Agresywne dziecko – jak sobie radzić?

Bunt u dziecka to naturalny etap jego rozwoju. Mówi się o kryzysie 8. miesiąca, buncie dwulatka, trzylatka… Ale czasem problem nie mija, a zbuntowane dziecko pozwala sobie na coraz więcej. Bije, pluje, krzyczy i robi na złość nie tylko tobie. Jak sobie radzić z agresją u dziecka? Jak wytyczać mu granice?

Krok 1: Stwórz model dobrego zachowania

Dzieci przez całe dzieciństwo uczą się przez naśladownictwo. Nie bądź agresywna w stosunku do dziecka i partnera, nawet kiedy jesteś bardzo zdenerwowana. Nie stosuj brutalnych metod wychowania. Agresywne wychowanie to doskonały przepis na agresywne dziecko.

Krok 2: Usuń z domu „pułapki agresji”

„Pułapki agresji” to wszystko to, co ogranicza dziecko, przeszkadza mu w wyzwoleniu energii i skasuje na tłumienie emocji, które w końcu wybuchają ze zdwojoną siłą. Czy masz w domu wystarczająco miejsca, by dziecko swobodnie bawiło się? Jeśli nie, może warto usunąć stare pudła, przesunąć stół na parę godzin i udostępnić maluchowi trochę przestrzeni? Czy podczas zabaw grupowy jest wystarczająca ilość zabawek, by żadne dziecko nie czuło się potraktowane niesprawiedliwie? Co z uczuciami, które przekazujesz dziecku? Może są w zbyt małych dawkach?

Krok 3: Naucz dziecko samokontroli

Gdy dziecko zdenerwuje się lub wpadnie w furię, mów o tej sytuacji i emocjach, które są przez nią wywołane. Powiedz: „Ok, jesteś zły, bo wieża z klocków, którą tak długo budowałeś została zniszczona, ale rzucanie klockami nie jest fajne. Spróbuj jeszcze raz. Mama nie lubi gryzienia. Gryzienie boli. Bicie nie jest przyjemne. Proszę nie używać rąk w ten sposób”. Mów to spokojnym, ale zdecydowanym głosem. Krzyk jest formą agresji.

Krok 4: Ucz asertywności

Asertywność to jedna z dróg do nauczenia się panowania nad własnymi emocjami. Gdy maluch krzyczy i rzuca pustym kubkiem o stół, zapytaj: „Czy chcesz więcej soku? Wszystko, co musisz zrobić, to poprosić: Mamo, mogę więcej soku? Ja to zrozumiem”.

Krok 5: Odgrywaj scenki

Jak połączyć przyjemne z pożytecznym? Poproś o pomoc pozostałych członków rodziny, przygotuj kilka scenariuszy scen, gdy dziecko musi o coś poprosić lub jest postawione w konkretnej sytuacji. Zaproś dziecko do zabawy. Po każdej scence rozmawiajcie o zaprezentowanej sytuacji, tłumaczcie dziecku, dlaczego takie zachowanie nie jest dobre. Możecie sami pokazać mu dobre i złe reakcje. Często inny punkt widzenia otwiera oczy.

Krok 6: Bądź konsekwentna

Niech twoje dziecko wie, że agresja nigdy nie jest tolerowana.

Krok 7: Przeproś za swoje zachowanie

Jeśli puszczą ci nerwy i krzykniesz na dziecko, przeproś je za swoje zachowanie. Powiedz, jak bardzo zezłościło cię jego postępowanie, ale też, że twoja reakcja nie była dobra. Obiecaj poprawę.

Krok 8: Bądź spójna

Pamiętaj, że możesz mówić do dziecka spokojnym i zdecydowanym głosem, ale mową ciała możesz zdradzić, że jesteś na granicy wytrzymałości. Bądź neutralna zarówno w tonie głosu, jak i postawie.