Pomóż swojemu mózgowi - zacznij żonglować!

Złożone zadania, takie jak żonglowanie, poprawiają kondycję ludzkiego mózgu. Tego zdania są naukowcy z Uniwerytetu w Oxfordzie.

Naukowcy twierdzą, że zauważyli5% wzrost w istocie białej – okablowaniu sieci mózgu. Uczestnicy badania byli szkoleni przez 6 tygodni i przeszli skanowanie mózgu przed i po badaniu. Na dłuższą metę żonglowanie może być wykorzystane do wsparcia leczenia stwardnienia rozsianego. Zespół z Oxford's Department of Clinical Neurology użył rezonansu magnetycznego, który był w stanie zmierzyć ruch cząsteczek wody w tkankach mózgu. Sygnał zmienia się w zależności od liczby wiązek włókien nerwowych oraz tego, jak są one szczelnie zapakowane.

Naukowcy przebadali grupę 24 zdrowych młodych ludzi, którzy nie potrafili żonglować. Podzielili ich na dwie grupy. Pierwsza grupa została poproszona o codzienne wykonywanie 30-minutowego żonglowania przez okres 6 tygodni, a druga nie robiła nic. Obydwie grupy przeszły skanowanie mózgu przy pomocy rezonansu magnetycznego przed i po badaniu.
Po sześciu tygodniach naukowcy zauważyli 5% wzrost w istocie białej mózgu u 12 członków z grupy ćwiczącej żonglowanie. Istota biała bierze udział w procesie uczenia się.

Zdaniem dr Heidi Johansen-Berg, kierownika badania, rezonans magnetyczny jest pośrednim sposobem pomiaru struktury mózgu i dlatego nie możemy być pewni, co dokładnie się zmienia, gdy uczestnicy uczą się żonglować.Dopiero przyszłe prace powinny sprawdzić, czy te wyniki odzwierciedlają zmiany w kształcie lub liczbie włókien nerwowych lub wzroście otoczki mielinowej wokół tych włókien,dodaje. Oczywiście nie znaczy to, że każdy powinien zacząć żonglować, by polepszyć pracę mózgu. Wybraliśmy żonglerkę po prostu jako zespół nowych umiejętności do nauki.

Dr Johansen-Berg stwierdziła, że do zastosowań klinicznych tej pracy jest jeszcze daleka droga. Jednocześnie dodała, iż wiedza na temat tego, że ścieżki w mózgu można poprawić, może mieć znaczenie w dłuższej perspektywie oraz mieć wpływ na wymyślanie nowych metod leczenia chorób neurologicznych, takich jak stwardnienie rozsiane, gdzie te ścieżki ulegają degradacji.

Badania opublikowano w czasopiśmie Nature Neuroscience.

Źródło: medycyna24.pl