Uzależnienie od internetu

Siecioholizm to stosunkowo nowe zjawisko, wciąż jeszcze nie do końca zbadane. W ogólnym uzależnieniu można wyróżnić kilka podgrup, między innymi uzależnienie od komputera, socjomanię i erotomanię internetową lub przeciążenie informacyjne. Jak sprawdzić, czy jest się w grupie ryzyka i jak się leczyć?

Internet, w porównaniu z innymi uzależniającymi czynnikami, jest bardzo młody. Stąd też brak jednoznacznych badań tej patologii, a także niejednolite nazewnictwo. Zdaniem niektórych lekarzy, uzależnienie od internetu może stać się bolączką XXI wieku i wpłynąć na psychikę ogromnej liczby ludzi, tak, jak powszechna jest globalna sieć. Bardzo często osoby uzależnione w ogóle nie zgłaszają się do lekarza. Według statystyk w Europie Zachodniej leczy się raptem 2 tys. osób w wieku od 6 do 70 lat. Szacuje się, że w USA liczba uzależnionych wynosi 5 milionów.
Jak każde uzależnienie, siecioholizm charakteryzuje się nerwowością, szczególnie w przypadku odcięcia do internetu. Występuje także agresja oraz zaprzeczanie własnemu nałogowi - „mnie to nie dotyczy, kontroluję się”. Wprawdzie siecioholizm nie wpływa bezpośrednio na narządy wewnętrzne, jednak w skrajnych przypadkach może powodować nawet śmierć. Zazwyczaj jednak osoby uzależnione od internetu nie kontrolują swoich potrzeb fizjologicznych, mało śpią, mogą wystąpić u nich również zaburzenia emocjonalne. Wyróżniono kilka miejsc w globalnej sieci, w której można napotkać osoby uzależnione bądź będące na skraju nałogu. Są to między innymi serwisy z grami online, czaty internetowe oraz fora dyskusyjne. Dla erotomanii internetowej charakterystyczne jest przesiadywanie w serwisach pornograficznych, na czatach erotycznych oraz serwisach z wideo. Zarówno gry online, jak i erotomania, ma znaczny wpływ na życie rodzinne uzależnionego. Zjawisko to jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci i młodzieży, którzy mogą z łatwością znaleźć się na niepożądanej witrynie.
Do innych skutków siecioholizmu należą również: ograniczenie aktywności społecznej, depresja (w przypadku braku kontaktu z internetem), w niektórych przypadkach występują nawet próby samobójcze po odcięciu od sieci. Do początkowych objawów należy między innymi brak innych zainteresowań i odcinanie się od świata realnego na rzecz wirtualnego.
W 1996 roku dr Kimberly Young opracowała test mający zmierzyć uzależnienie od internetu.

• Czy nie możesz przestać myśleć o Internecie (stale myślisz o tym, co robiłeś ostatnio w sieci, lub o tym, co będziesz robił, gdy znów się zalogujesz)?
• Czy czujesz potrzebę zwiększania ilości czasu spędzanego w Internecie, aby osiągnąć satysfakcję z tego, że korzystasz z sieci?
• Czy podejmowałeś nieudane próby kontrolowania, ograniczania bądź zaprzestania korzystania z Internetu?
• Czy czujesz się niespokojny, markotny, przygnębiony, poirytowany, gdy próbujesz ograniczyć korzystanie lub przestać korzystać z Internetu?
• Czy zdarza ci się przesiadywać w sieci dłużej niż pierwotnie zamierzałeś?
• Czy z powodu Internetu zdarzyło ci się narazić na szwank ważną znajomość, zaryzykować utratę pracy lub zrezygnować z szansy zrobienia kariery?
• Czy zdarzyło ci się okłamać rodzinę, terapeutę lub inne osoby, by ukryć, jak bardzo pochłania cię Internet?
• Czy Internet służy ci jako ucieczka od problemów lub jako sposób na uśmierzanie nastrojów dysforycznych (np. uczucia beznadziejności, poczucia winy, lęków, depresji)?

Odpowiedzenie twierdząco na co najmniej pięć powyższych pytań świadczy o zagrożeniu, z którym powinniśmy udać się do psychologa. Leczenie uzależnień jest trudne w każdym przypadku, dlatego im szybciej je zaczniemy tym lepiej.W cyklu również:
» Uzależnienie od alkoholu
»Użależnienie od hazardu» Uzależnienie od narkotyków