Apiterapia, czyli zdrowie z ula
JOLANTA MARTIN • dawno temuWszyscy zapewne znają lecznicze właściwości miodu, który od wieków stosowany jest w Polsce jako dodatek do potraw i remedium na wiele dolegliwości. Miód ma przede wszystkim właściwości bakteriobójcze, ale także wpływa korzystnie na trawienie, pracę serca i poprawę odporności.
Termin apiterapia pochodzi od łacińskiej nazwy pszczoły miodnej Apis mellifera i oznacza dział medycyny naturalnej zajmujący się leczeniem i profilaktyką chorób za pomocą produktów pszczelich. Apiterapia wraz ze wzrostem zainteresowania naturalnymi metodami leczniczymi staje się coraz popularniejsza. Jednak należy pamiętać, że przeciwwskazaniem do stosowania apiterapii jest uczulenie na produkty pszczele.
Jednak oprócz miodu w apiterapii stosowane są również inne, mniej znane produkty wytwarzane przez pszczoły. Są to: pyłek kwiatowy, mleczko pszczele, propolis i jad pszczeli.
Pyłek kwiatowy
Zbierany jest przez wyspecjalizowane pszczoły robotnice zwane zbieraczkami, które dostarczają go do ula w postaci tzw. obnóży, czyli małych, zbitych grudek pyłku zlepionych odrobiną miodu. Pyłek kwiatowy jest prawdziwą skarbnicą substancji odżywczych. Zawiera liczne makro- i mikroelementy oraz witaminy: C, A, D, E oraz z grupy B.
Pyłek kwiatowy polecany jest w leczeniu niedokrwistości, zwłaszcza związanej z niedoborem żelaza. Badania wykazały, że systematyczne stosowanie preparatów pyłku powoduje zwiększenie liczby krwinek czerwonych oraz wzrost poziomu hemoglobiny we krwi. Pyłek kwiatowy zawiera również nienasycone kwasy tłuszczowe, które skutecznie obniżają poziom cholesterolu we krwi. W związku z tym bywa także polecany w terapii miażdżycy. Ze względu na swoje działanie przeciwzapalne i przeciwobrzękowe, stosowany jest w leczeniu zapalenia i przerostu gruczołu krokowego (prostaty). Poleca się go w leczeniu chorób wątroby, ponieważ działa odtruwająco i regenerująco na ten narząd.
Pyłek kwiatowy można kupić w aptekach i sklepach zielarskich w postaci kapsułek lub tabletek. Przeciwwskazaniem do stosowania pyłku kwiatowego jest alergia na pyłki roślinne.
Mleczko pszczele
Jest galaretowatą wydzieliną produkowaną przez gruczoły gardzielowe młodych pszczół robotnic. Larwy robotnic i trutni są w ulu karmione mleczkiem jedynie przez pierwszych 60 godzin życia. Królowa matka jest karmiona tym odżywczym pokarmem przez całe życie, dzięki czemu żyje 40 razy dłużej niż pozostałe pszczoły, jest od nich dużo większa i niezwykle płodna. Mleczko jest najdroższym produktem pszczelim, bo w ulu jest go niewiele i trudno jest je pozyskać.
Mleczko pszczele jest skarbnicą witamin z grupy B, a szczególnie dużo zawiera kwasu pantotenowego. Polecane jest osobom zestresowanym, przeciążonym pracą i nauką, ponieważ większa siły witalne oraz poprawia pamięć i koncentrację. Mleczko pszczele działa również przeciwmiażdżycowo, poprawia wydolność krążenia, apetyt, a także trawienie.
Produkt ten najlepiej stosować w postaci tabletek, które umieszcza się pod językiem, bo wchłania się bardzo dobrze przez błony śluzowe. Kuracja mleczkiem pszczelim powinna trwać przez miesiąc.
Propolis (kit pszczeli)
Jest to substancja służąca pszczołom do uszczelniania oraz dezynfekcji ula. Ma szeroko udokumentowane właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze i przeciwwirusowe. Preparaty propolisu (np. w postaci tabletek do ssania) stosowane są często w leczeniu infekcji gardła, ponieważ działają przeciwzapalnie i odkażająco. Kit pszczeli polecany jest także w leczeniu stanów zapalnych pochwy, ponieważ hamuje rozwój drożdżaków i rzęsistka pochwowego. Propolis działa również regenerująco i przeciwzapalnie na skórę.
W aptekach dostępne są liczne preparaty z dodatkiem propolisu: nalewki, spraye do gardła, maści, tabletki do ssania oraz globulki dopochwowe. Należy pamiętać, że propolis może wywołać reakcję alergiczną, więc przy pierwszym jego stosowaniu należy zachować szczególną ostrożność.
Jad pszczeli
Leczenie jadem pszczelim stosuje się w wyspecjalizowanych ośrodkach apiterapii pod nadzorem lekarza w indywidualnie dobranych cyklach czasowych. Pszczoły przystawia się do ciała pacjenta przez specjalną siateczkę, przez którą wstrzykują one niewielką ilość jadu, nie zostawiając żądła. Metodę tę wykorzystuje się przy leczeniu schorzeń reumatycznych, artretyzmu i nadciśnienia.
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze