Opieka nad dzieckiem po rozwodzie

Nie ma wątpliwości co do tego, że rozwód rodziców ma negatywny wpływ na dziecko. Choć nie jest ono winne dramatowi rozgrywającemu się w rodzinie, to często staje się biernym obserwatorem licznych kłótni czy cichych dni współmałżonków. Jak rozwieść się z klasą i sprawić, aby pociecha jak najmniej ucierpiała w całym procederze rozstania?

Dziecko a rozwodzący się rodzice

Małżeństwa zamierzające się rozstać często kierują się nie dobrem dziecka, a jedynie własnymi zachciankami. Potrzeba wolności czy cieszenia się życiem z kimś innym lub po prostu nieefektywne rozwiązywanie problemów czy brak chęci pójścia na kompromis są najczęstszymi powodami separacji dwojga ludzi. Warto mieć na uwadze fakt, iż polskie sądy przyznają prawo do opieki nad dzieckiem matce, co może powodować, że relacje ojca z dzieckiem znacząco się rozluźnią. Kolejnym negatywnym skutkiem rozwodu, który odciska piętno na potomku jest to, że zmiana zamieszkania jednego z rodziców może pociągać za sobą zmianę szkoły, a co za tym idzie — odseparowanie dziecka od rówieśników. Takie następstwa przewracają zatem jego świat do góry nogami. Nie ulega wątpliwości, że rozwód rodziców jest zawsze dla dziecka ogromnym stresem. Może ono zadawać sobie pytanie, czy to czasem nie przez niego doszło do takiej sytuacji. Takie rozważania sprawiają, że może ono poczuć się niekochane, a nawet zacząć być wrogo nastawione do rodziców.

Rozwód a psychika dziecka

Kiedy pociecha rodziców ma kilka lat, nie do końca rozumie fakt rozstania się rodziców. Wyprowadzka jednego z nich może być dla niego wielkim szokiem. Zależność rozwód a dziecko może więc odcisnąć się silnym piętnem na jego psychice. W miarę dorastania sytuacja odwiedzania raz mamusi, a raz tatusia może wywołać u niego szereg negatywnych reakcji. Dziecko z rozbitej rodziny może być z tego powodu szykanowane w szkole przez rówieśników, wyśmiewających się z jego rodziny. Takie bolesne doświadczenia mogą powodować zamknięcie się w sobie, a nawet fobię społeczną. Do tego może pojawić się nerwica i agresja. Dziecko czuje się ponadto oszukane i ma żal do rodziców, że nie mogą być tacy, jak rodzina kolegów czy koleżanek. Skutkiem mogą być jego problemy ze snem, brak apetytu czy nawet stany depresyjne. Ponadto dziecko może też obwiniać się za taki stan rzeczy. Niepełna rodzina często kojarzy się z patologią społeczną, co staje się zaczątkiem dyskryminacji. Dziecko, którego rodzice się rozwodzą może zatem czuć się bezradne wobec całej sytuacji, zagubione, osamotnione i niekochane, dlatego tak ważne jest wsparcie ze strony obu małżonków i rozmowy na ten temat, aby móc wytłumaczyć mu powody takiej decyzji, by mogło łatwiej zaakceptować całą sytuację. Jak przetrwać rozwód? Argumentem powinno być więc zapewnienie, że rodzice nadal się szanują, jednak więcej ich dzieli niż łączy, dlatego nie mogą być dłużej ze sobą. Potrzeba sporo czasu, aby pociecha finalnie zaakceptowała ten fakt. W tym okresie całkowicie zakazane jest więc wciąganie jej w konflikty, których negatywną atmosferę  chłonie ono niczym gąbka czy buntowanie przeciw małżonkowi. Dziecku należy zapewnić poczucie bezpieczeństwa i starać się eliminować dodatkowy stres jakim są kłótnie małżeńskie.