Spanie z dzieckiem

Na temat wspólnego spania rodziców z dzieckiem krąży wiele
teorii. A ty co o tym myślisz? Śpisz czy nie śpisz z dzieckiem? Szerzej o zaletach
i wadach dzielenia rodzicielskiego łoża z niemowlakiem w dalszej części
artykułu.

Spanie z dzieckiem — zalety

Największą korzyść ze spania maluszka u boku mamy ma… mama. Nocne
karmienie nie jest takie straszne, gdy wystarczy przystawić leżące obok
niemowlę do piersi. Więcej trudu należy włożyć w przewinięcie potomka, ale czego
się nie robi dla dziecka?

Niektórzy dopatrują się we wspólnym spaniu sposobu na
wzmocnienie odporności dziecka. Spanie w sterylnym łóżeczku to, zdaniem
niektórych, odwlekanie kontaktu z drobnoustrojami, z którymi prędzej czy
później dziecko będzie musiało się zetknąć.

Niemowlę łatwo marznie, dlatego wspólne łóżko w chłodne noce
to sposób na ogrzanie malca. Poza tym, przy mamie dziecko śpi spokojniej.

Obawa przed bezdechem sennym dziecka spędza sen z powiek nie
jednym rodzicom. Dlatego też przenoszą maluszki do swojego łóżka, by móc je
stale kontrolować, jednocześnie pozwalając sobie na lekki sen.

Kiedy nie spać z dzieckiem?

Nie należy spać z dzieckiem, jeśli jedno z rodziców jest
chore. Zwykła infekcja u dorosłych, może być poważnym zagrożeniem dla zdrowia
niemowlęcia.

Rodzice, którzy śpią niespokojnie lub są otyli, nie powinni
spać z dzieckiem. O przyduszenie malca nietrudno.

Jeśli spanie z dzieckiem jest przyczyną ustania zbliżeń
intymnych między rodzicami, dziecko powinno zostać przeniesione do własnego łóżeczka. Oddalenie
się od siebie rodziców nie wróży niczego dobrego dla przyszłości rodziny.

Zażywanie leków nasennych oraz spożycie alkoholu to kolejne
czynniki eliminujące wspólny nocleg z maleństwem w jednym łóżku. 

Im dłużej dziecko śpi z rodzicami, tym trudniej będzie je
przyzwyczaić do samodzielnego spania. A z czasem łóżko stanie się dla trójki za
ciasne.