Co to jest dysleksja?
Dysleksja to trudności w uczeniu się, przejawiające się głównie kłopotami w czytaniu, pisaniu u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym. Jest uwarunkowana zmianami w centralnym układzie nerwowym, głównie w mózgu i w móżdżku. Może ona mieć podłoże genetyczne, bądź jest spowodowana mikrouszkodzeniem w czasie ciąży, porodu oraz wcześniactwem. Prawdopodobieństwo odziedziczenia trudności w czytaniu wynosi około 60%, a problemów z ortografią od 70 do 80%.
Jakie są objawy dysleksji:
trudności w pisaniu i wypowiadaniu się na piśmieproblemy z rozumieniem tekstusłabe tempo czytania, błędy w czytaniuliczne błędy ortograficzne i interpunkcyjnemylenie, gubienie, przestawianie litertrudności w pisaniu wyrazów i dwuznaków oraz w zmiękczaniukłopoty z zapamiętaniem dat, nazwisk, nazw kolorówproblemy z oznaczaniem czasu, kierunków na mapiekłopoty z matematyką, z nauką tabliczki mnożeniatrudności w nauce języków obcychproblemy ze starannym rysowaniemwolne tempo pracysłaba koncentracjamała sprawność ruchowa
W jaki sposób wykryć dysleksję?
Im wcześniej wykryta, tym większa nadzieja na lepsze wyniki w nauce. Dlatego jeśli dziecko ma objawy dysleksji, należy udać się do szkoły i poprosić wychowawcę oraz nauczyciela polonistę o wypełnienie opinii o uczniu. Z opinią trzeba udać się do najbliższej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w której specjaliści sprawdzą, czy obawy rodziców o dysleksję są słuszne. W razie potrzeby wydadzą specjalne zaświadczenie. Nie oznacza ono jednak, że dziecko jest zwolnione z czytania i pisania. Wręcz przeciwnie.
Po co zaświadczenie o dysleksji?
Zaświadczenie upoważnia ucznia do wydłużonego czasu pisania sprawdzianu po 6 klasie i egzaminu gimnazjalnego w szkole. Nauczyciel jest zobowiązany do uwzględnienia zaleceń poradni.
Jak pomóc dyslektykowi?
Jeżeli dziecko jest dyslektykiem bardzo ważne jest wsparcie i pomoc ze strony najbliższych. Pozostawione samo ze swoim problemem często ma kłopoty z rówieśnikami, nie chce chodzić do szkoły, co może przerodzić się w fobię szkolną. Pojawiają się problemy emocjonalne i osobowościowe, zniechęcenie, brak wiary w siebie i motywacji do pracy. Dyslektycy powinni ćwiczyć pisanie i czytanie nie tylko w szkole, ale i w domu. Rodzice mogą skorzystać z bogatych ofert wydawnictw bądź z różnorodnych programów multimedialnych, które pomagają dzieciom z dysleksją. Bardzo popularny staje się preparat, który wspomaga funkcjonowanie mózgu i oczu. Składa się on z oleju ryb morskich i oleju z wiesiołka. Najnowsze badania dowodzą, że pomaga on w pokonywaniu trudności z pisaniem i czytaniem. Można nim uzupełniać dietę dziecka. Uczniowie powinni uczęszczać na reedukację w szkole lub w poradni. W niektórych szkołach, gdzie jest dużo dzieci dyslektycznych powstają klasy terapeutyczne. Jeśli nie ma ich w szkole twojego dziecka, wystąp z taką propozycją na wywiadówce lub poproś dyrektora. Zdarza się, że szkoły, a także Polskie Towarzystwo Dysleksji organizują turnusy terapeutyczne. Warto tam wysłać swoje dziecko.
Kim jest dyslektyk?
Dyslektyk jest bardziej wrażliwy, cechuje go ponadprzeciętna ciekawość, świetna intuicja i bogata wyobraźnia. Dysleksja jest niezależna od inteligencji i nie jest przeszkodą do osiągnięcia sukcesu. Świadczyć o tym może chociażby fakt, że do grona sławnych dyslektyków zaliczają się: Albert Einstein, Leonardo da Vinci, Winston Churchill, Hans Christian Andersen, Walt Disney, Cher, Tom Cruise i Whoopi Goldberg.
