Subkultury brytyjskie
Teddy boys – wywodząca się z Londynu powojenna subkultura brytyjskiej młodzieży z lat 50., ubiorem i samą nazwą nawiązująca do króla Edwarda VII (Teddy to zdrobnienie od imienia Edward), panującego w Wielkiej Brytanii na początku wieku XX. Noszono długie do kolan, aksamitne płaszcze, wzorzyste kamizelki, koszule z dużymi kołnierzami i spodnie „rurki”. Chłopcy pomadowali półdługie włosy, dziewczyny natomiast wiązały włosy w kucyki.
Z początkiem lat 50. ubiegłego stulecia w Wielkiej Brytanii narodziło się kilka charakterystycznych subkultur. Niektóre przetrwały i funkcjonują do dziś. Są wśród nich rozpoznawalne na całym świecie wielkie subkultury skinheadów i punków.
Podłożem powstania subkultur był zwykle protest przeciwko zastanej rzeczywistości społecznej, a zwłaszcza sprzeciw w stosunku do tradycyjnych instytucji społecznych takich jak rodzina oraz wartości, wzorów i norm postępowania. Grupy takie cechują się wyraźnie i celowo manifestowaną obyczajowością. Reprezentantów subkultur wywodzących się najczęściej z klasy robotniczej łączy muzyka oraz poglądy, które składają się na ideologię. Zewnętrznym wyróżnikiem jest charakterystyczny wygląd członków subkultury, który tworzą fryzura, ubranie, tatuaże i akcesoria.
Z Wielkiej Brytanii wywodzą się mniej znane i już nieaktywne subkultury: teddy boys, modsi i rockersi oraz dziś już mniej popularne, choć ciągle aktywne kontrkultury: skini i punkowcy (punki).
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze