Anemia u kobiet

Anemia powstaje na skutek niedoborów żelaza w organizmie. Nie przekłada się to na apetyt, który wcale nie musi słabnąć. Pierwsze objawy anemii to zmęczenie i osłabienie organizmu. Wbrew obiegowej opinii na anemię nie zapadają jedynie kobiety bardzo szczupłe, blade i apatyczne. Anemia, nazywana inaczej niedokrwistością, musi być odpowiednio leczona. Zazwyczaj stosuje się kurację farmakologiczną oraz specjalną dietę uzupełniającą niedobory witamin i mikroelementów.

Przyczyny i objawy anemii

Niedokrwistość, czyli anemia, pojawia się na skutek niedoborów żelaza. Żelazo jest ważnym pierwiastkiem biorącym udział w produkcji czerwonych krwinek, które są składnikiem hemoglobiny. Anemia jest też wynikiem zbyt małej ilości witaminy B12 lub kwasu foliowego. Niedokrwistość dotyka również osób pulchnych. Nie jest regułą, że zapadają na nią jedynie osoby szczupłe.

Objawy anemii to blada skóra, osłabienie organizmu, bóle głowy, rozdrażnienie, problemy z koncentracją, pojawiające się uczucie duszności, zmiany skórne, łamliwość paznokci, zajady tworzące się w kącikach ust, sucha skóra. Na anemię zapadają najczęściej kobiety, które obficie miesiączkują, a ich dieta jest uboga w żelazo. Choroba dotyka też osób, które przeszły lub przechodzą gwałtowną, drakońską dietę, która zuboża ich organizm. Anemia występuje u osób będących na diecie wegetariańskiej. Na rozwój choroby wpływają częste porody, krwawienie wrzodów żołądka, hemoroidy, krwotoki z nosa.

Częstym zjawiskiem jest anemia w ciąży, gdyż wówczas łatwo o niedobory żelaza. Żelazo jest potrzebne do budowy łożyska oraz czerwonych krwinek u dziecka. Dlatego też kobiety przygotowujące się do ciąży powinny zrobić kilka badań, w tym badanie krwi. W razie podejrzenia anemii warto uzupełniać żelazo w diecie lub za pomocą suplementów diety.

Anemia a dieta

Żelazo pochodzenia roślinnego jest znacznie gorzej przyswajane niż żelazo pochodzenia zwierzęcego. Na przykład żelazo zawarte w szpinaku wchłania się jedynie w 1%, z kolei żelazo z cielęciny w 22%. Osoby przebywające na diecie wegetariańskiej lub na diecie wegańskiej wykluczają ze swojego codziennego jadłospisu mięso. Tym samym pozbawiają się głównego źródła żelaza. Podobnie jest z witaminą B12, która znajduje się w produktach pochodzenia mięsnego. W niektórych warzywach występują związki niesprzyjające wchłanianiu żelaza, na przykład szczawiany, fosforany, taniny, kofeina. Szczawiany znajdują się w szczawiu, rabarbarze, burakach i czekoladzie. W serach i zupach w proszku znajdziemy groźne fosforany. Taniny są składnikami herbaty, a kofeina znajduje się w kawie i coli. Spożywając potrawy bogate w żelazo, nie należy łączyć ich z wyżej wymienionymi produktami.

Leczenie anemii polega głównie na uzupełnianiu niedoborów żelaza i witamin. Źródła żelaza to wątróbka wieprzowa i wątróbka z kurczaka, polędwica wołowa, fasola, groch, soja, brokuły i szpinak, krewetki, płatki śniadaniowe, kasza jaglana, żółtko, natka pietruszki, pełnoziarnisty chleb żytni. Mięso najlepiej jest podawać z warzywami lub owocami. Witamina C (znajdująca się np. w czerwonej papryce) zwiększa przyswajanie żelaza.