Test PAPP-A

Standardowa diagnostyka ciąży dla kobiet przed 35 rokiem życia, bez obciążeń genetycznych, nie obejmuje wykonywania badań prenatalnych. Jednakże każda kobieta może z własnej woli za takie badanie zapłacić. Wówczas dochodzi do poszerzenia diagnostyki także poprzez wykonanie szczegółowych badań przesiewowych. Do jednych z nich należy właśnie test PAPP-A, który określa procent prawdopodobieństwa zachorowalności płodu na zespoły: Downa, Edwardsa i Pataua.

Na czym polega test PAPP-A?

U kobiety ciężarnej między 10 a 14 tygodniem ciąży, u której został przekroczony wiek 35 lat lub istnieje zwiększone ryzyko obciążeń chorobami genetycznymi z rodziny, wykonywane jest badanie przesiewowe PAPP-A. Uznawane jest za jedno z najmniej inwazyjnych badań prenatalnych, którego wyniki mają określić procent prawdopodobieństwa zachorowania płodu na trzy choroby genetyczne – zespół Downa, zespół Edwardsa i zespół Pataua. Całe badanie polega na przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu lekarskiego, pobraniu krwi od pacjentki i wykonaniu USG przezierności karku płodu. Uzyskane wyniki aż w 90% mogą określić chorobę Downa u dziecka. W sytuacji, gdy wyniki okażą się pozytywne, wówczas pacjentce zleca się do rozpatrzenia amniopunkcję, czyli inwazyjne badanie diagnostyczne płodu.

Przygotowanie do badania PAPP-A

Kobieta ciężarna poddająca się testowi PAPP-A nie musi specjalnie się przygotowywać. Jedynym ważnym elementem jest zachowanie spokoju wewnętrznego. Pacjentka nie wymaga bycia na czczo podczas pobierania krwi. Nieistotna jest również pora dnia, w której jest wykonywane to badanie. Ważne jest jednak, by test PAPP-A został wykonany między 10 a 14 tygodniem ciąży. Kobieta poddająca się samodzielnie takiemu badaniu nie wymaga żadnego skierowania. Natomiast pacjentki kierowane przez swojego lekarza prowadzącego ciążę potrzebują skierowania na tego typu badanie przesiewowe. Wyniki mogą zostać przekazane od razu lub nawet do 10 dni roboczych. Podczas spotkania z lekarzem, przeprowadzany jest z pacjentką wywiad. Następnie kobieta poddawana jest badaniu krwi oraz badaniu genetycznemu USG. Wyniki badań USG najczęściej są przekazywane od razu pacjentce.

Odczytywanie wyniku testu PAPP-A

Test PAPP-A musi być wykonywany przez specjalistów w dziedzinie diagnozowania badań prenatalnych płodu, w tym przezierności karku płodu. Wynik ujemny świadczy o niskim ryzyku zachorowalności płodu na choroby typu zespół Downa, zespół Edwardsa i zespół Pataua. Jednakże nie jest to 100% pewność. Pozytywny, dodatni wyniki testu PAPP-Aoznacza, że kobieta ciężarna znajduje się w grupie przyszłych mam o podwyższonym ryzyku wystąpienia u płodu powyższych chorób. Zleca się wówczas najczęściej biopsję trofoblastu lub amniopunkcję. Oba badania są inwazyjnymi badaniami diagnostycznymi noszącymi za sobą ryzyko uszkodzenia płodu lub doprowadzenia do poronienia. Trzeba jednak wiedzieć, że mimo iż test PAPP-A to bardzo czuły test, to statystycznie określa się, że średnio jedna na 50 kobiet uzyskujących pozytywny wynik testu faktycznie rodzi dziecko z zespołem Downa. Ostateczna decyzja poddawania się badaniom inwazyjnym należy jedynie do kobiety.