widzenia do zupełnej ślepoty. Pogarsza się ostrość widzenia, widzenie jest podwójne, obraz wyblakły, zaburzenia widzenia kolorów, ból gałki ocznej.

Mogą nastąpić porażenia rąk i nóg, zaburzenia ruchowe, trudności w utrzymaniu równowagi, brak kontroli nad czynnościami fizjologicznymi. Pojawiają się zaburzenia czucia: odczucie mrowienia, kłucia lub pieczenia, stępiony zmysł dotyku. U chorych można zaobserwować  zaburzenia seksualne. U kobiet w postaci niewrażliwości łechtaczki, spadkiem libido, utratą osiągania orgazmu. U mężczyzn zaburzeniem erekcji.

Początkowe objawy choroby są różne. Z czasem jednak wzorzec choroby staje się coraz bardziej jednolity. Pojawiają się cykle ataków, które zwykle ustępują, czasami na bardzo długo. Bardzo nieliczni chorzy nigdy nie mają ataków, ale od początku odczuwają powolne, stopniowe ograniczenie różnych funkcji.

Terapia łagodzi przebieg choroby. Nie ma leków, które skutecznie leczą SM. Są jednak takie, które w istotny sposób hamują postęp choroby. Ich zadaniem jest modyfikowanie pracy układu immunologicznego. Taka terapia zmniejsza liczbę zaostrzeń choroby.

Bardzo ważne dla chorych jest prowadzenie właściwego trybu życia, który nie dopuszcza do nadmiernej otyłości, przemęczenia fizycznego i psychicznego, narażenia na przegrzanie, dodatkowe infekcje i stany zapalne. Są to bowiem czynniki, które mogą spowodować kolejny rzut choroby.