Już od dawien dawna post wykorzystywany był do celów leczniczych i poprawiania odporności psychicznej i fizycznej, służył też umacnianiu wiary.
Głodówka pomaga jednak nie tylko zwalczyć samą chorobę, ale również jej przyczynę. Dlatego wyróżnia się głodówki, które stosuje się z powodu choroby i takie, które służą oczyszczeniu i biologicznemu odnowieniu organizmu.
Głodówki możemy podzielić na krótkie: 1-, 3-, 7-dniowe i dłuższe: do kilku tygodni. Należy wspomnieć, że nie wolno stosować ich bez konsultacji z dietetykiem i lekarzem, gdyż w przeciwnym razie może to przynieść przykre konsekwencje. Prócz wewnętrznej potrzeby zastosowania głodówki, wyznacznikiem powinny być wyniki profilaktycznych badań lekarskich: badania serca, układu krążenia (biorąc pod uwagę zawartość kwasu moczowego, poziom ciał tłuszczowych i cholesterolu we krwi), wydolności płuc oraz podstawowe parametry określające sprawność przemiany materii.
Komu głodówka?
Osoby zdrowe i szczupłe
W wyniku głodówki następuje ubytek masy ciała. Jeśli nie przekracza on 5% masy ciała, to nie ma żadnych zastrzeżeń co do ich przeprowadzania.
Osoby pulchne lub z nadwagą
Kuracja głodowa jest tutaj wskazana, jednak nie wolno stracić więcej niż 10% masy ciała podczas jednej kuracji, ponieważ grozić to może znacznymi niedoborami pierwiastków śladowych, które potrzebne są do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Osoby chore
W tym przypadku post leczniczy możliwy jest tylko w warunkach sanatoryjnych pod nadzorem dietetyka i lekarza.
Obecnie, inaczej niż jeszcze pół wieku temu, głodówce nie przypisuje się już leczniczych właściwości. Mimo to dobrze wspomaga ona leczenie wielu schorzeń, z którymi medycyna konwencjonalna się jeszcze nie uporała, bądź leczenie konwencjonalne jest drogie i skomplikowane. Zaliczyć tu można stany reumatyczne, gościec, łuszczyca czy choćby migreny.
Zasady stosowania głodówki
Przy poście jednodniowym należy przez 24 godziny powstrzymać się od spożywania posiłków, dbając o dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości płynów w postaci wód źródlanych lub stołowych w celu wypłukania uwolnionych dzięki postowi toksyn. Podobnie postępuje się przy głodówce 2-3 dniowej, należy jednak wówczas bacznie obserwować zmiany w organizmie.
U osoby zdrowej podczas stosowania głodówki w pierwszym rzędzie rozkłada się tłuszcz. U chorych osób - patologiczne zwyrodnienia, związki obce, stare złogi i ropienie.Niektóre osoby w pierwszych dniach stosowania głodówki mogą odczuwać silne bóle głowy, swędzenie skóry, osłabienie i nudności. Związane jest to z przechodzeniem toksyn do krwi, które później powinny być wydalone z organizmu wraz z moczem. Inne osoby natomiast już od samego początku stosowania kuracji mogą czuć się dobrze, lekko i mieć zwiększoną zdolność do pracy umysłowej.
Podczas stosowania głodówki istotnym elementem jest pielęgnacja jamy ustnej. Przynajmniej dwa razy dziennie powinno się myć zęby i język. W czasie kuracji nie wolno stosować kosmetyków i palić papierosów.
Przed rozpoczęciem głodowania należy nauczyć się samoobserwacji organizmu, m.in. mierzyć tętno, ilość oddechów na minutę, dobową ilość moczu, ilość wypróżnień, codziennie mierzyć też wagę ciała i ciśnienie tętnicze krwi.W trakcie głodowania powinno się również zażywać więcej ruchu, np.: jogging, jazda na rowerze, spokojny bieg na średni dystans bez zadyszki..
Podczas głodówki:
nie jedz stałych posiłków przez 1, 2, 3 dni, tydzień, dwa lub dłużejdużo pij: herbaty, wywarów z jarzyn, soków owocowych, jarzynowych oraz wodypozbądź się alkoholu, słodyczy i kawyrozluźnij kontakty rodzinne i zawodowe, odłóż na później wszystkie ważne sprawy, trzymaj się z dala od telefonurób to, czego Twój organizm się w danej chwili domaga i na co masz ochotęwyśpij się, idź na spacer, poczytaj, posłuchaj muzyki etc.
Nigdy nie stosuj głodówki bez konsultacji z dietetykiem i lekarzem, a jeśli już to tylko 1- dniową.
