Jak pomóc dziecku przetrwać rozwód?

Tata już mnie nie kocha…, Tata odszedł z mojej winy…,Gdybym się nie urodził, nie musielibyście się ze sobą męczyć…Rozstanie rodziców w oczach dziecka to rozpad jego świata, który zawsze wiąże się z poczuciem straty. Pomóż mu przejść przez taki kryzys możliwie bezboleśnie…

• Nie okłamuj dziecka. W prosty sposób wytłumacz mu zaistniałą sytuację. Unikaj przy tym zwrotów typu: Jak będziesz starszy to zrozumiesz…Dziecko potrzebuje zrozumieć tą sytuację teraz. Ma w sobie dużo niepokoju, którego nie rozładuje czekanie na bliżejnieokreśloną przyszłość.
• Poświęć dziecku więcej czasu niż dotychczas. Nie zmieniaj jego nawyków i rytuałów. Poranne kakao w niedzielę i basen w poniedziałkowy wieczór powinny nadal odbywać się o swojej stałej porze. Rozmawiaj z dzieckiem, często pytaj co czuje i pozwól mu na otwarte wyrażanie swoich przeżyć.
• Unikaj kłótni z mężem przy dziecku. Podobnie w przypadku roszczeń materialnych, w sprawie wychowywania dziecka, spotkań z mężem w jego nowym domu. Agresja i napięcie udzielają się dzieciom.
• Nie pozwól, aby dziecko stało się kartą przetargową w potyczkach między Tobą, a mężem. Jemu jest wystarczająco trudno ze zrozumieniem i z zaakceptowaniemutraty dotychczasowej stabilizacji. Złe nastawienie do jednego z rodziców jedynie zwiększy jego rozterki i będzie powodem dodatkowego stresu. Dla jego dobra lepiej, aby polubił nową partnerkę Twojego męża, nawet jeśli trudno Ci zaakceptować jej pojawienie się w Waszym życiu.
• Oszczędź dziecku szczegółów sprawy rozwodowej, swojego żalu i smutku. Jeżeli czujesz, że nie dajesz rady z tą sytuacją wybierz się do psychologa, poproś o radę przyjaciółkę, weź urlop i wyjedź na parę dni. Dziecko powinno mieć poczucie, że ma w Tobie oparcie.
• Jeżeli dziecko ma potrzebę wracania do tego tematu, nie złość się. Nie irytuj się częstymi pytaniami o to samo, na przykład: Czy tatuś do nas wróci?
• Dzieci po rozwodzie rodziców przeżywają często traumę. Wsparciem może być bajkoterapia, a więc wykorzystanie bajek terapeutycznych. Jeżeli twój maluch nie radzi sobie z sytuacją i ma objawy somatyczne, nerwicowe i widzisz zmianę w jego zachowaniu, nie obawiaj się skorzystać z pomocy psychologa.