Miód – płynne złoto

Skład miodu

Miód składa się głównie z węglowodanów – 75% jego wszystkich składników to cukier. Ale przecież cukier szkodzi! Cukier rafinowany – tak. Natomiast cukier występujący w miodzie nie obciąża organizmu tak bardzo jak sacharoza. Miód może zawierać 30 różnych rodzajów cukru. To wszystko zależy od pszczół, które pozyskują nektar i spadź. One także przy użyciu różnych enzymów, przetwarzają jeden rodzaj cukru w drugi.

Rodzaje miodu

Preparaty lecznicze pochodzenia roślinnego zwalczają różne choroby albo przynajmniej łagodzą ich objawy. Przyczyniają się do tego najrozmaitsze substancje w nich zawarte. Rumianek przeciwdziała stanom zapalnym, koper włoski pomaga na wzdęcia, waleriana uspokaja, tymianek łagodzi kaszel itp. czytamy w książce Miód dla zdrowia i urody, którą napisał Detlef Mix. Jest wiele rodzajów miodu. Jeden miód jest jaśniejszy, inny ciemniejszy. Jeden ma więcej cukru i minerałów, inny mniej. Wszystko zależy od zawartości pyłków w jego składzie.

Miód akacjowy – jest bardzo popularny i lubiany, ma delikatny smak i jasny kolor. Wykazuje działanie lecznicze w przeziębieniu i kaszlu. Polecany przy nadkwasocie żołądka.

Miód gryczany – ciemny miód o intensywnym smaku i zapachu. Bardzo dobrze wpływa na trawienie i przemianę materii. Ponieważ w gryce występuje duża koncentracja rutyny, jest dobry na niedokrwistość i żylaki.

Miód lipowy – działa podobnie jak herbatka z lipy, czyli antyseptycznie i rozgrzewająco. Jest idealny na zimowe wieczory. Stosowany w kaszlu, przy przeziębieniach i grypie, skutecznie walczy także z gorączką. Pobudza apetyt.

Miód rzepakowy – charakteryzuje się łagodnym smakiem i delikatnym aromatem. Gdy postoi dłużej w słoiku, szybko się krystalizuje i staje się biały. Niektórzy twierdzą, że ten miód dodaje siły i energii. Zalecany jest dla osób cierpiących na choroby: serca, dróg oddechowych i mających problemy z wątrobą.

Miód słonecznikowy – ma piękny złoty kolor i gęstą konsystencję. Wspomaga trawienie, wzmacnia odporność i obniża temperaturę – tak twierdzą pszczelarze. Warto go spróbować, by przekonać się czy to prawda, bo jest bardzo smaczny.

Miód szałwiowy – odnajdziemy w nim ziołowy smak z delikatną słodyczą. Ponieważ szałwia ma właściwości terapeutyczne, takie same cechy będzie miał miód. Leczy stany zapalne dziąseł, jamy ustnej i gardła, działa uspokajająco, poprawia pracę jelit i żołądka. Polecany dla dzieci, bo uśmierza kaszel i stawia na nogi.

Miód wrzosowy – może mieć różny odcień, od bursztynowego po herbaciany. Ma ziołowy smak i galaretowatą konsystencję. Często sprzedawany jest w plastrach. Polecany w kamicy nerkowej, reumatyzmie i artretyzmie. Bardzo dobrze działa także na prostatę, pęcherz i serce. Zawiera dużo wapnia i kwasu krzemowego.

Miód jodłowy – ma ciemnozielony kolor i zawiera olejki eteryczne z jodły. Świetnie nadaje się do inhalacji, w przypadku trudności z oddychaniem i zaleganiu flegmy w górnych drogach oddechowych.

Miód koniczynowy – jest kremowy i pyszny, chociaż szybko się krystalizuje. Uwielbiają go sportowcy, ponieważ dzięki dużej zawartości cukru, szybko przywraca utraconą energię. Jego działanie uspokajające może być wykorzystywane u niemowląt i małych dzieci. Ponoć jest pomocny w stanach niepokoju, działa rozkurczowo i wykrztuśnie.

Miód manuka – to miód z drzewa herbacianego, jest prawdziwym unikatem wśród miodów. Budzi zachwyt naukowców na całym świecie. Zapewne dlatego, że obecne w nim substancje zwalczają bakterie, wirusy i grzyby atakujące ludzki organizm. Ma on bardzo silne właściwości antybakteryjne. Potrafi zwalczać bakterie zakażające rany np. gronkowca złocistego, pałeczkę okrężnicy. Miód ten często stosuje się w szpitalach.

W swojej książce o miodzie – Detlef Mix opisuje przypadek pewnego 70-letniego Anglika, który zachorował na zapalenie płuc wywołane bardzo rzadką bakterią. Choroba postępowała bardzo szybko i po tym jak pacjent zaczął mieć poważne kłopoty z oddychaniem, lekarze zaproponowali mu dwuletnią kurację seriami trzech różnych antybiotyków. Anglik nie zgodził się, ale wiedząc o zdrowotnych właściwościach manuki zaczął spożywać ten miód. Po 7 dniach poczuł się lepiej, po ośmiu tygodniach zupełnie pozbył się choroby. Jest to niezwykły sukces, biorąc pod uwagę wiek pacjenta.

Miodu nie należy uważać za cudowne lekarstwo. Jest on przede wszystkim składnikiem naszego pożywienia mającym właściwości lecznicze – ostrzega jednak Detlef Mix.

Źródło: Detlef Mix „Miód dla zdrowia i urody”