Czy nie wymagasz zbyt wiele od swojego dziecka?
Współczesne dzieci obciążone są wieloma obowiązkami wynikającymi często z konieczności realizacji ambitnych planów rodziców. Żyją pod presją, zmagając się z wieloma wymaganiami przerastającymi ich możliwości. Jakie konsekwencje wiążą się z rolą prymusa?
Nieustanny wyścig z czasem, z kolegami, spełnianie oczekiwań rodziców jest często przyczyną ciągłego napięcia, stresu, strachu przed niepowodzeniem. Nadmierny wysiłek emocjonalny to cena, jaką dzieci często płacą przez całe życie, gdyż przyzwyczajone do rywalizacji za wszelką cenę dążą do zdobycia miana najlepszego.
Wysokie wymagania wobec dzieci działają mobilizująco, ale tylko pod warunkiem, że oczekuje się od nich tego, co nie przekracza ich możliwości. Gdy jest inaczej, dziecko nie potrafi powiedzieć, że sobie nie radzi i nie umie sprzeciwić się woli rodziców. Powoduje to zniechęcenie nowymi zadaniami i strach przed porażką.
Sławomir Wolniak, lekarz psychiatra, ordynator Kliniki Wolmed w Dubiu k. Bełchatowa tłumaczy: Dziecko, które jest pilne, ale nie osiąga wysokich ocen, za co jest krytykowane przez rodziców, w początkowym etapie będzie dokładało największych starań, aby ich zadowolić. Trzeba jednak pamiętać, że wyzwala to w nim stan ciągłego napięcia i lęku przed porażką. Im mniejsze wsparcie rodziców i wyższe oczekiwania, tym większe problemy dorastania.
Takie postępowanie dorosłych jest często powodem wagarów, symulacji choroby, poszukiwania akceptacji u rówieśników, a nawet kontaktu z alkoholem i innymi niebezpiecznymi używkami. Zbyt wysokie wymagania w dzieciństwie sprawiają, że w dorosłym życiu brak tym osobom pewności siebie, asertywności, umiejętności radzenia sobie z krytyką i podejmowaniem decyzji.
Dziecko musi przede wszystkim wiedzieć, że jest kochane i akceptowane takim, jakie jest. Potrzebuje wsparcia i pomocy, jeżeli nie radzi sobie z lekcjami. Dodatkowe zajęcia spełniają swoją rolę, jeżeli nie przeciąża się nimi dziecka, a ich tematyka je interesuje. Czasami pomagają one uzupełnić zaległości z danego przedmiotu, co też jest bardzo ważne.
Doceniajmy więc wszystkie osiągnięcia dziecka, wspierajmy je i bądźmy dla nich wzorem. Bardzo ważne jest zapewnienie mu poczucia bezpieczeństwa i okazywanie uczuć.
Źródło: informacja prasowa Agnieszka Wołowiec
Ten artykuł nie ma jeszcze komentarzy
Pokaż wszystkie komentarze