Uzależnienie od opalania

Podobnie jak w przypadku uzależnienia od alkoholu czy narkotyków, tanoreksja to choroba duszy, która w konsekwencji może przyczynić się do poważnych powikłań ze zdrowiem i doprowadzić do nieodwracalnych zmian skórnych. Jak uwolnić się od tego niszczycielskiego nawyku nadmiernego opalania i jakie są konsekwencje takiego postępowania?

Objawy tanoreksji

Tanoreksja dotyka najczęściej kobiety w młodym wieku, zwłaszcza nastolatki w okresie dojrzewania i panie przed 30. rokiem życia. Jest to zaburzenie osobowości wynikające z kultu własnego ciała. Choroba ta często jest porównywana do anoreksji, stąd też podobieństwo ich nazw. Osoba maniakalnie opętana odchudzaniem z czasem zatraca właściwą percepcję postrzegania własnej osoby i wydaje się jej, że mimo iż wygląda jak chodzący szkielet, w jej mniemaniu nadal jest gruba. Podobnie sprawa się ma w przypadku osoby uzależnionej od brązowego kolorytu skóry. Kobieta opętana manią opalania, nawet gdy jej skóra ma zbyt intensywny odcień, ciągle uważa, że jest zbyt blada, a przez to także mało atrakcyjna. Wizyty w solarium stają się zatem coraz częstsze, a "rasowa" tanorektyczka może odwiedzać je nawet kilka razy w ciągu dnia! Do mody na opalanie zachęcają przede wszystkim kolorowe magazyny, które zwłaszcza w sezonie letnim aż kipią licznymi fotografiami modelek o apetycznym kolorze skóry. Pogoń za ideałem generuje potrzebę korzystania ze środków, które umożliwią osiągnięcie takiego wyglądu, a tu z pomocą przychodzi właśnie solarium.
Tanorektyczka z czasem podobnie jak nałogowi palacze czy alkoholicy, nawet jeśli jej skóra wygląda niezdrowo zaprzecza, że ma problem. Dzieje się tak dlatego, że po jakimś czasie uzależnienie staje się na tyle silne, że zaburza właściwą ocenę.

Skutki nadmiernego opalania

Tanoreksja to choroba, która wynika z kompleksów. Wiele młodych dziewczyn popada w przesadę w kwestii używania solarium myśląc, że opalenizna optycznie odejmie im kilka kilogramów. Chcąc zatem zrekompensować sobie nieudane próby diety, znajdują sobie inne rozwiązania, by poczuć się bardziej atrakcyjne. W czasie lata zatem nie oszczędzają skóry na plaży, a w czasie zimy nadrabiają „braki” w solarium.
Konsekwencją nadmiernego opalania mogą być z czasempoparzenia skóry, czerniaki skóry, ciemne znamiona lub trwałe przebarwienia. Do tego należy zaliczyć także szybsze pojawianie się zmarszczek, które są głębokie i tworzą na dekolcie czy twarzy wyraźne linie. Korzystając z solarium warto więc pamiętać, że opalenizna może dodawać uroku, ale także lat! W najgorszym scenariuszu, popadając w tanoreksję należy liczyć się także z możliwością rozwoju raka skóry.
Receptą na wyleczenie się z tego uzależnienia może być psychoterapia. Obsesyjne myślenie o opalaniu można bowiem z czasem zredukować do minimum, stopniowo uświadamiając chorej osobie o czyhających zagrożeniach oraz walcząc z jej ukrytymi kompleksami. Należy ją rozpocząć wtedy, gdy u osoby chorej pojawi się na tyle silna chęć korzystania ze sztucznego opalania, że nie przekonują ją nawet argumenty o szkodliwości takiego działania na zdrowie.