Masaż klasyczny

Masaż stosowany był przez starożytnych mieszkańców Chin jako element obrządku religijnego, a także zabieg terapeutyczny. Dzięki swoim właściwościom leczniczym szybko zyskał zwolenników na kontynencie europejskim. Pełnił funkcję środka przeciwbólowego na różnego rodzaju dolegliwości. Leczono nim choroby stawów, nerwobóle i bóle głowy. Dostrzegano związek pomiędzy masażem, a usuwaniem z organizmu "zużytych" substancji. Po raz pierwszy masaż został uznany za oficjalną metodę leczenia w XVI wieku, za sprawą lekarza Ambrożego Pare. Z czasem opracowano techniki masażu dla poszczególnych grup chorobowych, m.in.: masaż limfatyczny, segmentarny, łącznotkankowy.

Masaż klasyczny wykorzystuje się do leczenia zarówno zewnętrznych symptomów chorobowych, jak i wewnętrznych. Masaż nie tylko poprawia ogólne samopoczucie i kondycję zdrowotoną, ale działa także miejscowo. Wytworzone pod wpływem tarcia ciepło, rozszerza naczynia krwionośne. Dzięki temu krew zaczyna szybciej krążyć, a substancje przemiany materii są szybciej wydlane z organizmu. Co więcej, masaż pobudza do pracy gruczoły łojowe i potowe, rozluźnia napięte mięśnie i stawy, usuwa martwy naskórek, usprawnia pracę układu oddechowego i trawiennego, a także sprzyja lepszemu przyswajaniu substancji odżywczych.

Wskazania i przeciwwskazania do masażu

Głównym wskazaniem do masażu są choroby narządu ruchu. Oprócz nich, masaż wykonuje się: w stanach ogólnego wyczerpania i przemęczenia, dla poprawy kondycji, w leczeniu nerwicy, nadwagi, przy zaburzeniach oddychania i krążenia.

W przypadku niektórych dolegliwości wykonuje się masaż częściowy, np.: u osób z żylakami, owrzodzeniami, rozedmą płuc, chorobami skóry, zaparciami, zaburzeniami pracy jelit i żołądka, stłuczeniami, zwichnięciami, wadami postawy, itp.

Przeciwwskazania do masażu klasycznego: stany chorobowe przebiegające z gorączką, krwotok lub ryzyko jego wystąpienia, choroby zakaźne, stany zapalne o ostrym przebiegu, przerwanie ciągłości skóry i wysypki, łamliwość kości, zapalenie żył, zaawansowane stadium miażdżycy, ciąża, wady serca, menstruacja, choroby nowotworowe, kamica nerkowa, stany zapalne dróg żółciowych.

Zawsze przed zabiegiem poinformuj masażystę o ewentualnych dolegliwościach.

Techniki masażu klasycznego

Masaż można wykonać najwcześniej po dwóch godzinach od ostatnio spożytego posiłku. Czas trwania masażu nie powinien przekroczyć godziny zegarowej, a masowanie poszczególnych partii ciała 20 minut. Główną zasadą masażu jest wykonywanie przez masażystę ruchów zgodnie z kierunkiem przepływu krwi w żyłach, czyli w kierunku od serca na zewnątrz. Nigdy nie masuje się węzłów chłonnych. W masażu wykorzystywane jest: głaskanie, rozcieranie, wyciskanie, wibrowanie, ugniatanie, oklepywanie.

Masaż powinien być płynny i energiczny zarazem. W tym celu warto zastosować olejki do masażu, które upłynnią ruchy, a poza tym dogłębnie nawilżą sókrę. Olejek nanosimy na dłonie i rozcieramy, a nie bezpośrednio na skórę osoby masowanej. Kontakt z chłodnym olejkiem nie należy do najprzyjemniejszych.