"Pieśń Nadii", Soheir Khashoggi

Urodzona w Egipcie Soheir Khashoggi od lat pisze o losie kobiet żyjących na Bliskim Wschodzie. Powieść „Miraże”, którą miałam już okazję recenzować, opowiada o Amirze, której udało się uciec od swojego męża oprawcy. Autorka opisuje świat arabskich kobiet wciśnięty w sztywne ramy tradycyjnego patriarchalnego modelu społeczeństwa. „Miraże” odniosły spory sukces i książkę przetłumaczono na dwadzieścia języków. „Pieśń Nadii” wpisuje się dokładnie w ten sam nurt tematyczny. Autorka po raz kolejny upomina się o prawa kobiet. Kobieta Wschodu jest dla Soheir Khashoggi źródłem nieustającej twórczej inspiracji.

Khashoggi próbuje swoimi powieściami zwrócić uwagę świata na problemy arabskich kobiet, na ich zniewolenie, uzależnienie od mężczyzn, niemożność stanowienia o sobie. „Miraże” są książką zdecydowanie mocniejszą, bo opowiadają o losach kobiety dręczonej przez męża, która decyduje się na ucieczkę ze znienawidzonego domu. Tymczasem „Pieśń Nadii” to przede wszystkim historia kobiecej przyjaźni i miłości. Autorka jedynie wspomina o arabskich zasadach współżycia, w myśl których dziewczynka musi słuchać brata, być posłuszna ojcu, musi bardzo uważać, by nie sprowadzić hańby na swoją rodzinę. Kiedy jest taka konieczność, musi zrezygnować z własnej edukacji, a nawet prywatnego życia. W Egipcie, gdzie rozgrywa się akcja powieści, prawa kobiet są bardziej respektowane niż w innych krajach regionu. Dziewczyny mogą tu uczęszczać do szkoły, mogą czasami, jak dzieje się to w przypadku bohaterki, realizować swoje pasje.

„Pieśń Nadii” opowiada historię Karimy Ismail, służącej urodzonej i wychowanej na plantacji bawełny. Piękny głos staje się jej przepustką do lepszego, dostatniego życia. Zanim jednak do tego dojdzie, dziewczyna doświadczy niejednokrotnie bólu i cierpienia. Sukces, światła sceny, tłumy wielbicieli stają się zupełnie nieważne, kiedy nagle znika Nadia, jej córka, owoc prawdziwej, lecz zakazanej miłości. Dalsze życie to oczekiwanie na jej powrót. Nadia, podobnie jak matka, okazuje się kobietą silną, zdecydowaną, świadomą własnych potrzeb i pragnień, poszukującą swojego przeznaczenia.

„Pieśń Nadii” to przede wszystkim historia kobiet rozłączonych ze sobą przez okrutny los. To także opowieść o pięknych i ponadczasowych uczuciach między ludźmi. W tle powieściowej akcji rozgrywa się dziejowy dramat. Konflikt między dążnościami egipskich patriotów walczących o niezależność swego kraju i brytyjskimi kolonizatorami się zaostrza. A jak wiadomo, wojna nie sprzyja pomyślnemu rozwiązaniu osobistych problemów, jest wręcz odwrotnie – może wszystko zrujnować.