Asertywność u dzieci

Naucz dziecko mówić: „Nie”. Charakter dziecka kształtuje się latami. Na niektóre zachowania dziecko jest bardziej podatne niż na inne. Nieśmiałe dziecko będzie bardziej uległe i podatne na wpływy innych osób. Zadaniem rodziców w takiej sytuacji jest nauczenie dziecka asertywności. Wbrew pozorom, odmawianie jest też sztuką. Umiejętność wyrażania swoich myśli, uczuć i przekonań bez odczuwania nieuzasadnionego lęku lub złości, to dla niektórych duże wyzwanie.

Postawa asertywna

Asertywność to termin z dziedziny psychologii. Oznacza nie tylko umiejętność wyrażania swoich emocji i postaw, ale przede wszystkim ich posiadanie. Nie należy mylić asertywności z agresywnością u dzieci. Zachowanie asertywne nie narusza praw i nie obraża innych osób. Nie wykorzystuje też argumentów siłowych. Asertywność wiąże się również z umiejętnością obrony swoich praw w różnych sytuacjach społecznych.

Osoby asertywne potrafią panować nad własnymi emocjami i nie poddają się łatwo naciskom lub próbom manipulacji. Nie oznacza to, że są one zamknięte na problemy i potrzeby innych. Osoby, które wykształciły w sobie postawę asertywną dążą do obranego celu, mimo nieprzychylnych nacisków środowiska, jednocześnie mają na uwadze interesy innych. Asertywność nie jest dążeniem do celu za wszelką cenę. Postawa asertywna zaliczana jest do inteligencji emocjonalnej. To cecha nabyta.

Nauka asertywności

Wychowywanie dzieci polega na wspomaganiu ich naturalnego rozwoju. Usuwanie wszystkich przeszkód, które pojawiają się na drodze dzieci i wyręczanie ich nie jest najlepszym rozwiązaniem. Żeby wychować samodzielne dziecko, należy ukierunkowywać jego myślenie, a nie podsuwać mu gotowe rozwiązania. Co daje maluchowi umiejętność zachowania asertywnej postawy? Przydaje się ona zwłaszcza w sytuacjach konfliktowych, w których należy znaleźć kompromis, nie raniąc przy tym żadnej ze stron. Dziecko umie powiedzieć: „Nie” i obronić swoje stanowisko bez uciekania się do agresji. Dziecko łatwiej  odnajduje się wśród rówieśników.

Asertywność do cecha nabyta. Jednak u dzieci w okresie dorastania mogą ujawnić się pewne cechy postawy asertywnej. Takie dziecko jest zazwyczaj śmiałe i odważne. Rodzice powinni przekazywać dziecku wiedzę na temat tego, w jaki sposób budować właściwe więzy społeczne, nie tracąc przy tym własnej tożsamości. Umiejętność osiągania celów bez krzywdzenia innych osób przekłada się na działania w późniejszym życiu.

Nauka asertywności dzieci przynosi dużo korzyści, ale też niesie za sobą pewne niebezpieczeństwo. Niekiedy dorastające dzieci (świadomie lub nie) zaczynają wykorzystywać nabyte umiejętności. Młodzi ludzie posługują się dostępnymi schematami po to, żeby osiągnąć cel. A jaki cel mogą mieć wyznaczony? Na przykład zdobycie pieniędzy na wyjście do kina lub imprezę. Dzieci wpływają na decyzje rodziców i osiągają cel. W tym wypadku techniki asertywności ocierają się o manipulację. W takiej sytuacji, może paść pytanie: czy warto uczyć dzieci asertywności? To zależy od indywidualnych poglądów rodziców. Jedno jest pewne, asertywność jest w życiu potrzebna.